Bali Blogje..

Hello semua orang di sisi lain dunia! (Hallo iedereen aan de andere kant van de wereld! In Maleis)

Daar gaan we weer! Hier komt dan mijn Bali blog! Maar voordat ik hieraan ga beginnen wil ik eerst even iedereen bedanken voor de reacties die jullie iedere keer weer op mijn blog posten. Is erg leuk om te lezen dat jullie toch een beetje mee kunnen genieten van mijn reis. Ik krijg reacties uit zeer onverwachte hoeken, wat erg leuk is om te lezen! Ik probeer jullie aan de hand van mijn verhalen en foto's toch een beetje mee te laten genieten van al het moois wat ik zoal meemaak hier aan deze kant en dan is het erg leuk om te lezen dat jullie een beetje meereizen! Goed, genoeg geluld. Ik ga jullie even meenemen naar Bali! THERE WE GO GO GOOOOO!!!! ;-)

Na de laatste 2 dagen in Yogyakarta met Ivet doorgebracht te hebben namen we nu ook samen het vliegtuig naar Bali. Onze vlucht ging 's avonds rond 21uur en zouden met het tijdsverschil van 1uur pas rond 23uur aankomen. Het was een korte vlucht van een uur. Weinig bijzonders zou je denken.. Maar wanneer je na 20minuten vliegen wakker wordt door de hitte, je alle handjes van iedereen naar de airco boven hun hoofd ziet grijpen en je de piloot door de speaker hoort roepen dat het cabine personeel zich klaar moet maken voor de landing begin je jezelf af te vragen of dit wel allemaal goed gaat. Maar goed, een dik half uur later stonden we dan toch veilig op de grond van Bali!

Kuta Beach.

Voordat we onze tassen hadden was het inmiddels al rond middernacht en moesten we dus nog een slaap plaats zoeken. We pakten een taxi richting Kuta Beach, wat ongeveer het Phuket van Bali is (Zie mijn Thailand blog, Phuket = Hoerenbende! ;-)) Maar goed, Kuta ligt zo goed als naast het vliegveld en hier zouden wel wat goedkope slaap plaatsen te vinden zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Na wat hotels afgelopen te hebben en belachelijke prijzen afgewezen te hebben kwamen we bij een hotel aan ergens in een steeg waar een vriendelijke, opgewekte man ons verwelkomde. Hij probeerde ons ook eerst een kamer aan te smeren die boven ons budget lag, maar kwam daarna met een goedkope variant. Want hij had nog ergens anders om de hoek nog wel een kamer voor cheap vrij. Dus we liepen met hem mee en hier werden 2 jongens even wakker gemaakt want ze moesten hun kamer uit en even de boel snel schoonmaken voor ons. Het was personeel wat op een kamer lag te chillen. Het was te smerig voor woorden, maar er werden even schone lakens om de bedden gedaan en er werd even snel een dweiltje door de kamer gehaald en zo was het het geld wel weer waard. We hadden gewoon even iets nodig voor de eerste nacht en zouden de volgende dag wel weer wat anders zoeken. Die avond zijn we nog even de uitgaans straat in gegaan, zodat we na wat biertjes toch wel goed zouden slapen. In de uitgaans straat leek het vrij rustig, op wat drukke barretjes na. Nu had ik voordat we weg gingen uit Yogya, een jongen uit Duitsland, die ik had leren kennen in Singapore (houden jullie het nog bij? Lees anders die zin nog maar even 2 keer ;-)), een bericht gestuurd waar we moesten zijn in Bali. Deze jongen (Dennis) is al bijna een jaar aan het reizen en heeft ook al behoorlijk wat van de wereld gezien, hij is al vaak op Bali geweest en hij zou mij dus wel kunnen vertellen van hoe en wat. Erg leuk hoe dat dan weer gaat, dat je mensen op verschillende plekken leert kennen en dan zo via facebook in contact blijft met elkaar. Maar goed, toen we dus door de uitgaans straat liepen en ik ergens even wifi had, kreeg ik dus zijn bericht binnen en hij vertelde over een uitgaans plek wat echt de BONMNMN moest zijn. Skygarden it was! Dus daar zijn we vervolgens beland, een volle club met zo'n beetje alleen maar toeristen, al met al werd het een erg gezellige avond en hebben we, mede dankzij de drankjes, toch nog lekker geslapen in ons smerige hotel...

De volgende dag zijn we maar eens even op onderzoek uit gegaan en liepen we naar het strand van Kuta. Hier kwamen al gelijk allemaal mannetjes op ons af om ons van alles aan te smeren, van blaaspijpen tot andere prullaria. Dit was duidelijk niet het mooie, rustig strand wat Bali ook zou moeten hebben. Maar goed, het was goed genoeg voor de eerste dag dachten wij. Toen we vervolgens terug liepen om onze zwemspullen te halen, liepen we langs een hotel op de hoek wat er een stuk beter uitzag, er was zelfs een zwembad te zien! Dus even vragen wat de kosten waren en of ze nog plek vrij hadden. Het bleek ongeveer hetzelfde te kosten en alles zag er een stuk beter uit! HOPPA! Inpakken en wegwezen, uit het vieze hotel! Vervolgens toch naar het strand gegaan, want we wilden nu wel weer eens in de zee zwemmen, was toch al best een tijdje geleden namelijk. Was voor het laatst in Borneo, al bijna een 3 weken geleden volgens mij... Tussendoor heb ik natuurlijk nog wel onder watervallen gezwommen enzo, dus eigenlijk mag ik niet klagen he.. :D Het strand lag er mooi bij en was niet eens al te druk. In zee waren mooie golven te zien en zo'n beetje alleen maar mensen die er aan het surfen waren. Dit zou de plek worden waar ik dan toch echt zou beginnen met het leren van surfen! Op het strand zijn allemaal mannetjes die je willen leren surfen voor wat geld. Zo ben ik langs wat van die mannetjes gelopen en Ricky heeft mij uiteindelijk de basis vaardigheden van het surfen geleerd. Eerst op het strand voor gedaan hoe ik moest staan en daarna hoppa de zee in! De eerste golf was het nog een beetje zoeken hoe en wat, maar de 2e golf was het dan toch gelijk raak. Daar stond ik! Op een surfplank tot aan het strand! Ik vond het weer prachtig! En Ricky moest erg lachen, want dit was niet helemaal de bedoeling zei hij. Want nu waren we al zo'n beetje klaar met het hele uitleggen van het surfen en moest ik zelf maar gewoon lekker verder de golven gaan pakken. Zo was ik dus nog een 2uur aan het spelen in het water, wat golven gepakt en zo'n beetje mijn hele buik open gehaald aan het soort van schuurpapier wat aan de bovenkant van je surfplank zit. Maar goed, voor de 1ste keer surfen vond ik het allemaal goed! Daarna nog even gevoetbald op het strand met wat scholieren. En daarna bij ons hotel in het zwembad gezwommen. Een goed begin van Bali!

Die avond had ik afgesproken met David. Is ook weer een mooi verhaal. David is een jongen die Niels en Mariëlle (2 vrienden van mij uit Dronten), 2,5jaar gleden tijdens een vlucht van Bali naar Hongkong hebben ontmoet en vervolgens via fb altijd nog contact mee hebben gehad. Nu was ik op Bali en heeft Niels mij aan David voorgesteld en zo kwam ik in contact met hem en hadden we afgesproken. David kwam die avond dus naar het hotel en na wat biertjes zou David mij even wat van Kuta laten zien. Hij nam mij mee naar een vaag tentje waar hij even wat locale alcohol haalde, daarna gingen we even wat eten en dronken we dit drankje op. De geur van het drankje was niet echt lekker, maar verder ging het wel. Je moet alles eens een keer geprobeerd hebben he... Vervolgens belandde we weer in de skygarden en ben ik daarna natuurlijk heerlijk gaan slapen.

De Ulluwatu tempel.

De volgende dag hebben Ivet en ik een scooter gehuurd voor 5 dagen, zodat we lekker het eiland rond konden crossen. Ik leerde in het hotel een jongen kennen die er werkte. Sugy (Spreek je uit als Suki, wat bij mij dus al snel veranderde in SukiSuki like Suzuki). iig.. Sugy vroeg mij of wij zin hadden om zaterdag met hem mee te gaan naar zijn woonplaats, dat was op een ander klein eiland op een half uurtje varen vanaf Bali zelf. Hij woonde daar met zijn familie in een klein dorpje. Die zaterdag was er een speciale ceremonie in het dorp, daarom ging Sugy er heen. Zulke dingen maken het reizen echt bijzonder natuurlijk en natuurlijk zei ik hem dat wij graag mee wilden!
Die dag zijn Ivet en ik op de scooter naar het zuiden van Bali gereden, naar Nusa Dua. Een prachtig klein dorpje aan zee, waar we uitkwamen bij een resort met een prachtig stukje strand. Eentje zoals je die in de boekjes ziet! Daarvoor kwamen wij nou naar Bali! We hebben die middag heerlijk op het strandje gelegen en in zee gezwommen. Vervolgens zijn we naar de andere kant gereden, want hier was een bijzondere tempel op de rand van een klif waar je prachtig de zonsondergang kon zien, hadden wij gehoord. De Ulluwatu tempel zelf was weinig bijzonders vonden wij, maar de plek waar de tempel was, was erg bijzonder. Prachtig was het! De zonsondergang was niet zo bijzonder, want het was namelijk bewolkt.. je kan niet alles hebben he;-) Bij de tempel waren natuurlijk ook weer behoorlijk wat aapjes te zien, wat ook wel weer erg leuk is altijd.

Ubud.

De volgende dag zijn we op de scooter naar Ubud gereden. Het rijden hier op Bali is een behoorlijk gekkenhuis kan ik je vertellen, het zijn allemaal 2 baans wegen waar iedereen overheen moet. De scooters scheuren je aan alle kanten voorbij, levensgevaarlijk. Maar goed, op onze schakel scooter scheuren we gewoon lekker mee en gaat het allemaal nog goed gelukkig. Onderweg naar Ubud was op een gegeven moment de weg afgezet, want er was een begrafenis aan de gang, dus even stoppen en mee genieten. Want hier is zoiets net een groot feest. Veel mensen die prachtige bouw werken van bamboe optillen en ermee door de straten lopen.

Aangekomen in Ubud waren we op zoek naar de mooie rijstvelden die er zouden moeten zijn. Zo zijn we zomaar een steeg in gereden en kwamen we uiteindelijk uit bij de "inderdaad" prachtige rijstvelden! Midden tussen de rijstvelden zagen we wat prachtige witte gebouwtjes staan met een zwembad. Het bleek een klein resortje te zijn waar mensen konden slapen en wat konden eten en drinken. Hier hebben wij dus een heerlijke salade gehad en wat gedronken en van het prachtige uitzicht over de rijstvelden genoten. Wat een prachtig plekje was dat zeg! Het was er heerlijk rustig en de vrouw die ons bediende vroeg ons ook hoe wij het gevonden hadden. "Puur geluk", zeiden wij.
Daarna zijn we Ubud in gegaan om hier nog even de toerist uit te hangen. Een erg leuk, klein plaatsje is het. Met prachtige kleine straatjes die vol staan met mooie beelden en tempels. We zijn het paleis nog in geweest en hier ook weer prachtige beelden bekeken.
Ubud is echt een leuk plaatsje! Maar.... er gebeurde ook een iets minder leuk iets in Ubud... Op een gegeven moment liepen Ivet en ik dus door Ubud en schreeuwde er een man iets naar ons. Ik draaide mij om en vroeg wat hij zei. Goed, om een lang verhaal kort te maken. De man schold ons uit, ik pikte dit niet en gaf het een schop! Wat uiteindelijk meer pijn deed bij mijzelf dan bij de man. Politie kwam erbij. We moesten onze namen geven. Bleek de man ook nog S. Bucks te heten. Een raar verhaal, maar gelukkig stond Ivet met haar camera klaar en heeft er foto's van gemaakt wat het verhaal een stuk duidelijker maakt volgens mij. (Ik zal de link naar de foto's wel even onderaan zetten).

De Tanah Lot tempel.

De volgende dag zijn we met David naar een tempel in het water geweest. De Tanah Lot tempel. Dit is een tempel die op een rots in zee is gebouwd. Alleen bij laag en rustig water kan men de tempel bereiken. Toen wij er waren was het laag water, maar was het water nog behoorlijk wild, erg hoge golven. Waardoor niemand de tempel zelf kon bereiken. Maar vanaf de kant was het al een heel bijzonder gezicht. De woeste zee zag je tegen de rotsen aan kletteren en het geluid wat daarbij hoort was ook prachtig!

Nusa Penida Island.

De volgende dag zouden we dan met Sugy meegaan naar zijn woonplaats. We zaten om 6:30uur met onze kleine tassen al op de scooters richting de boot in Sanur. Onze backpacks konden we in het hotel achterlaten, want we zouden de volgende dag alweer terug zijn. Bij de boot aangekomen even kaartjes gehaald. Het was een kleine, snelle boot voor ongeveer 40 mensen. Er waren die dag nog best wat golven in zee, dus op de boot komen was al een avontuur. Want dit gebeurde niet vanaf een steiger, maar gewoon vanaf het strand. Goed, de bootreis van ongeveer een half uur was ook gezellig. Allemaal mensen hielden het niet meer en kotsten de hele boot onder. Ik had gelukkig nergens last van. Aangekomen op het kleine eilandje stonden 2 broers en een neef van Sugy ons al op te wachten met hun brommertjes. We moesten namelijk naar de andere kant van het eilandje om bij hun dorp te komen. Het eiland bestaat uit een paar bergen en zal denk ik niet veel groter zijn dan Texel. Je hebt er alleen een soort van fietspad over het eiland wat ook vol met gaten zit en waar de auto's (die er nauwelijks zijn) ook overheen moeten.
De rit van 20 minuten naar het dorpje was al prachtig. Mooie natuur en af en toe kom je langs wat huisjes, wat dan al een dorpje genoemd wordt. Het dorpje van Sugy bestaat ongeveer uit 100mensen. Zijn hele familie woont bij elkaar in wat kleine huisjes die aan elkaar gebouwd zijn. Midden in het bos, tussen de kippen, wat varkentjes en wat andere dieren leven deze mensen. Op loopafstand heb je een prachtig wit strandje waar je een baai hebt waar wat boten voor anker liggen om er te duiken. Vlakbij dit strandje heb je een beekje waar de mensen uit het dorp de was doen. Verder wordt het dorp omringt met allemaal palmbomen, waar de mensen handig gebruik van maken natuurlijk. Aangekomen in het dorpje werden we warm verwelkomt door de familie van Sugy. We kregen heerlijke thee en het ontbijt was nog niet eens achter de kiezen of er kwam alweer een, net omgelegd, kippetje met wat rijst onze kant op. Na het eten liet Sugy mij even het dorp zien, echt mooi hoe mensen daar kunnen leven. Ze leven van de beesten, de palmbomen en alles om hun heen. Prachtig om zo een weekend mee te mogen maken, maar toch bedenk je je dan wel vaak hoe fijn wij het dan toch weer hebben in Nederland. Na de wandeling door het dorp gingen we snorkelen in zee, wat weer prachtig was natuurlijk! Maar goed, ik ben natuurlijk al zo verwend tijdens deze reis, dat het al bijna normaal wordt om in een blauwe zee over wat koraal te zwemmen. Hierna gingen we met Sugy en nog een vriend van hem op de scooters naar een tempel in een grot. Dit was ook een prachtige ervaring. Je kon de grot alleen in via een heel smal gat. In de tempel was nog een ceremonie bezig, dus moesten we even wachten tot we weer verder konden. Na deze ervaring gingen we naar de andere kant van het eiland waar we naar een waterval zouden gaan. Goed, een waterval dacht ik bij mezelf. Zou wel weer mooi zijn natuurlijk, maar heb er ook al wel wat gezien. Maar goed, waar we hier uitkwamen... was ONGELOFELIJK!!!!

We kwamen bovenaan een pad uit aan de rand van het eiland. Dit was het begin van een pad naar beneden. Nadat we wat treden naar beneden waren geklommen zag je plots het uitzicht tussen de bomen. We waren ongeveer zo'n 200 meter boven een klif!! Er ging een, soms van hout, soms van metalen trap naar beneden, langs de rand van een rotswand die prachtig groen was van de struiken en boompjes. Je had af en toe even uitzicht naar beneden, waar een woest, blauwe zee tegen de rotsen aan klapten. Een prachtig geluid en nog een mooier uitzicht had je! De afdaling naar beneden was erg leuk en spannend, want soms keek je zo de afgrond in en stond je op, goed verroeste, treden. Mijn vader had dit prachtig gevonden, maar ik denk dat mijn moeder boven wel op ons zou gaan wachten ipv mee naar beneden te gaan ;-) Uiteindelijk kwamen we bij het mooiste plekje ooit uit (De zoveelste he). Op ongeveer 20 meter boven de zee kwamen we op een vlak stukje rots uit waarvandaan je langs de rotswand kon kijken en waar je de watervallen uit de berg zag stromen in de zee. Echt een prachtige plek! In de verte zag je nog wat kleine rotsen de zee uitkomen, wat een paradijs! Maar goed, na een uurtje hier genoten te hebben en weer de prachtigste plaatjes geschoten te hebben moesten we ook weer naar boven natuurlijk. Nou dat was zweten kan ik je vertellen, met een ongeveer 30 graden en een lekkere vochtige lucht is het een behoorlijke klim, maar het was het meer dan waard natuurlijk!

Na de watervallen zijn we naar de oma van Sugy gereden om ons daar te verkleden, we moesten allemaal een Sarong om, die Sugy voor ons had meegenomen. Hierna gingen we naar de tempel waar de ceremonie al druk bezig was. Zoiets duurt een hele da namelijk en 's avonds is er dan een soort van gezamenlijk gebed in de tempel. Ivet en ik waren natuurlijk een soort van attractie geworden, want wij, als enige toeristen, zagen ze daar niet vaak bij de tempel en al helemaal niet met een ceremonie! Wij waren dus echt de gelukkigen die dit mochten meemaken!
Een mooi dans spektakel zagen we voor de tempel en toen gingen we de tempel in, hier moesten we allemaal netjes in rijen op de grond zitten en kregen we allemaal een wierook staafje voor ons in de grond. Sugy vertelde ons steeds wat er ging gebeuren en wat we moesten doen. Van rijst op ons voorhoofd tot 3 keer gedoopt door water wat over ons heen werd gegooid. Alles erop en eraan, prachtig om eens mee te maken! Bedankt Sugy!

Hierna gingen we weer naar oma om nog wat te eten en te drinken en om ons weer om te kleden. Daarna gingen we terug naar het dorp van Sugy. Hier zaten we nog even gezellig met de familie bij elkaar buiten wat te drinken en te eten. En daarna kon ik mij even douchen... wat dus gewoon met een bakje, wat water over je heen gooien, inhoud. Ik vond het allemaal prachtig! En probeerde Ivet ervan te overtuigen dat ze een heerlijk douch hadden. Maar goed, die geloofde dat natuurlijk niet. Je leert elkaar toch wel een beetje kennen, wanneer je al een week met elkaar op reis bent he ;-) Die nacht niet echt goed geslapen, eerst vanwege de storm die over het eiland raasde en zo'n beetje half bij onze kamer naar binnen kwam, werd dus wakker door al het water wat in mijn gezicht kwam. En de volgende ochtend begonnen de kippen al om 4uur met hun alarm klokken. Maar goed, dat krijg je er allemaal gratis bij he! :D Die ochtend hebben we nog een mooie wandeling met Sugy gemaakt naar een plek waar hij vroeger vanaf de rotsen aan het vissen was en vervolgens na weer een kippetje en wat rijst zijn we weer naar de boot gegaan. Om weer met wat kotsende mensen terug te gaan naar Bali zelf.

Die avond hebben we weinig meer gedaan hier in Kuta, ik heb nog even met Geert en Daphne tegelijk geskypt. Wat toch wel erg bijzonder is hoor. Een zus die in Dubai zit en Geert gewoon thuis in Dronten. En later heb ik ook nog even met Marit in Suriname geskypt. De wereld is niet meer zo groot, dat blijf ik zeggen! De dag erna heb ik mijn boot ticket voor de Gili Eilanden geregeld, waar ik morgen naartoe ga voor een paar dagen. Dat zijn 3 kleine eilandjes voor de kust van Lombok, dat moet er volgens mij ook niet zo verkeerd uitzien daar. Google het maar eens even voor de lol ;-)

Goed, vandaag flink wat regen hier op Bali, dus een mooie dag om dit blogje weer in mekaar te flansen. Ik zal zo even wat foto's op mijn fb zetten van de afgelopen week hier in Bali en zal de link ook weer onderaan deze blog zetten. Ik probeer om de week nu ongeveer een blog te typen, zodat het geen 15 kantjes meer zal worden. Wat volgens mij met deze blog redelijk gelukt is. Na de Gili Eilanden heb ik nog ongeveer 5 dagen voordat ik naar Perth vlieg, waar ik nu al wel heel veel zin in heb gekregen moet ik zeggen! Ben heel benieuwd hoe Aussie zal zijn.

Via deze weg wil ik Lisa heel veel sterkte wensen bij de bevalling! Die staat namelijk op knappen en zal binnen nu en 2 dagen weer een wondertje op de wereld brengen! Dikke Kus voor jou!

En ook wil ik Gamis veel beterschap wensen met zijn gebroken enkel, beterschap gap!


En voor iedereen verder, werkse nog even deze week, fijn weekend alvast. Ik zal aan jullie denken vanaf de Gilies! Volgende week mijn laatste blog vanuit zuid-oost Azië!



Salam dari sekeping indah bumi!

Jesse.

foto's Indonesië:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.388059397871796.99157.100000032162818&type=1&l=b5942026e5

foto's van gevecht met S. Bucks:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.392262054118197.100040.100000032162818&type=3&l=1473c122db


foto's van "Where the f* is Jesse!?*:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.390113660999703.99619.100000032162818&type=3&l=26123f6328