Back to another world called "Asia"

Hallo iedereen die dit leest!

Het is niet meer van de "How you going mate", nee die tijd zit er nu echt op. Het is weer tijd voor de SAWADIEKAP!!! MASSAGEEEEEE!!!???? en de "Same same but different". Ik ben terug in Asia!!! En daarover zal dit blog gaan. Dit keer weer eens geschreven door mijzelf! There we go gooo goooo!!!

Wekker om 05:30uur, douchen, snel glas melk en wat toast met jam naar binnen. Wanda is ook al wakker. Afscheid nemen van Jim, backpack achterin de auto en dan rijden Wanda en ik voor de laatste keer 's ochtends vroeg door de groene heuvels aan de gold coast, richting het vliegveld. Wat een raar gevoel zeg. Sinds Redmar weg is en ik weer alleen reis overdenk ik wat voor jaar het is geweest.. Onbeschrijfelijk.. Heb het af en toe proberen te vertalen in mijn blogs, maar om het in het echt meegemaakt te hebben, het allemaal echt te hebben gezien, geroken en gevoeld.. Onbeschrijfelijk! :-) Het brengt een dikke, vette smile on my face iig! Het was dan zover! Time to move on and to go back to Asia! First destination: Singapore! Back to marina bay en de ongelofelijke skyline!

Singapore.

Na een nog best lange vlucht (almost 8 hours), in een dik toestel, kwam ik dan 's middags 15:20uur, locale tijd aan. Een erg indrukwekkend vliegveld (dat kunnen mijn ouders en zusje ook vertellen. Blijft een mooi idee dat zij via dat vliegveld naar mij toe zijn gekomen:-)). Hop, de trein in, richting Chinatown. Wat leuk om weer in Singapore te zijn. Herinneringen van mijn eerste bezoek komen weer heerlijk boven drijven. Was ook helemaal zo verkeerd nog niet om toen daarzo boven in dat gebouw te eten met de manager van dat prachtige gebouw (voor degene die dat blog een dik jaar geleden hebben gelezen). Maar nu was ik opweg naar Chinatown, een ander hostel zoeken dan waar ik toen zat. Niet omdat dat niet goed was bevallen ofzo, maar ik denk dat wanneer je weer terug gaat naar een stad of plek je gewoon weer lekker opnieuw moet beginnen, een andere omgeving moet zien. Dat heeft mij deze keer ook echt goed gedaan. Na even langs 3 hostels te zijn geweest, mij alweer helemaal kapot zweette met die backpack op mijn rug en die hitte in Singapore, was ik in een heerlijk hosteltje terecht gekomen, van 35 naar 22 dollar afgedingd + gratis gebruik maken van de wasmachine en droger, was ik wel tevreden mee. Wat raar, maar leuk om weer eens in een hostel te zitten! Stapelbedje, 3 andere personen in het kleine kamertje. Snurkende mensen, wekkers die overal afgaan, mensen die in en uit lopen.. Het "echte" leven van een backpacker! Ik vind het gewoon mooi! Niet moeilijk doen, je bent op een prachtige plek, dit is jouw keuze, dus geniet van alles! :-)

Ik had die avond met Dennis afgesproken. Een Duitse jongen die ik tijdens mijn vorige bezoek aan Singapore had leren kennen. Hij was toen ook nog aan het reizen en had ook al een erg indrukwekkende reis gemaakt. Hij was terug gegaan naar Duitsland en had besloten om in Singapore te gaan wonen en te werken. Hij was op het moment nog werk zoekende en woont met zijn Singaporese vriendin nu in een klein flatje in Chinatown. Dennis gaat 3x per week naar een soort bijeenkomst voor expads (mooi woord voor allochtonen in het buitenland ;-)). Dit deed hij om contacten op te doen die hem misschien konden helpen met het zoeken naar werk. Klinkt misschien een beetje saai zo'n bijeenkomst... maar.. Daar sta je dan 4uur na de landing met Dennis en nog een 50tal mensen, netjes gekleed op een rooftop bar, waar de dj heerlijk muziek uit de speakers pompt, met een biertje in je hand en met een onbeschrijfelijk mooi uitzicht over Singapore en metname het wereld beroemde marina bay gebouw op de achtergrond. Het is al donker en de lichtshow die van het gebouw afkomt kan er ook nog wel even bij... Pffff... Wat een reis... Wat een stad... Het is een en al genieten.. Heb al snel wat andere Nederlanders ontmoet, wat mensen uit de us en nog wat locals. Erg gezellig en de avond eindigt ook niet bij dit feestje. Hop, na wat biertjes de stad in. Het is immers woensdagavond.. Wat doet een mens anders zul je denken.. ;-) Het lijkt wel een drukke zaterdagavond! Overal kroegjes, bandjes, clubs.. Deze kant van Singapore kende ik nog niet zo goed, maar HALLO!!! Goed, was gezellig en na bijna 30uur op te zijn besluit ik om maar verstandig naar het hostel te lopen. Heerlijk geslapen en geen eens een kater! Dus hop Chinatown in! Wat bolletjes scoren en een dik pak melk met een smaakje. Want voor de rest is het alleen maar rijst daar natuurlijk. Die middag weer met Dennis afgesproken, zijn we naar Marina bay gelopen, lekker theetje gedaan bij de Starbucks en even het gebouw op. Die avond een prachtige wandeling door het park achter het gebouw gelopen. Bij mijn vorige bezoek waren ze daarmee bezig om dat aan te leggen. Een prachtig, typisch Singapore, park. Mooie licht show 's avonds, echt weer heel mooi! Toen nog even de watershow gezien, een "must" wanneer je in Singapore bent! Zo mooi! En daarna terug naar het hostel, tas ingepakt, wekker om 5uur en slapen.

Tijd voor de volgende vlucht. 05:30uur sta je op straat met je backpack weer op je rug en bijna niemand te zien. Op een hoek staat een jongen met lang haar en een backpack op zijn rug ook in het donker te wachten. Where you going? Airport. Mooi! Sharing is caring!;-) Een Braziliaanse voetballer die even naar Bangkok ging voor een toernooi. Gezellig 's ochtends even taxi delen en ouwehoeren over voetbal. Daarna is de taxirit nog maar 12 dollar ipv 24, scheelt ook weer. Fb uitwisselen en ik zie je vast nog wel een keer ergens op de wereld (mark my words with this one). Dan weer aangekomen op dat grote vliegveld, flight backje om de tas, inchecken and there we go again! This was Singapore 2.0! En hier zit ik nu, in het "kleine" vliegtuigje tijdens mijn 3uur durende vlucht naar Hanoi in het noorden van Vietnam, met 2 knieën in mijn rug van een loempia die achter mij zit, die ik nu al 2keer gewaarschuwd heb. Die gaat er zo ff 1 krijgen hoor.. Maar goed, onderweg naar Hanoi dus. Waar Vincent en Anne vanavond aankomen. Die zijn nu bezig met hun vakantie reis door Bangkok, Cambodja, Laos en Vietnam. Een goede vriend van back home die ik dus na bijna 1,5jr nu weer ga zien! Hij die ik net even wat eerder ga zien dan de rest van mijn vrienden back home. Heb er zin in!!

Hallo Hanoi!

Goed, was ik dan weer! Dit keer niet vanuit een vliegtuig, maar vanuit een krakend bed, in een vies hotel in Thanh Hoá.. Ja, zoek dat maar eens ff op idd!;-) Bijna 1,5week verder. En wat voor 1,5week! Eentje voor in de boeken (in dit geval blog dus). Na het prachtige Singapore kom je dus aan op het vliegveld van Hanoi. Hoe groot kan het verschil tussen vliegvelden zijn zeg! Het echte Azië weer! Dat is wel duidelijk en erg jammere van Hanoi. Ik werd er al voor gewaarschuwd door Dennis en de lonely planet, maar wat is het hier weer vervelend binnenkomen zeg... Pfff.. Iedereen die maar met gekke bedragen komt en alleen maar geld van je af wilt pakken. Erg vervelend.. Een ritje naar de stad die 2 dollar kost voor een bus, wordt nu ineens voor $30 aangeboden, krijg telefoons in mijn handen gedrukt om bazen van taxi chauffeurs te spreken die uitleggen dat dat echt de normale prijs is.. ROT ES OP JOH!!! Heb ik toch geen zin in! Dan schreeuwt een man "100.000, leave now" naar mij. Ik snel rekenen met dat rotgeld... €4,- Oke! Hup in het busje. Eerst nog een ander gezin bij een chique hotel afgezet, dan moet ik nog naar mijn hotel die door Vin en Anne was geboekt. Komt die chauffeur nu ineens met 200.000 om mij daarheen te brengen...pfffff... Uiteinfelijk 120.000 gegeven...maar wat een binnenkomer zeg.. Het was duidelijk, je bent weer in Azië en hier moet weer hard gespeeld worden. Het moet zo'n goedkoop land zijn, maar de mensen hier weten wat ongeveer onze prijzen zijn, dus komen soms echt met belachelijke bedragen. Maar goed, dat weet je, dus daar moet je mee om zien te gaan. We laten ons de sfeer er niet door verpesten (moet je maar een paar keer achter elkaar in je hoofd zeggen).

Ik was al om een uurtje of 11 in het hotel. Vin en Anne zouden pas rond 7uur aankomen. Dus even power napje en een wandeling door het ouwe gedeelte van Hanoi, daar zat ons hotel namelijk. Echt weer typisch Azië. En dat op een leuke manier dit keer! Overal kleine winkeltjes aan en op straat, vooral veel rotzooi, nep kleding en ander prullaria.. :-) De "gekke" dingen worden alweer heel snel normaal. Levende kippen in kooitjes, met daarnaast de wokpan waarin een van hun broertjes of zusjes even lekker warm wordt gemaakt. Straten zijn hier ingedeeld in verschillende koopswaar. Zo heb je een straat voor kleding, brillen, schoenen enz enz. En dan niet dat je in ieder zaakje andere schoenen ziet..nee, allemaal verkopen ze hetzelfde! Niet echt heel slim... Maar ach ja..je krijgt ook niet snel een idee dat die mensjes hier heel slim zijn hoor. Organisatorisch zit het allemaal nog niet zo goed in die koppies hier.. :-) Maar goed, ik was nog even naar een ceremonie om de hoek gelopen, nog even 4 blikjes bier gehaald voor de hereniging met Vin en Anne en toen ik terug liep "ons" drukke straatje in....stond daar net achter een taxi, een jongen zijn backpack te pakken... VINCENT VAN DER VELDE!!! Jawel!!! Vinnie!!! Gappie!!! HAHAHA Wat goed om hem daar aan deze kant van de wereld na bijna 1,5jr weer te zien! Geweldig! GV*piep* wat mooi! Eerst ff biertje dan maar natuurlijk! Gezellig! Hapje erbij en natuurlijk weer mooie verhalen vertellen.

De volgende dag hadden we nog even een dagje "rust & boeken"gepland. Want we hadden ongeveer een week voordat Vin en Anne weer weg gingen en ik mijn reis in mijn eentje zou vervolgen. Wanneer je in Hanoi bent zijn er 2 dingen die er echt gedaan moeten worden, buiten het "gewoon" bezoeken van de stad natuurlijk. Er moet namelijk naar het beroemde "Halong bay" gegaan worden en naar, het op zijn minst zo mooie, "Sapa". Wij kozen ervoor om eerst naar Halong bay en vervolgens naar Sapa te gaan. Dit vanwege de verwachte regen en opklaringen.

Ha long bay.

Na ons ontbijtje in het hotel stapten wij in een 20 persoons busje. Hele stoeten toeristen gaan zo iedere dag die kant op. Allemaal dezelfde busjes die dezelfde richting op gaan. Niet echt mijn ding, maar zoiets moet gewoon gezien worden, dus heb je toch met veel toeristen te maken natuurlijk. Nou, de busrit was, weer echt "Aziatisch" kan ik je vertellen... Kan het niet linksom ingehaald worden, dan rechtsom over de vluchtstrook waar toch alleen maar een paar duizend brommers rijden... Pffff... Zit je dan achterin de bus en zie je het allemaal maar gebeuren. Wat een volslagen idioten zeg! Je snapt er niets van, maar het gaat "altijd" goed.. Hier geld ook weer de prachtige regel: Als ik in wil halen, maar er komt iemand van de andere kant aanrijden, dan bepaal ik of diegene uit kan wijken op de vluchtstrook en kan ik dus gewoon gaan... En het lijkt gewoon zo te horen, want nooit wordt iemand boos of agressief. Het toeteren wordt ook helemaal niet gezien als iets ergerlijks. Nee, hier wordt de toeter meer gebruikt in de vorm van: Ik kom eraan, maak geen rare bewegingen! Maar goed... Na 4 dol dwaze uren komen wij aan in Halong bay. Voor de kust zie je de 1969 eilandjes (goed opgelet tijdens de rondleiding he;-)) al uit de zee schieten. Een prachtig gezicht! Overal ongeveer dezelfde witte bootjes, een paar honderd, die rond varen. In en uit het haventje. De boten die de toeristen tussen de eilandjes rond varen en waarop kleine kamertjes zijn, waarin geslapen kan worden. Wij hadden een 3 daagse trip geboekt. 1 nacht op de boot en 1 nacht nog op een eilandje. Katba als ik mij niet vergis. Hup, op de boot, gelijk lunchen, kennis gemaakt met de rest, een mannetje of 15 en daar gingen we. Het was aardig bewolkt, wat ik eigenlijk super mooi vond. Want de vaak kaars rechte rotsen kropen zo met hun toppen de bewolking in. Wat iets mysterieus gaf. Een prachtig gezicht. We konden prachtig bovenop het bootje zitten en van deze bijzondere plek genieten. We ontmoette 2 zussen uit Barcelona met wie we de rest van de dag optrokken. De Vietnamese reisleider was een vreselijk irritant mannetje die heel lang en veel wilde praten, domme "zogenaamde" grappen probeerde te vertellen..maar eigenlijk begreep niemand echt wat hij nou allemaal zei, want zijn Engels was gewoon te slecht. Jammer, want we zagen een paar andere Vietnamese gasten het echt leuk en goed doen. Maar goed, moet je altijd maar wat geluk mee hebben. We zijn nog 2 eilandjes op gegaan. 1 om een mooie grot te bezichtigen en nog 1 voor een prachtig uitkijkpunt op de top. Verder zijn we nog even bij een floating village aangemeerd om even te gaan kanoën en daarna was het tijd voor dinner en drankjes op de boot. Het eten...tja.. 3x per dag hetzelfde. Spling rolls, lijst met wat kip en nog wat groenten. Het was qua eten niet heel bijzonder. Die avond hadden we het bier ingeruild voor de wodka en werd ik de volgende ochtend wakker met mijn kleren nog aan op bed in dat bootje. Het was"weer" zo'n avond... Maar goed, de volgende ochtend gingen we naar Catba, een wat groter eilandje in Halong bay. We kwamen aan en gingen een busje in. Die bracht ons naar een national park op het eiland en echt, die rit vanaf de boot naar dat park.. Ongelofelijk!! Bedenk je de laag hangende bewolking in, een super groen eiland, overal dicht bebost, stijle hellingen die groen zien van de bomen.. Nou, als ergens zo van die dinosaurus dingen vandaan konden komen was het hier wel! Damnmn wat mooi! Daar reed je dan tussendoor! Links en rechts schoten de groene wanden omhoog zo de wolken weer in. Aangekomen bij het park was het tijd voor een hike! Tien de reisleider, op zijn slippers, begon ons eigenlijk wat te rustig. Maar toen we dan plotseling behoorlijk omhoog gingen bleek dat deze man helemaal niet zo langzaam ging. Ik zweette me kapot! En dat voelde eerst nog niet echt zo fijn (met die wodka nog in mijn body..) Maar na een tijdje was alles er wel zo'n beetje uitgezweet en konden we beginnen met genieten! Echt regenwoud daar! Overal beestjes, vliegen, horzels, gekleurde krabben, noem maar op. Niet altijd even fijn, maar toch zo mooi. Het was een behoorlijke klim en niet over een soort trap. Het deed mij een beetje terug denken aan mijn avontuur in Borneo bij de kota kinabalou berg... Good old memories...alweer langer dan een jaar geleden... Na een uurtje stevig klimmen, moesten wij nog 1 echt stijl stuk en dan zou ons daar een prachtig uitzicht wachten. Tien bleef daar beneden, moest nog even bellen ofzo. Goed, wij dus dat laatste stukje en jawel hoor.... Unbelievable.... Waar waren we nou toch weer terecht gekomen!!! Een prachtig 360graden uitzicht over regenwoud, bergen, noem maar op...en dan stond er nog een gammele, ouwe, roestige toren ook! Goed...niet denken, maar gewoon mooi dom, doen natuurlijk! Daar ging ik dan.. Over de goed vochtige treden naar boven! Werd nu toch wel hoog en de trap was aan de buitenkant van de toren bevestigd. Ook niet echt een fijn gevoel zeg maar. Maar goed, toch naar boven! Boven aangekomen waren de stalen stukken ingeruild voor wat weg gerotte planken. Ook wel fijn.. Toen ik daar voorzichtig overheen liep, viel mij een bord in de hoek op.. Jawel: Toren niet beklimmen! En dat zetten ze dan mooi bovenin neer! Lekker dan! Ach ja, stond er nu toch! Dus dan maar soort van "genieten". Camera erbij gepakt en nog ff mooi filmpje gemaakt. Dacht bij mijzelf: Als dit goed gaat...dan gaat er meer goed! Na dat prachtige uitzicht weer rustig afgedaald naar beneden. En toen op naar het hotel. Hotel zag er prima uit, mooi ruim. Even gedouchd en toen was het weer tijd voor het volgende tripje. Jawel, dat reizen heeft niets met chillen te maken hoor. Heb eerst eens even een "chill vakantie" nodig, wanneer ik terug ben. ;-)

Tijdens het wachten in de lobie van het hotel liep onze reisleider, Tien, nog even vol tegen een glazen deur op. Hij viel vervolgens helemaal dizzy op de grond. De hotel manager hield zich absoluut niet in en schaterde het uit terwijl Tien kapot ging van de pijn en alleen nog "Destiny" kon zeggen. Erg grappig! Toen weer in een busje, want het was tijd om naar Monkey Island te gaan. Het eiland zelf was niet heel bijzonder, 3 aapjes die alles van de toeristen af proberen te pakken. En die domme toeristen geven ze ook alles, van blikjes bier tot tassen en weet ik het. Maar goed, de boot tocht naar en van het eiland was weer super mooi. Die bracht ons langs een floating village. Zo bijzonder hoe de mensen daarop leven. Zo tussen de rotsen met hun drijvende huisjes. Erg mooi en bijzonder om te zien.
De volgende ochtend gingen wij weer richting het vaste land. Weer prachtig mooi boven op de boot tussen dat mooie gebied varende.

Het enige heel erg negatieve wat mij echt is bij gebleven van deze trip is dat de bemanning zo al het afval van de boot de zee ingooide... Niet door mij gezien, maar hoorde op een gegeven moment Matt uit Engeland schreeuwen naar de bemanning. Ik had met hem de kano gedeeld de dag ervoor en vroeg hem wat er aan de hand was. Hij had ze de vuilniszakken zo over boord zien gooien.. Dat is dus wat er gebeurd :-( Erg triest, maar deze mensen zijn gewoon zo. Ze gooien hier alles zomaar weg in zee of op straat. En dan zie je overdag soms wat vrouwtjes de hele dag afval verzamelen... Dweilen met de kraan open, maar wat kun je eraan doen. Deze mensen zijn met hele andere dingen bezig en maken zich om andere dingen druk.

Sapa.

Na deze trip was het tijd voor Sapa! Eind van de middag kwamen we terug in Hanoi en hadden toen nog 3uur de tijd voordat we naar de trein gingen om daar 's nachts mee te reizen naar "bijna" de grens met China! Sapa.

Die 3uur hadden wij nog even goed besteed... Biertjes drinken op straat bij een oud vrouwtje. Die had wat lage, plastic stoeltjes en daar kon je dan voor 15.000 Dong, halve liter tiger biertjes weg drinken en mooi kijken naar al het moois wat er op straat gebeurde. Een prachtig plekje en zoveel mensen daar leren kennen. Het vrouwtje riep mij iedere keer wanneer ik voorbij liep en dan gaf ik haar altijd even vriendelijk een high five en zei dat ik er zo aankwam. Een plekje met goede herinneringen! Toen de nacht trein in. Altijd gezellig! Nog meer biertjes en gezellig tukken. Ik had nog best redelijk geslapen op de heen reis, misschien ook door de biertjes :-)
We kwamen 's ochtends vroeg aan en werden gezellig, letterlijk, in een busje gepropt om vervolgens een uur door de mooie, hoge bergen naar Sapa gebracht te worden. Een klein plaatsje in de bergen in het noorden van Vietnam.

De busrit naar Sapa was al erg indrukwekkend. Prachtige uitzichten over hoge bergen die trapsgewijs helemaal vol rijstvelden zaten. Nou heb ik tijdens mijn eerste reis door Azië al wat rijstvelden gezien, metname in Indonesië. Maar deze waren ook weer prachtig om te zien.
We werden afgezet bij het hotel waar we de eerste nacht zouden slapen. Vervolgens hadden we eerst tijd omdoor het plaatsje te lopen en daarna zouden we een wandeling maken met gids. Een plaatsje met weer tig winkeltjes die allemaal zo'n beetje hetzelfde verkopen. Hier was het metname de berg kleding en spullen van north face. Allemaal nep natuurlijk, maar goed, daar betaal je ook voor. Nog even een nieuwe rugtas gekocht, want mijn ouwe, trouwe, zearte nike tas was na 1,5jr reizen toch wat aangetast door metname de zee. De mensjes hier in de bergen zien er weer net wat anders uit. De vrouwen dragen kleur rijke kleding en de gezichten zien er wat ronder uit. Merk je toch dat je misschien dichter bij china zit ;-)Die dag dus kleine wandeling door de bergen met onze vrouwlijke gids Mo. Erg mooie uitzichten over de ontelbare rijstvelden.

De volgende dag zouden we een langere hike doen van zo'n 12km door de bergen. Die ons in een ander dorpje zou brengen, waar we bij een familie zouden slapen. Een avondje home stay. Erg mooie, lange wandeling. We hadden geluk met het weer, want het klaarde zelfs op. Bij de home stay aangekomen werden we weer warm verwelkomt met een "shotje" thee. Ik had het "slokje" thee op en ging eens even op onderzoek uit in het zogenaamde "home stay". Te beginnen bij het toilet. In een huisje (hutje), bovenop een berg tussen allemaal rijstvelden, verwacht je een mooi gat in de grond dacht ik zo... Nou, dat gat had plaats gemaakt voor een prachtig luxe toilet... Het toilet en douch gedeelte was luxer dan een gemiddeld hotel in Europa kan ik je vertellen! De bedden waren hard, maar het was meer dan wat bamboo stokken zoals tijdens mijn jungle tocht in noord- thailand. Al met al had ik niet echt het idee van een home stay. Daarvoor kwamen er gewoon teveel toeristen naar het gebied denk ik.
Goed, de volgende dag ging de reis weer terug, eerst naar Sapa en vervolgens 's avonds weer de nacht trein in naar Hanoi.
Daar kwamen wij 's ochtends om 5uur aan op een station ergens. Pakten wij een taxi die ons weer afzette. We moesten weer 3x het bedrag betalen van wat wij dachten dat het zou zijn. Maar goed, je hebt gewoon geen zin om weer voor iedere 2euro meer een hele discussie te voeren. Moe word je ervan.

Het was opmerkelijk hoeveel mensen er rond een meertje aan het "sporten" waren. Echt te grappig om te zien. Ze doen hun best, maar hebben echt "geen" idee waarmee ze bezig zijn volgens mij. Zo grappig om te zien! Ze bewegen hun armen druk tijdens het wandelen of dansen heeeeel apart op muziek. Te grappig! Je ziet ook daadwerkelijk niemand die er maar een beetje afgetraind uitziet hier. Komt volgens mij door het eten. Want er is wat bende te verkrijgen hier hoor. Alles vol in de olie en vreten maar. Maar goed, ieder zijn ding! Als ze maar gelukkig zijn toch! :-)

De Brommert!

Het was inmiddels zaterdagochtend en Vin en Anne zouden de laatste 2 avonden in een wat luxer hotel overnachten, om lekker uitgerust aan de terug reis te kunnen beginnen.
Tijdens de afgelopen week heb ik een beetje na zitten denken over het vervolg van mijn reis door Vietnam. Zoals het in het noorden was gegaan wilde ik niet het hele land door. Ik wilde weg van de toeristen en het "echte" Vietnam zien, de "echte" Vietnamese mensen die niet verpest waren door het toerisme en alleen maar over dollars praten ipv de Dong. Want daar werd ik ook op een gegeven moment een beetje gek van. Iedereen praat hier in USD. Wat heb ik daarmee te maken dan!? Maakt het omrekenen nog moeilijker! Europese Euro's of Vietnamese Dong wil ik!
Nu heb ik een paar jaar terug wel eens een glimb opgevangen van de serie Top Gear, waarbij ze op 3 brommers door heel Vietnam trokken. En zo was het idee in mijn koppie gekropen om "net zo gek" te doen en te beginnen aan een nieuw avontuur die "On a bike through Vietnam" heet! Echt een duidelijk vooropgezet plan had ik niet, maar dat is soms juist het beste denk ik. Laten we beginnen bij het begin! Op zoek naar iets op 2 wielen dat mij en mijn backpacks een heel stuk door Vietnam kan brengen. Zo gezegd, zo gedaan! Ik wilde dat weekend een bike kopen en die maandag vertrekken. Dan zou ik 3 weken de tijd hebben om een afstand van minstens 2.000km van Hanoi naar Ho Chi minh te overbruggen. Ja idd, 2.000km op een brommertje... Wat een idioot! HAHAHA Moet je eens in Europa proberen! Zit je ergens in Zud- Spanje ofzo. Ik weet nog dat ik toen eens een keer op mijn scooter van Amsterdam naar Dronten ging. Iedereen verklaarde mij voor gek! Voel mij nu helemaal "gek", maar ik houd ervan! Nieuw avontuur! Tijdens toch al best een "avontuurlijke" reis dacht ik zo.

Goed, missie "brommer jacht" was begonnen! Ik besloot 2 nachten in het grootste hostel te verblijven in Hanoi, het stikt daar van de Backpackers en dit kon mij wel eens helpen een brommer te scoren. Er was hier een bord met allemaal brommers te koop aangeboden. Hup, gelijk iedereen gemaild. Verder nog even op een soort marktplaats van Vietnam gekeken en ook daar een heel stel gemaild. Nou, binnen 3uur had ik al zo'n 6 proefritten gemaakt op verschillende brommers. Ik wilde eigenlijk een "honda wave", die dingen rijden hier overal in Azië en iedereen weet ook hoe ze in mekaar zitten. Dus voor reperatie is het ook erg makkelijk. De Honda Wave is een semi automaat, 4 versnellingen en je hoeft dus clutch in te knijpen. Ik heb eerder op die dingetjes gereden hier in Azië en ik kan je vertellen. Die dingen zijn klein maar fijn! Trekken op als een malle. Zitten zo op de 80/100 en zelfs op de 120km/h! Na 6 van die dingen geprobeerd te hebben, kwam er een mooi blauw, klein, race monstertje. Zag er goed, schoon uit. Aardige gast die in Hanoi woonde. Papieren klopten en hij schakelde ook erg goed. Het voelde goed. Dit dingetje zou mij wel eens een heel eind kunnen brengen. Let's do it! Hop, voor 4,6miljoen was ik de gelukkige eigenaar van mijn eigen brommertje in Vietnam. Gaat hier heel makkelijk. Overhandig het geld, krijg de sleutels en een papiertje en alstublieft! Have fun! Geen belasting/ verzekering gedoe, gewoon gaan! Net zo makkelijk! Heb er nog even een rekje achterop laten zetten, een ouwe binnenband van een fiets (om mijn backpack mee vast te strappen aan het rek) en een helm bij gekocht. En nu was ik er klaar voor! Dat weekend verder nog even naar wat foute, mysterieuze barretjes geweest en dan was het zover! Afscheid genomen van Vincent en Anne die maandagochtend en jawel......

Dat lezen jullie in mijn volgende blog.

Nog 6 week van nu en ik sta op schiphol. Ik geniet van mijn reis, dat doe ik nog altijd volop! Maar zal ook genieten van mijn terugkomst, waar ik ook erg naar uit kijk. 1,5jr is toch best lang en can't wait to see everybody again!Mijn tweeling zusjes eindelijk weer eens een dikke knuffel te geven en natuurlijk mijn ouders en Redmar ook weer te omhelzen! En natuurlijk niet te vergeten mijn hoog zwangere zus en der man in Dubai! Maar nu eerst dit laatste klusje klaren! Op een brommer door Vietnam! Voor degene die vast een indruk willen krijgen hoe dat is. Voer even op youtube in: Top gear Vietnam. En je zult zien waar ik mee bezig ben.

Tot een volgende keer allemaal.

Love,

Jesse.

foto's Vietnam:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.592835884060812.1073741826.100000032162818&type=1&l=640c313e2b

foto's Singapore:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.595615430449524.1073741827.100000032162818&type=1&l=9f626a1381

video's:
https://www.facebook.com/media/set/edit/a.147271878617217.26235.100000032162818/#!/media/set/?set=vb.100000032162818&type=2