Van Sydney naar Redmar!

Hai ya'll going, mates from Holland!!??

Hier dan maar weer een stukje tekst vanuit Ozzieland! waar het "gewoon" zomer is en de papagaaien zowat dood van het dak vallen door de hitte..

Het vorige blog, geschreven door mijn ouders en het volgende blog wat geschreven zal worden door mijn zusje moet natuurlijk even onderbroken worden met wat schrijven van eigen werk. Het is tenslotte natuurlijk wel "mijn" reis (of heeeeeeele lange vakantie, zoals velen van jullie het zien ;-)).

Mijn ouders zijn nu alweer een dikke maand terug in het zeer koude kikkerlandje en ik zit nog steeds vrolijk in Sydney. Veelal in Bondi. Nog heerlijk aan het nagenieten van de ongelofelijk mooie tijd met mijn oudjes. Ongelofelijk wat kan 6 week voorbij vliegen zeg. Helemaal wanneer je het heeeel erg leuk hebt en zoveel samen mee maakt. Maar genoeg daarover, nu is het wel duidelijk wat een geweldige ouders ik heb... :-)

Maar goed, ouders midden in de nacht afgezet op het vliegveld, ik weer naar de camping en nog even verder slapen in het busje. Vervolgens moest ik zelf nog even de tent waar de oudjes 6 weken in geslapen hebben opruimen en heb ik het busje nog even goed schoon gemaakt, klaar voor het volgende deel van mijn reis. Dit gedeelte ben ik vooral in Sydney gebleven. Ik had namelijk nog zo'n 6/7 week voordat ik mijn zusje in Brisbane van het vliegveld ging halen.

Werken in Sydney.

Ik had mijzelf voorgenomen om in die weken nog een beetje te gaan werken, altans, wanneer ik zo snel een baantje zou vinden. Want 6 week een beetje lui op Bondi beach hangen, wordt men ook niet vrolijk van... Uhhh, eigenlijk best wel hoor, maar het voelt beter wanneer je jezelf ook nog een beetje nuttig maakt. Na een beetje op de plaatselijke marktplaats gesurft te hebben had ik eigenlijk vrij snel alweer een baantje. Na een korte induction bij Greenstaff, werkte ik voor dit bedrijf dat landscapers aan gardening bedrijven uitleverde. Een soort uitzendbureau voor landscapers zeg maar. Eigenlijk het perfecte baantje om de weken door te komen "en" Sydney nog beter te leren kennen. Zo heb ik in die weken voor veel verschillende bedrijfen moeten werken en kwam ik dus in alle hoeken van Sydney, erg leuk. Iedere dag kreeg je een sms waar je de volgende dag kon werken en voor welk bedrijf. Ik leerde op deze manier ook weer een heleboel mensen (locals en andere reizigers) kennen. Soms moest ik 2 dagen voor hetzelfde bedrijf werken, dan koos ik ervoor om na werktijd mooi in die hoek van Sydney te blijven, het grote voordeel van mijn rijdend huisje!:-) Dan zocht ik bijvoorbeeld na werktijd even een sporthal op in die plaats en sneakte ik naar binnen om in de kleedkamers dan even een douch te pakken. Voor mij eigenlijk zo'n beetje de normaalste zaak van de wereld, maar het blijft toch best een bijzondere manier van leven. Daarna even ergens een bbq in een park opzoeken, nog ff chillen bij de bus en dan de straat inrijden waar ik de volgende dag moest zijn, achterin springen, slapen en de volgende dag ben je altijd optijd op je werk! TADAAA!!:-) Verder leefde ik ook gedeeltelijk in het huis van Dean, die was werken in de outback voor een aantal week, waardoor ik mooi in zijn huisje kon. Helemaal geen straf daar in Bondi, wat een heerlijke plek zeg. Prachtig strand, leuke boulevard, heerlijke eet tentjes, leuke mensen van overal ter wereld. Al met al, een erg mooi gedeelte van Sydney.

Op een gegeven moment heb ik 8 dagen achter mekaar voor één bedrijf gewerkt. Dit bedrijf deed vooral het onderhoud in tuinen of balkonnen van erg rijke mensen. Ik werkte deze week de hele week samen met 2 anderen, een jongen uit Ierland, Dave en de man die van dat bedrijf zelf was, Michael. Dit werk was echt heel tof, want ik kwam echt op de meest bizarre plaatsen, met de meest ongelofelijke uitzichten over o.a. de harbour bridge en het opera house. Zo moest ik blaadjes blazen van een tennisbaan die in de voortuin lag van een 20 miljoen dollar huis, echt ongelofelijk. En toch leuk om dan met mijn "six grand" huisje daarnaast te parkeren (zijn we heel even buren zeg maar ;-)). Greenstaff had niet iedere dag werk voor mij, maar de dagen die ik vrij was heb ik mij geen moment verveeld hoor. Wat een heerlijke stad dat Sydney. Nog een paar keer wezen stappen natuurlijk, nog wat weekendjes weg geweest uit camperen, erg mooi allemaal. Maar dan..... sluipt toch steeds meer het einde dichterbij...

De weg terug.

Na Sydney zal de reis toch steeds meer richting huis gaan en dat begin ik mij nu steeds meer en meer te realiseren. Ik ben nu al langer dan 15maanden onderweg, wat een tijd toch eigenlijk he.. En steeds wanneer ik denk, het kan toch eigenlijk niet mooier en beter, gebeurt er weer iets ongelofelijks. Voel mij een erg gelukkig mens. Ik denk vaak na over de dingen die ik heb meegemaakt tijdens mijn reis en dat is eigenlijk zoveel dat er steeds wel weer iets nieuws te binnen schiet wat ik bijna alweer was vergeten, oneindig veel mooie herinneringen...nu al. Maar goed, het is nog niet zover natuurlijk! De reis ging vanaf Sydney naar het noorden, naar Brisbane, waar ik dan eindelijk na meer dan een jaar, 1 van mijn 4 zussen weer zou zien!
Het was inmiddels 22 februari en ik had mijn laatste dag voor Greenstaff gewerkt, ik moest wat irrigation de grond in brengen in een stuk gras voor de University of Sydney. Na nog even de "Denijs-pose" voor dit gebouw te hebben gedaan, was het dan echt klaar met het werk in Australia voor mij. Wat had ik het qua werk goed getroffen overal in dit land zeg en wat heb ik daardoor nog meer prachtige dingen kunnen doen, echt ongelofelijk!

The way to Brisbane.

Tijdens mijn stay in Sydney ontmoette ik Tessa Bartelse op het strand van Bondi. Een Nederlands vrouwtje uit Amsterdam die ook bezig was met haar reis door o.a. Ozzie en een gedeelte van Azië. Ik vertelde haar dat ik dus na Sydney, richting Brisbane zou reizen en zij had er wel oren naar om mee te gaan. Zo gezegd, zo gedaan en zo vloog Tessa een paar dagen voor vertrek naar Brisbane, terug vanaf Melbourne naar Sydney, want zij in de tussentijd al afgereisd naar Melbourne. We hadden zo'n 10 dagen voor de ongeveer 1200km naar Brissie. Vol goede moed en met een nieuwe sony action camera van mij, begonnen wij onze reis richting Brisbane. In die periode had het net flink gestormd en kwam Australië ook regelmatig in het nieuws op de Nederlandse televisie. Overstromingen, typhoons, noem maar op. Het weer was dus lang niet altijd even zonnig meer, integendeel, het regende soms dagenlang achter mekaar. Weer eens wat anders... We kwamen in het begin eerst langs lake macquarie. Een plaats waar ik een week met mijn ouders was geweest. Echt grappig om daar nu weer een dagje terug te zijn. Vooral om weer bij het kraantje te staan waar wij onze welbekende "slabakdouch" deden. :-) Vervolgens ging de rit verder naar het noorden, eerst nog langs de kust, daarna werden wij gedwongen verder landinwaarts te gaan. Er stonden namelijk hele wegen onder water, geen plasje, maar gewoon dikke 2 meter. Tja, daar zou mijn wonderbusje zelfs niet doorheen kunnen. Dus rechtsomkeer (want we rijden hier aan de linker kant he..;-)) en daar gingen wij weer. Tot halverwege terug naar Newcastle en dan rechts het land in. Daar werden wij naar een half uur rijden vervolgens weer terug gestuurd.. Nu begint het toch best spannend te worden of wij wel naar Brisbane konden! Het zal toch niet... Maar gelukkig vertelde de vriendelijk, in de regen staande, verkeers controle man ons dat we nog maar een klein stukje terug moesten om vervolgens door het prachtige binnenland te gaan. Daar gingen wij weer! En jawel, eerlijk is eerlijk, ik ben blij dat we die route moesten nemen. Wat was dat prachtig zeg! Door de mooie heuvels en bergen die net iets meer landinwaarts liggen vanaf de kust. Prachtige uitzichten, geweldige watervallen, ruwe zandwegen, noem maar op! Een geluk bij een ongeluk zeg maar. Na een mooie omweg binnendoor kwamen wij dan toch weer uit bij de kust, ten hoogte van Byron bay. Ook helemaal niet zo vervelend om daar weer terug te zijn hoor. Ik wist de beste plek voor een bbq nog makkelijk te vinden, dus het kangoeroe vlees ging weer heerlijk op de plaat, met een prachtig uitzicht over een wat woestere zee. Weer even een drankje gedaan (of 2), bij de Rails, een leuk cafe gemaakt in een oud spoorweg station en weer midden in een wijk geslapen.
Byron ligt op zo'n 2 uur rijden, zuidelijk van Brisbane, dus het schoot al behoorlijk op. Hierna ging de reis verder richting Wanda. Die inmiddels verhuisd was in de tussentijd dat ik in het zuiden was. Net zoals hun andere huis, lag ook dit huisje prachtig mooi in het bos. Een prachtig mooi huisje omgeven door prachtige bomen, bijna een sprookje. En daar was Wanda met haar inmiddels behoorlijke buik weer, want de 3e meid was nog steeds op komst. Hier hebben wij weer 2 heerlijke dagen doorgebracht. Echt super gezellig met Wanda, John en de 2 kids.
De volgende stop was dan toch echt Brisbane! Hier nog even een avondje bios en down under bar met Tessa gedaan, die ik de volgende ochtend afzette op de bus naar Noosa. Het was inmiddels zaterdagochtend en zondag nacht zou Redmar landen. Het weekend was ik nog even gezellig bij Wanda.

Weerzien met Redjuhhhh!!!

Zondagnacht 3 op 4mrt was het dan zover! Op de verjaardag van mijn moeder zou ik na 452 dagen eindelijk Redmar weer in real life zien! Ze had tijdens mijn reis spontaan besloten dat 1,5jr elkaar niet zien toch echt te lang was en had een ticket geboekt naar de andere kant van de wereld, om haar backpackende broer weer in het echt te kunnen zien! Super stoer van haar natuurlijk! Haar vriend, Martijn, een dikke zoen op schiphol gegeven en toen is ze er eens goed voor gaan zitten! 3 vluchten! Eerst naar Dubai, vervolgens naar Singapore en daarna eindelijk naar Brisbane! 30uur reizen ongeveer!! Dan voel je ook echt hoe ver ik eigenlijk wel niet ben! :-) Uit het winterlandje naar "midden in de zomer". Echt de omgekeerde wereld dus.

Goed, het was bijna zover. Bij Wanda lag iedereen al op bed, ik had mij nog even gedouchd en reed toen rond middernacht de oprijlaan bij Wanda af. De tom tom ingesteld op Brisbane International en "hop hop, gas erop"! De afgelopen dag al hier en daar updates gehad van zusje lief dat ze steeds dichterbij kwam en dat het toch best bijzonder was. Ik ondertussen bijna in Brisbane aangekomen. Had al grootse plannen om haar bij de gate op te wachten natuurlijk.. Maar.... dit zou toch wat anders uitpakken...

De laatste lange tunnel die ik door reed voordat ik op het vliegveld aan zou komen. Ik zit lekker rustig onderuit gezakt in mijn bestuurders stoel, linker voetje op het dashbord, rechter hand beetje in mijn nek. Inmiddels bijna 01:15uur. Redmar is net 10minuten geleden geland volgens de laatste update die ik op mijn telefoon van internet lees. Dan plots.... Voel ik allemaal vocht aan mijn hand die ik in mijn nek had. Het voelde wat dikker aan, niet als water dus. Ik houd mijn hand in het licht van de verlichting van de tunnel en... heel mijn hand onder het bloed! Mijn eerste reactie: mijn andere (nog schone hand), ook aan die kant van mijn nek voelen en jawel... Dan heb je dus 2 handen onder het bloed, terwijl je aan het rijden bent... Toen zag ik dat het bloed ergens flink vandaan stroomde en mijn hele nek en t-shirt al onder het bloed zaten! Ik schrok behoorlijk, maar kon nergens stoppen om goed te kijken waar het vandaan kwam. Ik dacht misschien dat het uit mijn oor kwam, maar ik had nergens pijn ofzo.. Dat vond ik misschien nog wel het engste. Ik kon pas stoppen bij het vliegveld en had gelukkig wat tissues in het dashboard kastje die ik in mijn nek kon drukken. Ik stond op de arrival parkeerplaats naast de gates van de landingen. Hier kon ik eindelijk mijn auto uit, mezelf schoonmaken en in de spiegel kijken wat er aan de hand was. Ik deed de achterklep open, pakte een fles water waarmee ik het bloed uit mijn nek spoelde, t-shirt uit... En daar stond ik dan met mijn ontbloot bovenlichaam achter mijn auto, tussen andere auto's die hun vrienden of familie ook aan het ophalen waren. Verscheidene mensen stonden mij raar aan te kijken, terwijl ik daar on bijna half 2 's nachts zo stond en toen... Jawel.... Toen hoorde ik vanuit de schuifdeuren ongeveer 20mtr verderop.... JESSE!!! :-) HAHAHA REDJUHHHH!!!! Wij liepen snel naar elkaar toe en terwijl we elkaar zouden omhelzen probeerde ik nog iets te zeggen van: "pas op bloed"... Maar dat maakte toen even allemaal niets meer uit ... :-) Mijn oudste, kleine zusje was dan eindelijk weer bij mij... Prachtig!!!

Tot hier en niet verder!!! Wij zijn inmiddels bijna 1,5week verder en ik kan jullie wel zeggen... WE ARE HEAVING THE BEST TIME OF OUR LIFE!!! :-) Maar dat gaan jullie allemaal kunnen lezen in mijn volgende blog die dus geschreven gaat worden door Redmar!

Ik hoop dat alles in Nederland (en Dubai natuurlijk) ook helemaal goed gaat.

Mam, hopelijk heb je ondanks dat wij nu hier zijn, toch een prachtige verjaardag gehad.

Robbert, jij bent vandaag jarig, ben je niet vergeten gap. Alsnog gefeliciteerd natuurlijk! Ik zit nu op Fraser Island tijdens dit schrijven en helaas geen bereik.

Nou, dit was het wel weer voor nu. Eigenlijk was dit het wel weer voor mij vanuit Australië bedenk ik mij net.. Mijn volgende blog (dat ik zelf zal schrijven dan), zal waarschijnlijk vanuit Vietnam komen. Echt...wat een reis..ik kan het soms maar moeilijk geloven allemaal... Het mooiste en beste wat ik ooit heb besloten en gedaan...met stip...

Tot de volgende keer of zoals ze hier ook wel zeggen: Have a good one mate!!

Ps. Bloed in mijn nek bleek een plekje in mijn nek geweest te zijn die vlakbij een adertje zat ofzo...geconstateerd door zuster.... REDMAR DENIJS! :-) Even stabiele zij ligging, pleistertje en het was alweer opgelost ;-)

Liefs,

Jesse....

Foto's vanuit Australië:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.406401826037553.102975.100000032162818&type=1&l=316ae3adbc

Denijs- pose pictures:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.390113660999703.99619.100000032162818&type=1&l=26123f6328

Video's uit Australië:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.406401826037553.102975.100000032162818&type=3#!/media/set/?set=vb.100000032162818&type=2