Het nieuwe jaar!

Hallo ALLEMAAL!!!! (Dat scheelt alweer een hele zin),

Ten eerste natuurlijk.... EEN HEEL GELUKKIG, GEZOND, FIJN, WARM (:P) NIEUWJAAR TOEGEWENST!!!!! Beetje laat, maar goed, moest even bijkomen van al het gefeest, ziek zijn, duiken, reizen, strandhangen, zwemmen enzo. Dus bij deze als nog het beste toegewenst voor jullie allen!!!! Dat jullie vooral weer gelukkig en gezond mogen blijven/zijn/worden!!

Goed, dan zal ik nu verder gaan bij waar ik gebleven was. Dat was net iets voor oud en nieuw. Het moment dat Jordy en Nienke waren aangekomen op Ko Pangan. Ze hebben gelijk een scooter gehuurd, zodat we de volgende dag een beetje over het eiland konden crossen. 's avonds hebben we gezellig wat gegeten en zijn daarna even wezen chillen bij onze bungalow. Het was de dag voor oud en nieuw, dus we zouden het rustig aan doen... met de nadruk op "zouden" doen. De muziek die wij vaag uit het bos midden op het eiland hoorde komen trok ons toch wel behoorlijk aan. We zijn onze scooters op gestapt en de richting van de muziek opgereden. Taxi's (dat zijn dus pick up trucks waar iedereen achterin stapt) reden af en aan over de grote weg. Het was namelijk de avond van het half moon feest. Dat was de dag voor het welbekende full moon feest op het strand. Ja die aarde draait hier als een malle hoor. Binnen 1 dag het maandje van half naar full!!!! iig, wij reden mooi achter de afgeladen taxi's aan en kwamen ergens midden op het eiland half in de jungle uit bij een weg die verlicht was met kaarsjes. Erg mooi om te zien! Wij baanden ons een weg tussen de taxi's door en zetten onze scooters weg. We liepen het laatste stuk verder het bos in. De mensen die de taxi's uitkwamen, voornamelijk Aussies en mensen from the uk, die meestal echt niet meer wisten waar ze waren. De deuren gingen open van de taxi's en jongens vielen met hun broek half op hun knieën uit de taxi. O men, wat was dat lachen allemaal!!! Dat beloofde wat! We liepen richting het feest en stopten vlakbij de ingang. Er werd namelijk entree gevraagd. Maar goed, Hollanders en backpackers als wij waren wilden we eerst zien wat er te feesten viel. In de verte zag je iets van het feest... zag er erg mooi uit van veraf, allemaal fluorescerende lichten en kleine lampjes, midden in het bos. De muziek was goed...dus... idd, wij toch maar even terug naar de bungalow om ons om te kleden en toch maar even te feesten. Er werden even wat buckets gehaald en HOPPA!!!! WAT EEN GRUWELIJKE AVOND EN WAT EEN FEEST!!!! Super mooi zo midden in het bos en met iedereen die felle kleding draagt. Het was niet stampends vol, dus de rondjes konden weer goed gemaakt worden... ;-) AL met al een TOP FEEST!

Volgende dag dan... dat was minder leuk... Ik had ontzettende last van mijn maag... de wc pot was mijn grootste vriend.. en dat uitgerekend op deze dag, 31 december 2011 op KO PANGAN!!!! Waarschijnlijk heb ik de dag ervoor niet goed ontbeten bij een tentje langs de weg. Had er toast met roerei gehad, had toch weg moeten gaan toen ik het aan zag komen. Maar goed, zulke dingen gebeuren sowieso tijdens zo'n reis.... heel jammer dat het nou juist nu gebeurde. We zijn 31 dec toch naar de andere kant gereden op onze scooters om daar lekker wat te eten en uit te rusten. Hopelijk zou het snel overgaan, want die avond zou het gebeuren, FULL MOON!!!! Alles verliep niet zoals ik gehoopt had en het bleef maar slecht voelen. Ook nog lekker beetje koorts erbij, tuurlijk, waarom ook niet he. Goed, de avond naderde en de full moon shirts en hoofdbanden waren ingeslagen. Er zou en moest gefeest worden, zoiets maak je waarschijnlijk maar 1x in je leven mee. We zijn uiteindelijk om 23uur weg gegaan richting het strand waar het full moon spektacel zich af zou spelen. Tenminste, we waren nog geen 10 meter van onze bungalow en ik voelde mijn buik alweer.. snel terug!! Ik dacht echt, waar ben ik mee bezig, dit is gekkenwerk om te gaan. Hoe ga ik dat ook maar een uur volhouden. Had al van alles geslikt om het tegen te gaan. Maar niets hielp echt. Toch dan maar gegaan, op hoop van zege... De taxi erheen gepakt en echt, die reden echt af en aan met feestende mensen. Naarmate we dichterbij kwamen werd het drukker en drukker. Mensen die langs de weg lopen, scooters die voorbij racen. Je had echt het gevoel dat je naar iets groots opweg was. En dat was ook echt zo!!!! We naderde het strand, er was file, dus het laatste stuk moesten ook wij lopen met de andere 10 man uit onze taxi. Aangekomen op het strand rond half 12 keken wij onze ogen uit.. wat een mensen!!!! Wat een gebeuk van de boxen, al met al...WAT EEN GEKKENHUIS!!!!! Het strand dat oneindig lijkt en helemaal gevuld is met mensen. Je moet het zien dat overal mensen aan het feesten zijn in hemden met full moon erop gedrukt, mensen die onder de fluorescerende verf zitten, zo goed als iedereen is of aangeschoten of erger en wil alleen maar FEESTEN!!! Alle strand tenten hebben hun boxen richting de zee staan en zo heb je dus voor iedere strand tent een feest. De verschillende tenten draaien verschillende muziek, maar alles behoorlijk hard. Wij kwamen precies in het midden van het strand uit. Waar een grote digitale klok stond die aan het aftellen was naar middernacht. Nog 20 minuten! Ik was nog behoorlijk futloos, want mijn energie lag ergens anders geloof ik.... Door al die mensen krijg je vanzelf wat energie en ik bedacht toen dat ik misschien nog 1 remedie zou zijn voor dit gevoel... dus de buckets werden weer gehaald!!! ;-) Er moest gefeest worden!!! Nog 10 minuten.. de DJ sweept het publiek nog een keer op en het begon al behoorlijk los te gaan. De klok tikte door..... Nog 5 minuten... Er begonnen mensen de toren van de klok in te klimmen, politie probeerde de eerste eraf te schrikken door laserstralen op hem te stralen. Maar toen nog 30 man de stellage in klom was dit een begin zonder einde... Nog 10 sec. Mensen begonnen af te tellen, te springen, te dansen, te schreeuwen. (Ongeveer 60.000 mensen op het strand) 3....2....1..... HAPPY NEW YEAR!!!!!!!!!! EN HOE!!!!!!! BUCKETS IN DE LUCHT IEDEREEN HELEMAAL GEK!!!!! En toen begon het vuurwerk... uitgerekend op heel dat strand ging het de lucht in precies voor ons!!!! En niet netjes 500meter de zee in hoor.. nee...het was zo: mensen, geen hek, VUURWERK!!!!! EN WAT VOOR VUURWERK!!!!!! Zo de lucht in precies voor ons!!! Je voelde het kruit en weet ik het allemaal lekker op je vallen. Van zo dichtbij zal je vuurwerk nooit meer zien!!!! Daarna was het dus echt PARTY TIME!!!! HOPPA MUZIEK, BUCKETS, SPRINGEN!!!!! En om 2:30uur HE-LE-MAAL kapotttttt!!!!! Ik was op!!! Dus zei Jordy en Nienke dat ik de taxi naar de bungalow zou pakken en zei hun zeker te blijven en door te feesten, zoiets maak je maar 1x mee en moet je goed doen!!! Ik heb verder op het hele feest 1 iemand met bloed rond zien lopen, wel wat mensen te dronken door vrienden weg gedragen zien worden, maar verder was het gewoon 1 groot feest. Echt een ongelofelijke ervaring en mocht ik nog eens in de buurt zijn....

Goed, volgende ochtend werd ik om half 8 wakker en zag dat het bed naast mij nog steeds leeg was..... die party oud-stagiaire van mij ging door tot 8uur en kwamen toen nog redelijk fris binnen zetten. Wat een bikkels, respect!!! ;-) Het was dus 1 januari. De buckets hadden mij niet bepaald van mijn ziek zijn afgeholpen en 1 januari heb ik echt de hele dag in bed gelegen, koorts en heel erg last van mijn maag. Ik had echt iets van een virus opgelopen. Gelukkig regende het dan op 1 januari de hele dag en kwam dit dus niet zo slecht uit. Wat een geluk voor het feest dat dit niet een dag eerder begon. 2 januari moesten we onze bungalow uit en moesten we een boot ticket regelen om naar Ko Tao te gaan. Een nog kleiner eilandje ten noorden van Ko pangan. Ongeveer het hele eiland zou zo'n beetje leeglopen en velen zouden ook richting Ko Tao gaan. Dankzij Nienke hadden we toch nog een ticket kunnen krijgen voor een snellere boot naar Ko Tao. Ik voelde mij totaal nog niet goed, dus keek erg op tegen de boot tocht. Ik ben dus ook gaan zitten en recht voor mij uit gekeken. Concentreren om het volgende eiland te halen. Een erg grappig gezicht voor Nienke en Jordy... Uiteindelijk haalde ik het eiland zonder stops, terwijl Nienke heerlijk zeeziek werd. Ze vertelde dat ze normaal nooit last had van zee ziek worden, misschien omdat ze nooit op een boot op zee zat ;-) Want later in dit verhaal bewijst ze dat ze toch best wel eens last kon hebben van zeeziek zijn. Op Ko Tao aangekomen zijn we gaan lopen met onze spullen en moesten we uitzoeken waar we zouden slapen. Toen het begon te regenen zijn we een restaurant ingevlucht en even wat gaan eten. Nienke kwam vervolgens met het super idee om in haar eentje wat guesthouses, bungalows, resorts af te gaan om wat te regelen voor de eerste 2 dagen, zodat Jordy en ik later dan met alle spullen die kant op konden komen. Na een paar uur kwam Nienke met het verlossende belletje dat ze een bungalow aan het strand had geregeld. Aangekomen was het een bungalow waarmee ze nog bezig waren om het op te knappen. Goed genoeg voor de eerste nacht(en) iig. Het bleef vervolgens maar regenen de 2 dagen erna en ik bleef dus ook nog maar ziek. Ik voelde mij futloos, kon niets en bleef maar naar het toilet gaan. Had het echt goed te pakken. Een goed begin van het nieuwe jaar zeg maar. Na de 2 dag begon het dan eindelijk wat beter te gaan en kon ik wat meer uit bed komen. We besloten iets anders te zoeken om te slapen en Nienke ging weer op pad. Dit keer kwam ze uit bij een resort aan de andere kant van het eiland. Waar ze 3 bedden hadden, warme douch en zelfs wifi. Dit alles voor een goede prijs van 200bhat p.p. Dus 5euro voor de Hollanders per nacht. Het leek allemaal erg mooi.... aangekomen, bleek het een BUNKER te zijn. Betonnen bende in een gebouw waar ze nog mee bezig waren. Het zag er niet uit, rook muf en de douch was warm voor 2 minuten. Wifi was er weinig tot niet. Ach ja, that's the backpacker style he. Hier zijn we toch nog 2 dagen gebleven, tenminste alleen geslapen, want erg gezellig was het verder niet. Ik begon mij wel alweer een stuk beter te voelen iig en dat was goed nieuws. Het weer werd ook weer helemaal goed. Dus alles begon weer wat rooskleuriger te lijken! We hebben de volgende dag 2 scooters gehuurd om eens over het eiland te crossen. Het is een erg klein eiland, ik heb er een foto van op mijn fb geplaatst waarbij ik uitkijk vanaf een steen over een strand naar een andere berg. Dat is eigenlijk heel Ko Tao zo'n beetje. Het is een erg klein eilandje, met een voetpad langs het strand waaraan de verschillende resorts en duik scholen zitten. Ook leuke restaurantjes zitten hier waar je heerlijk kan eten. We hebben daar verschillende avonden zo heerlijk aan de zee gegeten. Je moet je dan indenken dat je aan een lage tafel op de grond op een kussen zit, uitkijkt langs het strand en overal lampjes ziet en vuurshows. Overal wordt gezellige muziek gedraaid en is iedereen heerlijk aan het relaxen en aan het genieten van al het moois. Echt een heerlijk eiland. Tijdens de scooter rit ontmoette we een jongen uit Chili, Christian. Hij was ook het eiland an het verkennen. Hij kwam hier een soort vakantie houden, want hij had hiervoor een jaar in Sydney gewerkt. Hij was ook een backpacker die eigenlijk een iets te goede job had gevonden in Sydney en nu een maandje op vakantie was en daarna weer een jaar in Sydney zou gaan werken of langer. We zijn de 2 dagen hierna ook veel met hem opgetrokken, was erg gezellig en wie weet ga ik hem nog opzoeken later tijdens mijn reis.

Die avond hebben we gezellig met zijn 4en wat gegeten en wat gedronken, was erg gezellig! De dag erna ben ik samen met Jordy opzoek gegaan naar een duikschool. Ik wist al dat ik mijn duik brevet wilde gaan halen en Jordy had het ook besloten nadat hij op een avond tijdens de zonsondergang met de snorkel van Christian was gaan duiken. Hij vond het zo mooi dat hij het ook wilde gaan doen. Nienke, de twijfelaar, wist het allemaal nog niet en wilde eerst een proef duik gaan doen. Nadat Jordy en ik een, voor onze ogen, prachtige deal hadden gesloten met Annie de Rooij, die toevallig bij de duikschool werkte die wij hadden uitgekozen. Deze ladyboy leek als 2 druppels water op onze "HALLO BOPPERSSSSSS". Bans Diving Resort was de grootste duikschool van het eiland en we hadden ons laten vertellen, van de wereld. Het zag er allemaal prachtig uit en ze hadden ook een heel resort wat van hun was. We konden onze padi halen inc. 4 overnachtingen in een airco app met warm water voor 9000 bhat. Dit was echt een goede deal. Normaal gesproken is het rond de 9800bhat en krijg je lang niet altijd slaap plaats erbij. Het had te maken dat we dit konden regelen omdat het nu 7jan was en veel mensen tijdens full moon feesten niet gingen duiken. De eerste groep was dus al gelijk na oud en nieuw gaan duiken, rond 2 jan. En omdat er op 8jan weer een full moon was (aarde draait nog lekker door hier) was het nu ook een stuk rustiger op het eiland. Alle omringende eilanden rond Pangan lopen gewoon leeg tijdens de full moon feesten omdat iedereen daarbij wil zijn. Goed voor ons kwam het dus goed uit. Nienke heeft na een test duik ook besloten haar padi te halen en we waren dus gezellig met zijn 3tjes in een groep bij Arjan de duik instructeur. De volgende dag begon ons duik avontuur dan echt! De eerste dag was alleen een soort van introductie, we kregen een video te zien, moesten vragen beantwoorden daarna en de volgende dag zou het echt beginnen. 's ochtends vroeg om half 8 moesten we ons melden en gingen we naar het zwembad. Hier legde Arjan uit hoe alles in zijn werk ging. Na onze spullen gereed te maken, hoppa, in vol ornaat met een commando stap het zwembad in! In het zwembad eerst beginnen in het ondiepe, wennen aan het kunnen ademen onder water en vervolgens naar het diepe. Het klaren van de oren, lege holtes, viel mij heel erg mee. Het enige wat mij wat minder leek van het duiken. Maar dit was heel makkelijk en heb nergens last van gehad tijdens het duiken. De volgende dag weer vroeg op om met ons spul de speedboot op te gaan. Deze bracht iedere ochtend een heleboel mensen naar andere grote boten waarop ook duikflessen stonden enzo. Dit waren oude vissersboten die nu alleen nog maar voor het duiken gebruikt werden. Deze boten voeren vervolgens dan weer naar de mooiste duik spot rond het eiland en hier werd dan door de verschillende duikscholen gedoken. Hier gingen wij dus ook voor onze eerste duiken in de echte zee. Naar ongeveer 12 meter diepte zakten wij af. Het was prachtig! We hadden ongeveer 15 meter zicht en zagen de mooiste dingen. Het hele gevoel van duiken, dat je zo een uur op 15 meter kunt blijven, alle kanten op kan gaan, de mooiste vissen ziet. Echt ongelofelijk! Het leek wel alsof je door de intratuin aan het zwemmen was, maar dan in het heel groot! Ja, wij waren erg happy onder water! Tijdens de 2e duik voelde Nienke zich alleen op 15 meter diepte niet zo goed en tijdens het gebruiken van de secundaire slang van Jordy heeft zij even getest of ze hier doorheen kon kotsen. Want dit was namelijk wel gezegd tijdens de theorie. HAHAHAHA Top, dat Nienke dit even getest heeft. Zo is ze dan ook wel weer! ;-) Die middag hadden we weer theorie, en zouden we ons huiswerk nakijken. Wat wij natuurlijk allemaal keurig hadden gemaakt, want we zijn tenslotte alle drie docenten he ;-) Daarna volgde het zware theorie examen! Nienke en ik hadden beide 1 fout van de 50 en Jordy weet ik niet meer...... (0 fout ;-)) Dat was dat, nu alleen nog de volgende dag nog 2 duiken op ongeveer 18 meter diepte. Dit is ook allemaal goed gegaan en we voelden ons al allemaal als Nemo in het water! Echt een pracht ervaring en iets wat we zeker vaker willen gaan doen! Die avond was de laatste avond dat we nog op Ko Tao zouden zijn. En we hadden natuurlijk iets te vieren! ;-) Dus idd, je raadt het al..... BUCKET TIME!!! Ik weet niet wat het is met die buckets, maar steeds wanneer ik die heb gehad..... ik vergeet ongeveer het laatste uur. Heel vreemd, denk dat het een soort van gewenning is en dat ik het gewoon vaker moet proberen :p Het was op een gegeven moment iig zo, wel een leuk dingetje om te vertellen, dat Jordy en ik een markt kraampje runden. We hielpen een oud vrouwtje met het verkopen van armbandjes. De SAAAWAAADIEEEEKAAAAAAPPPSSSSS vloog iedereen om de oren die voorbij kwam en er werd iedere keer stevig onderhandeld. Waarschijnlijk voelde het Thaise vrouwtje zich zo op der gemak dat Jordy en ik op een gegeven moment opkeken en haar op haar scooter voorbij zagen rijden! HAHAHAHAHA We keken elkaar aan, wat is dit dan!!! Stonden we dan met zijn 2en zo'n kraampje te runnen. We stonden echt een uur te schreeuwen, o nee, we deden erg ons best zoveel mogelijk te verkopen. Maar 2 blanke gasten meen grote Chang in hun handen die armbanden proberen te verkopen, werkt gewoon niet echt. Na een uur en veel gelachen kwam het oude vrouwtje terug en begon onze taken weer over te nemen. Goed, vervolgens werd ik de volgende ochtend wakker en moest er snel ingepakt worden, want 11uur check out time. Die dag de hele dag lekker brak, maar met een voldaan gevoel bij een prachtig zwembad van het resort gelegen en 's avonds nog 1 keer gezellig met zijn 3tjes gegeten. Daarna werden we in de pick up van het resort naar de boot gebracht. Want we zouden de nachtboot naar Chumpon pakken. De boot vertrok om 23ur. We kwamen via het laad dek op de boot. Nou wat een boot joh. Het zag er niet uit! We liepen naar boven en hier was 1 cabine die vol lag met mensen, hier zijn wij ook tussen gaan liggen en oogjes dicht gedaan. De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt door Jordy. We waren er al. Het was 5uur en stonden echt in niemandsland op een pier. Wat zouden we doen. Jordy en Nienke hadden het plan om naar het Noorden te gaan en ik had het plan..... uhhh... er was geen plan! We zijn in een taxi (laadbak) gestapt die ons en nog meer mensen naar Champon station bracht. Het was inmiddels bijna 6uur. Jordy en Nienke hebben hier vervolgens een trein ticket geregeld naar Bangkok. En ik zat met mijn lonely planet op een bankje. Het was nu tijd om eens uit te zoeken wat ik ging doen! Ik had al wat gelezen over Champon, het was een plaatsje waar niet veel te beleven viel en waar je gen dagen wilde zijn ofzo. Ik had wel gelezen dat er een klein plaatsje 12km ten noorden van Champon zou zijn. Dat lag aan de kust en was meer een kite surf plaatsje. Bijna geen toeristen en fijn om even een paar dagen te zijn. Ik besloot om daar maar eens een kijkje te nemen, als het niets zou zijn zou ik wel een nachtje in Champon blijven en dat plaatsje bezoeken. Nadat de trein eindelijk een half uur te laat was gekomen en nog wat mensen onder de trein gingen liggen om wat te repareren gingen mijn reisgenootjes van de afgelopen 2 weken dan toch echt weg en was ik nu echt alleen! Het was echt super met Jordy en Nienke, we hebben in totaal 9 dagen heerlijk op Ko Tao doorgebracht en nog 3 dagen op Ko Pangan. Een super stel is het, heb zo met ze gelachen. Een super tijd was het! Wie weet zie ik ze over 3 maanden weer in Aussie! We zullen zien! Thanx voor alles!

Het was inmiddels half 8 en daar ging mijn backpack dan, hop op mijn rug,mijn andere tas voor, lonley planet in de hand en gaan! Er zat een kaartje in de lonley planet van Champon en daarop zag ik dat er niet ver van het station een marktje was met daarnaast een opstap punt voor de bus naar het noorden. Terwijl ik door dit drukke stadje liep kwam ik nog langs een school, deze begon waarschijnlijk net. Wat een gezicht, alle leerlingen netjes in uniform in een rij met hun gezicht naar een grote foto, volgens mij van de koning en allemaal keurig een vrouw nazeggen. Ja ik voel er wel wat voor om dat ook in te gaan voeren bij de volgende school waar ik ga werken. Dan een grote foto van mij in poster formaat te laten maken en iedereen netjes in gymkleding van Denijs sports een mooie vers op te laten zeggen..... hihi Maar goed, ik kwam uit bij een grote markt. Het viel mij eigenlijk al gelijk op dat ik helemaal geen andere backpackers zag, echt alleen maar echte Thaise! Dat vond ik juist wel leuk, want eigenlijk ben ik tot nu toe alleen maar naar alle plaatsen geweest wat echt toeristische is en waar iedereen zo'n beetje heen gaat. Ik heb zin in locals, even geen toeristen en geen gedrang aan mijn hoofd van mensen die wat willen verkopen enzo. Een man met een kraampje vroeg mij waar ik naartoe wilde in zijn beste Engels. Want over het algemeen spreken Thaise mensen niet echt goed Engels en al helemaal de Thaise mensen die weinig tot niets met de toeristen te maken hebben spreken slecht Engels. Ik legde hem uit waar ik naartoe wilde en zei hem dat er hier in de buurt een soort bus stop moest zijn. Hij liet mij een paar keer herhalen hoe het plaatsje moest heten en zei na 5keer hoe het plaatsje eigenlijk moest heten. En wees naar een gele pickup die aan de andere kant stond geparkeerd. Ik dacht dat ik in een bus zou gaan, maar goed. Het zou wel dacht ik. Dus ik bedankte de man en liep richting de pick up, waar al een oude vrouw inzat en de chauffeur was nergens te bekennen. Ik vroeg de vrouw of deze truck naar het plaatsje zou gaan. Ze knikte wat en begreep er volgens mij helemaal niets van. Het zal wel, ik stap ik, dacht ik. Hoppa, tassen naar binnen en zitten! We zien wel hoe dit afloopt dacht ik. Het is nog vroeg, dus we kunnen alle kanten op. Na mij stapten er even later nog ongeveer 6 mensen in. Met groentes en weet ik het allemaal. We zaten goed vol iig. De mensen waren allemaal naar de markt geweest natuurlijk. Nou, ongeveer niemand sprak Engels. Dus ik voelde mij echt op mijn gemak. We begonnen te rijden en uit het kaartje wat in mijn lonley planet kon ik wel opmaken dat we de juiste kant opreden, maar gingen toch best wel ver. De gele pick up stopte zo af en toe en dan verliet keurig iemand met zijn spullen de truck en reden wij weer verder. OP een gegeven moment had ik nog steeds geen ze gezien en zat ik nog met 1 iemand in de laad bak. Toen we stuk hadden gereden, langs lange bochten en veel bos kwam dan toch de zee tevoorschijn. We stopten weer en ik zag een blanke vrouw staan die wat van de laadbak pakte. Ik vroeg haar in het Engels of we ergens waren wat op dit plaatsje moest lijken en of er slaap plaatsen waren. Ze antwoordde heel beleefd en eindelijk in goed Engels dat ik er idd was en uit kon stappen. Liz kwam uit Alaska en runde samen met haar Thaise vriend het koffiehuis waar ik was beland. Ze vroeg mij hoe ik hier gekomen was en ik legde het haar uit. We raakten aan de praat en stelde mij voor aan haar vriend. Echt super aardige mensen! Ze vertelde mij over van alles uit de omgeving en ook dat ze zo wel weg moest, want ze moest yoga geven, ze vroeg of ik mee wilde doen. Maar dat sloeg ik nog even over. Ik was beland in een super klein plaatsje, nou eigenlijk is het meer een straat langs de zee, met verder niets in de wijde omgeving, het eerste dorpje is volgens mij zo'n 5km verderop. Aan deze weg staan ongeveer 4 of 5 kleine bungalow resorts en wat barretjes. Verder ligt de weg gelijk aan zee. Ze vertelde mij dat het de afgelopen 2 weken zo erg had gestormd dat het strand vol lag met troep, maar dat het vanaf nu beter werd. Ik zag idd de hoge golven en veel omgewaaide palmbomen op het strand. Erg droevig om te zien, maar ja, zulke dingen gebeuren ook. Toen Liz yoga ging geven zou ik opzoek gaan naar een slaap plaats. Ik kon mijn grote backpack laten staan en ging met mijn kleine tas wat resorts af. Uiteindelijk heb ik een prachtig soort bungalowtje gevonden met douch, 2 pers bed en een fan. Voor 300bhat per nacht zit ik gelijk aan het strand. Er was overal plek genoeg hier, maar anderen waren eigenlijk pas vanaf 800 en tja, ik moet nog zo'n anderhalf jaar he. Dit zag er schoon en prima uit! Ik ging terug naar Liz om mijn tas te halen en zij stelde voor om eerst even op haar scooter naar een plaatsje dichtbij te gaan. Ze liet mij wat dingen in de omgeving zien, echt leuk. Dit plaatsje is nu super rustig, maar in het weekend komen er altijd wel wat Thaise locals om lekker uit te rusten vertelde ze. Ik vind het helemaal leuk! Liz weet ook veel van de omgeving en heeft mij aanbevolen om hierna naar een soort jurasic parc meer zuidelijk te gaan. Dat ga ik dus zeker doen. Eerst hier lekker paar dagen genieten! Na de scooter rit ben ik naar mijn bungalow gegaan, deed ik de tv aan en pakte mijn tas uit. Terwijl ik mijn tas uitpakte... hoor ik gewoon: Welkom bij het NOS journaal van 4uur! HAHAHAHAHA Gewoon Nederlandse tv hoor! bvn, hoe grappig! Na het uitpakken van mijn tas, ben ik even gaan liggen, viel zo in slaap. Was maar een kort nachtje op de boot he. Ik werd 2uur later om ongeveer 4uur wakker geklopt. Stond iemand voor de deur. Ik deed open en stond een heel oud Thais mannetje. Hij kon ook geen Engels, maar had een kokosnoot in zijn handen. Hij gaf hem aan mij en zei mij dat ik eruit moest drinken. Hij wilde er niets voor hebben. Zo aardig van die man. Zo kan het dus ook! De mensen hebben hier bijna niets, maar geven zelfs dan nog dingen weg. Ik was nu wel lekker wakker en hoorde dat het nog altijd erg hard waaide. Ik besloot lekker mijn sport spul aan te doen en ben lekker een uur hard gaan lopen. Dat was weer flink zweten na de eerste maand in Thailand hoor! Daarna heb ik de kokosnoot geopend met het mes van Robert, ging erg makkelijk en heb ik heerlijk de kokosnoot leeg gedronken. Wat een leven hier! Ben op het strand gaan zitten en heb een tijd naar de klappende golven gekeken. Heerlijk, hier doen we het allemaal voor! Daarna ben ik naar het restaurant/coffee huis van Liz en haar vriend gegaan. Hier heb ik de lekkerste rijst met kip en cashewnoten gegeten en raakte ik aan de praat met 2 andere mensen uit Alaska, die net terug waren na 5 dagen dat park bezocht te hebben. Ze lieten mij foto's zien en vertelde mij mooie verhalen. Ook over Alaska. Een andere man uit the US kwam er ook bij zitten en zo hebben we gezellig wat gedronken. Er wonen hier in de buurt aardig wat mensen uit het buitenland ben ik achter gekomen. Die hier hun ouwe dag of de winters doorbrengen. Erg grappig om te zien. Al die mensen kennen elkaar natuurlijk ook en zijn erg open tegen elkaar. Vandaag heb ik weer eens heerlijk uitgeslapen, want na die duikdagen en bootdag had ik wel zin om weer eens geen wekker te hoeven zetten. Ben daarna wezen ontbijten...dat moet je dus voorstellen dat je helemaal alleen ergens aan zee zit, soort restaurantje en je dan heerlijk toast met roerei en een verse shake krijgt. Daarna ben ik over het strand gelopen, heb ik nog een kite surfer geholpen met zijn spul en even meet gepraat. Zijn hier nu ongeveer 10 kite surfers aan de slag en verder is het strand leeg. Dat kite surfen, hoe mooi ziet dat eruit! Dat is dus sinds vandaag echt op mijn lijstje gekomen! Ga ik of in Aussie doen of wanneer ik terug ben in ned. Daarna ben ik weer gaan hardlopen. Vandaag was het een stuk mooier weer als gister en om dan om 14uur hard te gaan lopen was niet echt een goed idee... of juist wel. Ik ging helemaal stuk! Daarna maar even een heerlijke fruit shake en water genomen. Voelt dan toch wel weer goed hoor! Daarna de was weg gebracht en gaan eten. Zondag ga ik 's ochtends vroeg tennissen met Liz, want dit kon ze een tijd niet doen omdat er niemand was die kon tennissen. Echt leuk, heb ik ook al lang niet gedaan. Ik blijf hier denk ik tot maandag en dan trek ik verder naar het zuiden. Wil dat jurasic parc graag zien, zag foto's en moet heel mooi zijn!

Goed, wat een verhaal alweer. Vanuit het restaurant van Liz en haar vriend. Heerlijke chille muziek hier en de zee die ik op de achtergrond hoor. Ik loop zo weer heerlijk onder de maneschijn over het strand terug naar mijn bungalow. Denk dat ik nog een tijd naar de golven ga kijken. Die kun je zelfs 's nachts nog mooi zien door de bijna volle maan. Ik geniet en voel mij erg gelukkig! Tot de volgende keer...... groetjes vanaf het mooie Thailand, met zijn vele gezichten....


Greetz,

Jesse....

voor foto's:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.329951860349217.88017.100000032162818&type=1&l=8ad7de50e5