Thanx beautiful Thailand! Hello Malaysia!

Hallo iedereen daar in het witte Nederland, warme Dubai of waar je dan ook mag zitten ter wereld!!;-)

Daar was ik dan weer een keer. Is weer veel gebeurd, leuke, maar ook wat minder leuke dingen. Het hoort er allemaal bij en het maakt de reis alleen maar mooier. Goed, ik was gebleven in Champun met mijn verhaal. Het o zo fijne bungalowtje aan het strand, met het koffie huis van Liz en der vriend. De dag na het schrijven van mijn vorige blog heb ik lekker rustig aan gedaan. Het bleek kinderdag in Thailand te zijn, houd ongeveer in dat de kinderen een leuke dag "moeten" hebben of iets. iig het strand was van bijna leeg ineens aardig vol. Hele families met veel kinderen overal op het strand. Het is geen Bloemendaal ofzo daar hoor, nee de 2 weken voordat ik aankwam had het er erg gewaaid, een grote storm was over het land geraasd. Palmbomen die omgewaaid waren, veel rotzooi op het strand. De mensen zouden dit pas over een dag of 2 gaan opruimen omdat de wind dan echt zou gaan liggen. Nu zag je een strook met rotzooi over het strand wat de zee er had neergelegd. 2 dagen later zag het strand er overigens al weer een stuk mooier uit. Maar de kinderen waren allemaal lekker aan het spelen in zee. Ik liep over het strand en werd nog even door 6 middelbare school leerlingen geïnterviewd. Erg grappig, ze hadden een opdracht van school mee en stelden mij wat vragen in hun beste Engels, ik moest af en toe even spieken op hun geschreven blaadjes om te zien wat ze nou wilden vragen. Na wat vragen beantwoord te hebben, wat gegiechel van de dames en een foto met zijn allen ben ik verder gelopen naar een resort waar ze een prachtige tuin hadden aangelegd. Hier doorheen gelopen en verder de dag niet veel gedaan. Nog even hard gelopen en that's it. De volgende ochtend zou ik met Liz gaan tennissen. Na weer even bvn gekeken te hebben vanuit mijn bed ben ik gaan slapen. Na een ongelofelijke slechte nacht ben ik om 7uur opgestaan. Had plots echt last van mijn oor. Ik wilde Liz afzeggen om te tennissen. Maar toen ik aankwam lopen en haar al klaar zag staan met 2 tennis rackets en der scooter, kon ik het niet over mijn hart krijgen om af te zeggen. Ik achterop de scooter, helm op doen deed al super veel pijn aan mijn oor, maar goed. We zouden tennissen. Goed half 8 stonden we dan op de baan. Ga over het potje tennis niet teveel vertellen, was gewoon een ouderwetse inmaak partij (6-1,6-0) Jammer dat ze er weinig van kon ;-) Naast ons was een leraar tennis les aan het geven aan 2 jongetjes. Was leuk om te zien, een hond lag gewoon midden op de baan, maar die bleef er rustig liggen, niemand die zich er verder aan stoorde. Na het tennis ben ik mijn bed weer ingegaan, had toch nog best last van mijn oor.

Chumpon en Khao Lak.

Volgende dag ben ik naar Chumpon gegaan. Had nog even een bedank briefje voor Liz en der vriend achtergelaten, want die waren op het moment van mijn vertrek niet in het koffie huis. Ik had nog steeds echt last van mijn oor, die nu ook dicht begon te zitten en hoorde echt nog maar de helft. Het werd dus een echte oorontsteking. Door het duiken en het vele zwemmen in zee en zwembaden kan dit natuurlijk gebeuren. Net zoals ik last van mijn buik had met oud en nieuw. Toch wilde ik verder en niet nog langer op 1 plek blijven. In Chumpon zou ik 1 nachtje verblijven en de volgende dag wilde ik afreizen naar het zuiden naar Takua Pa. Chumpon had ik een al heel snel een kamer geregeld met een lekkere warme douch! Daarna even door het stadje gelopen, was niet veel te zien verder. Wilde naar een markt, maar die was net afgelopen waarschijnlijk. Zag er nog een varkenskop liggen... en het stond verschrikkelijk op die markt. Was in een grote hal, dus de geur bleef er lekker hangen. Een vrouw lag te slapen op een ijzeren balie, waar normaal de vis op ligt te stinken die verkocht moet worden. Ook een lekker idee. iig, snel over die markt gelopen en de andere kant er weer snel uit. Midden in het stadje kwam ik plots in een shopping mal, raar idee om in zo'n stadje dan ineens een "moderne" shopping mal terecht te komen. Ik voelde mij er erg bekeken en had wel door dat het niet gebruikelijk was dat hier veel toeristen kwamen. Ik ben naar het bus station gelopen waarvandaan de bus zou gaan en even geïnformeerd hoe laat de bus de volgende dag zou gaan. Het zou een 6uur durende reis zijn naar Takua Pa. Die avond niet veel bijzonders meer gedaan, wat gegeten en bij tijds naar bed, had nog steeds erg veel last. De volgende ochtend werd het al niet veel beter met mijn oor, maar toch wilde ik door, want dit was geen leuke plaats om uit te zieken ofzo. Na de busrit van 6uur aangekomen in Takua Pa. Busreis was niet echt fijn met dat oor, toen ben ik er wel echt achter gekomen dat reizen en je niet lekker voelen, echt niet samen gaan! Tijdens de busreis moesten we nog iets van 5 keer stoppen voor controle. Dan komt er een militair binnen en die vraagt alle legitimaties van alle thaise mensen. Naar mij werd alleen vriendelijk gelachen en niets gevraagd, alsof ze zagen dat me niet lekker voelde. Het plan was om 1 dag te verblijven in Takua Pa en de volgende dag af te reizen naar het Khoa Sok nat park, maar aangekomen in het plaatsje, kwam ik erachter dat je hier echt niet wilde verblijven. Je had er geen hostels ofzo en er was gewoon helemaal niets in het plaatsje. Ik besloot de volgende bus te pakken naar een wat meer toeristisch plaatsje aan zee. Khao Lak was nog een uur verder met de bus. Snel gekeken in de Lonely PLanet waar ik kon slapen daar. Had in Takua Pa nog even oor druppels gehaald (50 euro cent), want het zou niet vanzelf overgaan had ik wel door. In Khao Lak ben ik naar Tiffy's bar gelopen, hier ontmoette ik de super vriendelijke Gunter en zijn Thaise vrouw. Ik vroeg of ze nog een bed vrij hadden voor mij en de Thaise vrouw liet mij de kamer zien. Dit zou dus mijn eerste, echte ervaring met een hostel worden! Een kleine kamer met 3 stapelbedden en 2 fans aan het dak. De rest van de bedden waren bezet, dus ik mocht lekker achterin boven in het stapelbed! Toen nog niet wetende dat dat mijn slaap plaats voor de komende week zou worden. Het hostel bevond zich achter het restaurant van Gunter en zijn vrouw. Gunter is een Duitse man, die 22jaar geleden naar Thailand is gegaan voor vakantie en sindsdien niet meer terug is geweest in Duitsland. Hij was verkocht! Hij heeft het restaurant in Khao Lak 10 jaar geleden opgezet en met zijn vrouw en nu 2 kinderen woont hij achter het restaurant. Gunter is echt een leuke, vriendelijke duister,die keihard werkt en het erg druk heeft. Hij neemt de bestellingen op en geeft die dan keurig in het Thais door aan de keuken, waar de zus van zijn vrouw alles heerlijk klaar maakt. Zo grappig om een Duitser gewoon vloeiend en goed (naar mijn weten) Thais te horen praten. En in het restaurant kun je echt heerlijk eten, niet alleen Thais, maar ook gewoon schnitzel met kreukel fried! Normaal om dat te eten in deze tijd van het jaar, want normaal zat ik ergens op een berg in Oostenrijk hetzelfde te eten. Toch nog een beetje thuis zeg maar :D Na mijn eerste nacht in het hostel en heel veel pijn weer, heb ik besloten om aan de antibiotica te gaan. Ik had 1 strip van Floortje (oud klasgenote van de basisschool en de ALO) meegekregen, die ik nu dus heel goed kon gebruiken! Thanx Floortje! X Na mijn infectie in mijn maag en nu die oorontsteking werd het tijd voor een grote schoonmaak! HOP DE BEZEM ERDOOR! ANTIBIOTICA! En ik voelde mij erg op mijn gemak in het restaurant/hostel van Gunter. Dus kon hier wel een tijdje verblijven. Het was erg mooi en schoon allemaal. En hier ontmoette je natuurlijk erg snel en veel anderen. Je slaapt met zijn 6en op een kamer (hopen dat niemand snurkt of raar doet) en verder zaten er 3 douches apart bij (wel weer met koud water, maar echt, dat went snel hoor). Ik kon hier heerlijk in het restaurant zitten de hele dag en lekker wat lezen en op mijn telefoon al het nieuws in ned en de wereld een beetje bijhouden. Want ook hier weer gewoon wifi. Wanneer je ziek bent ben je maar wat blij met je smart phone en wifi hoor. Ik had nu zo'n last van mijn oor dat ik zelfs niet eens meer goed kon eten, want het openen van mijn mond deed al pijn. Khoa Lak is een echt duikers plaatsje, je hebt er wel 20 duikscholen naast elkaar zitten. Het plaatsje ligt ongeveer 1,5km en iets hoger vanaf het strand. De tsunami heeft de omgeving hier hard getroffen en het plaatsje zelf heeft geluk gehad dat het wat hoger lag. Ik heb 's avonds veel nog met Gunter alleen aan de bar gezeten van zijn restaurant terwijl iedereen al lag te slapen en hadden we leuke gesprekken. Goed voor mein Deutch (of niet E to the R ;-)) Ik ben tijdens mijn verblijf nog naar een monument gelopen 2 km verderop ongeveer. Hier lag een politieboot die door de tsunami 2km landinwaarts gesleurd is. Geen klein bootje hoor, doet je weer even stil staan bij wat er daar gebeurd moet zijn. Echt ongelofelijk moet dat geweest zijn. Gunter zat toen op een boot op zee op het moment dat het gebeurde vertelde hij. Hij zou 3 dagen gaan duiken op zee en op de boot blijven slapen. Ze hadden waarschuwingen gehoord, stonden met reddingsvesten klaar en wachtte op de golf. Maar die kwam maar niet, omdat de golf zich verplaatste onder water merkte ze er niets van. Maar bij terugkomst wisten ze niet wat ze zagen, gelukkig voor hem stond zijn restaurant er nog, maar wat er was gebeurd met de lager gelegen gebieden was ongelofelijk natuurlijk. Na 2 dagen ging het al een stuk beter met mijn oor en af en toe klapte die zowaar weer even open, maar goed, ik moest geduld hebben. Ik had Gunter mijn muziek gegeven wat ik bij mij heb op mijn harde schijf. En Gunter vond dit helemaal geweldig, was helemaal zijn muziek en nu hoorde ik dus de hele dag mijn muziek in het restaurant. Het restaurant was overigens helemaal open, zat alleen dak boven natuurlijk, maar voor de rest zat je heerlijk buiten als het ware. Tijdens mijn ziek zijn was het ook nog zo dat het iedere dag rond het middaguur kei hard begon te regenen. Zat ik dan, lekker in mijn hoekje, met mijn boekje, mijn muziek naar de regen te staren. Ik herstelde goed, maar na een paar dagen zo zitten wil je toch verder hoor. Na 3 dagen ben ik 5km gaan hardlopen naar een gym, en heb daar anderhalf uur getraind en ben weer terug gerend, heerlijk, maar wel echt kapot. Ik kon niet meer stil zitten en hoe ziek ik nog was, ik moest wat doen. De volgende dag heb ik dit geweten en echt een terug slag gehad, ik was kapot! Maar ik had besloten om een scooter te huren 's ochtends vroeg en naar een tempel in een grot te gaan. Die moest ergens in de buurt zijn dacht ik.... na een uur vol gas(110km/h) richting het zuiden te rijden besloot ik een politie agent te vragen waar die tempel was. Ik liet hem een plaatje zien van de tempel en hij wist wel welke ik bedoelde, maar knikte dat dat echt nog heel ver was en dat ik beter naar een andere tempel kon gaan. Maar NEE, als ik wat wil, dan gaat dat ook gebeuren! Ik moest en zou nu ook naar die tempel gaan ook! Ik nog 2,5uur op die scooter gezeten, kwam ik uiteindelijk helemaal in het zuiden uit bij Phang-Nga uit, echt prachtig hoe ik vanuit de bergen die ik had doorkruist daar uitkwam. In de verte zag ik de zee waaruit prachtige rotsen uit opkwamen. James bond eiland ligt er ook tussen. Ik reed naar de zee en heb even heerlijk genoten van het uitzicht, ongelofelijk mooi! Ik merkte wel dat ik na een dikke 3uur op de scooter vol gas en vol in de zon echt super verbrand was! Ik had mij niet ingesmeerd en door de wind op de scooter merk je niet echt dat het zo snel gaat. Snel insmeren en die grot zoeken. Na 3 keer gevraagd te hebben vond ik dan eindelijk die grot! Aapjes ervoor, tempeltje ervoor, grot wat bestond uit 2 grote ruimtes met wat bhuda's erin, leuk leuk, maar niet heel bijzonder, maar goed, het zat in mijn hoofd zeg maar. 1 grote Bhuda die op haar zij lag wat zo'n beetje op alle boekjes stond afgebeeld. Maar goed, daarna moest ik nog terug.Ik keek daar echt tegenop, omdat ik al levend verbrand was en na de heenreis en de antibiotica echt op was. Ik wist nu wel de weg terug, dus dit moest iets korter duren dan die dikke 3uur van de heenweg. Ik heb even getankt bij de tempel wat echt grappig gaat. Je hebt overal langs de weg wat kraampjes staan, en bij sommige van die kraampjes staan wat doorzichtige flessen met wat geel vloeibaars erin, benzine. Zo kun je overal tanken, koop 2 flessen a 40 Bhat per stuk (is 1 euro) en je kan weer even verder. Goed, met het zweet in mijn handen vol gas richting Khoa Lak. Na een dikke 2 uur rijden moest er weer getand worden, maar ik was in de middle of nowhere dus zag de bui al een beetje hangen tot ik langs een huis/winkel reed waar 3 kinderen voor aan het spelen waren en 2 oudjes op 2 stoelen zaten. Ik zag daar ook de bekende gele flessen staan en was voor dat moment even gered! Ik kon hier ook gelijk even zelf wat bijtanken ondanks dat ik de hele dag geen honger of dorst had. Toch nog best wel ziekjes dus. Achter de kassa zat de moeder van de 3 kinderen met wie ik aan de praat raakte. Ze vroeg mij waar ik vandaan kwam en wat ik had gedaan. Zo waren we een uur aan het kletsen en ze vertelde mij dat haar hele familie in die paar huizen woonde, echt leuk om te zien. Ze liet mij zien wat haar vader deed. Die fokte van die vecht hanen, zaten allemaal in een aparte kooi, of kooi, stonden gewoon in een op de kop gezette mand zeg maar. Nog even wat met die kids gespeeld, want Jesse is en blijft een kindervriend hè. Ze vroeg mijn fb, waar ik wel om moest lachen, want zelfs hier in de middle of nowhere doen ze gewoon aan facebook hoor. Na die gegeven te hebben, ben ik verder gereden naar het hostel. Eindelijk weer lekker een dag onderweg geweest en wat gedaan, want daar zijn we hier toch voor! Die avond lekker op tijd naar bed gegaan, want ik was echt op! De volgende dag ben ik met een Zweedse jongen en een Canadese meid naar het strand gegaan en heb ik even heerlijk gezwommen, voor het eerst nadat ik er was. Niet met mijn hoofd onder water natuurlijk, want oor was nog niet helemaal over.

's avonds toen iedereen in bed lag en ik nog wakker was, zat ik nog in mijn eentje in het restaurant waarvan de lichten inmiddels al uit waren. Het was zondagavond en ik wist dat er in Nederland gewoon gevoetbald zou worden. Het stormde deze avond en in de verte hoorde ik de onweer tegen de bergen donderen. Ik had een app van radio 1 gedownload op mijn telefoon en op deze manier kon ik de wedstrijd az-ajax live volgen. Dit deed mij denken aan vroeger toen wij iedere zondag met het hele gezin en de hond naar het bos gingen. Op de terug weg vanuit de Veluwe met zijn allen in de auto, ik, mijn 4 zussen en mijn ouders en een vaak toch natte hond die, of was verregend of weer eens een plas in was gesprongen, zaten dan in de auto met radio 1 op, iedereen was dan stil en vaak luisterde ik en mijn vader dan gespannen naar alles wat er op de Nederlandse voetbalvelden gebeurde. Een erg fijne herinnering die ik nooit zal vergeten. Wanneer we dan thuis waren en er nog 5 minuten gespeeld moesten worden bleven er altijd een paar nog in de auto zitten om te luisteren hoe de slotfase zou aflopen. Goed, dat is even een fijne gedachte tussendoor...

Ik had besloten om niet meer naar het national park te gaan, wat in eerste instantie mijn plan was. Nee, ik was na 7 week eigenlijk wel klaar met Thailand voor nu. Ik heb een prachtige tijd gehad in Thailand, de eerste paar week met Appie, nog even met Mo, Gamis en Shaheed, de kerstdagen met Michelle, daarna met Nienke en Jordy op de eilanden, vervolgens mijn reis verder alleen, leuke mensen ontmoet, prachtige dingen gezien en gedaan. Het was echt een geweldige ervaring. Wat een bijzonder land en een bijzondere mensen. Prachtig hoe alles in Thailand gaat. Maar dit was genoeg voor de eerste keer Thailand! Er moet ook nog wat overblijven voor een volgende keer heb ik mij bedacht. Ik zou de volgende dag richting Phuket gaan om te kijken of ik mijn vlucht van 3 feb kon wijzigen naar de volgende dag.


Reis naar Phuket airport.

Zo gezegd, zo gedigidaan! De volgende ochtend rustig opgestaan, ontbeten met Gunter, tas gepakt, foto gemaakt van Gunter en zijn vrouw, t-shirt gekregen van hun restaurant/hostel en weg!!! Nou ben ik er achter gekomen dat ik dit eigenlijk nog het mooiste vind van het hele reizen. Want ok, je gaat weg, je weet ongeveer waarheen, maar eigenlijk heb je nog geen idee waar je 's avonds zal slapen. Dat kan in Phuket zijn, in een nachtbus, in Kuala Lumpur of ja...wie zal het zeggen. Ik begon bij het begin en dat was zorgen dat ik weg kwam uit Khao Lak. Dat gaat als volgt, je gaat aan de kant van de (snel)weg staan. Wanneer er een bus komt........ spring je er voor!!! Nee, dan steek je je hand op en hoop je dat ie stopt. Nu maakte ik mij daar nog het meeste zorgen om, want wanneer komt er een bus? Er is niet iets van een bus station ofzo, het werkt gewoon op deze manier. En ik had gedurende de week meerdere mensen uren in de zon zin zitten aan de kant van de weg. En hier had ik niet zo'n zin in. Maar goed, ik liep weg bij Gunter, zette mijn backpack in de berm en BAMNMN!! In de verte zag ik een bus aankomen. Ik mijn hand opsteken, en daar stond de bus! Phuket!? Vroeg ik de 2 Thaise mannetjes van de bus (chauffeur en de andere die alles regelt betreft tassen en kaartjes) Ze moesten lachen, yes yes. En terwijl de bus nog zachtjes rijd moet je je tas in het laadruim gooien en in de bus springen. Dat viel mee dacht ik... tot de deur open ging naar de zitplaatsen zelf. (Want hier zit een soort wand tussen de bestuurders en het zitgedeelte zelf). De deur ging open en ongeveer 30 mensen keken mij aan, want de rest kon ik niet zien doordat de bus helemaal prop en prop vol zat! Overal zaten mensen op elkaar en het hele gangpad stond vol. De Thaise mensen keken gewoon normaal, want dit was natuurlijk niets geks, maar de toeristen keken een potje chagrijnig! Zo dan!! GOOOD MORNING!!!! Zei ik veelte vrolijk! Want tja, ik had binnen 30 sec een bus en het was er nog gezellig ook! Ik begreep nu waarom de 2 voorin zo lacherig naar elkaar keken en zo vrolijk waren. Die vonden het maar al te mooi, geld vangen en opstapelen! Deed mij weer denken aan Krabi. Ik ging er vrolijk bij staan, want dit zou toch maar een ritje van ongeveer 2 uur duren. Raar is dat, dat wanneer je hier 2 uur in een bus moet staan, je er al snel vrede mee hebt, maar wanneer zoiets in Nederland zou gebeuren, zou je idd stront chagrijnig worden... (goed om even bij stil te staan). Iig, ik moest zo lachen, want de bus bleef maar toeteren naar mensen die langs de weg stonden, alsof er ook nog maar 1 iemand bij kon! Ik vond het wel mooi iig. Nou, na een kleine 2uur n de buis te hebben gestaan kon ik eruit. Weer niet bij een bus station op Phuket hoor, nee natuurlijk niet. Hoppa, aan de kant van de snelweg. Er komt zo wel een scooter taxi langs die je naar het vliegveld kan brengen werd er nog even gezegd. (Ja, ze spraken in ene heel goed Nederlands ;-)) En daar kwam de scooter taxi, ook zoiets moois is dat he. Met je backpack achterop zo'n schakelscooter, andere tas voorin het mandje en dan naar het vliegveld. TEGEN HET VERKEER IN OP DE SNELWEG!! Ik vind het allemaal prachtig en kon alleen maar lachen, wat een idioterij zeg, als de politie uit Nederland toch eens een week in dit land zou zijn... dan moeten ze heel wat pennen meenemen, want niets is hier te gek! Hele gezinnen op brommertjes, tegen het verkeer in, echt iedere keer moet ik er zo om lachen! En het gaat (bijna) altijd goed. Aangekomen op het vliegveld dan 12:45uur, geef de scootertaxi 100Bhat en loop rustig naar binnen. Vanaf toen ging het allemaal HEEL ERG SNEL! Kan ik mijn ticket omboeken? Naar boven naar kantoor van airasia, boven weer, kan ik mijn ticket omboeken? Jawel, dat gaat u 4000bhat kosten. Zijn omboekings kosten van 1100Bhat en het verschil tussen mijn ticket van 3feb en die dag. (Bleek een veel duurder ticket te zijn voor die dag) Nog even contact gehad met een Thais tussenpersoon van Michelle, die heeft de vrouw achter de balie nog even aan de lijn gehad, maar kon ook niets aan de prijs doen, dus heel snel beslissen... ok, ik doe het! Ik wilde weg en dan moet je gewoon gaan! Maar goed, het was 3940bhat en ik had nog 3860bhat bij mij! Dat meen je niet, geen tijd meer om te pinnen en ik had niets meer aan die Bhats die ik zou pinnen, want zou niet meer in Thailand zijn.... Dus het vrouwtje lief aangekeken. Die zei, snel rennen, inchecken! Was inmiddels al 13:10uur en mijn vlucht zou om 13:30uur gaan. Hop, flight back om mijn tas, inchecken, door de security en naar de gate! Al met al zat ik na rustig op het vliegveld binnen te zijn gelopen, 3 kwartier later in de lucht, weg uit Thailand.. niet even rustig een momentje voor mezelf gehad om afscheid te nemen.. ;-) Dat was THAILAND! Ik was weer fit gelukkig en had wel even behoefte aan een wat meer westerse stad! Kuala Lumpur kom maar op! Ligt overigs in Maleisië (even voor Hafida Mounir, voordat er vragen komen ;-).

Kuala Lumpur.

Mooi vluchtje gehad van ongeveer 1,5uur. De klok ook weer een uurtje vooruit, dus weer uurtje verder weg van huis. Daar aangekomen regende het keihard. Is dan wel minder hoor, ga je met volle bak zon weg en kom je aan in de regen. Ik had gedacht dat het vliegveld wel dicht bij Kuala Lumpur zou liggen. Moest eerst nog even een bus (half uur) en trein (half uur) nemen. Toen was ik op Kuala Lumpur centraal (sentral noemen ze dat hier). Goed en dan...?? Nou had ik in het vliegtuig op Phuket nog even snel op mijn telefoon op hostelworld gekeken. Ook een app waar je een stad kan invoeren en dan allemaal hostels in die stad krijgt. Zo had ik er 1 gevonden die vlakbij sentral lag. De regen was in Kuala Lumpur alweer verdwenen, klein plaatselijk buitje en ik dus opzoek naar dat hostel. Ik zag gelijk allemaal grote gebouwen om mij heen. Tja, zoon van een hoofduitvoerder op de bouw, die vind dat toch ook wel mooi hoor. Wat zijn ze nog veel aan het bouwen in die stad zeg, erg indrukwekkend. Hostel gevonden, erg leuk gelijk. Leuke mensen, stuk groter dan die in Khao Lak. Was in een groot gebouw waar ze een paar verdiepingen hadden. Bovenste verdieping 1 grote ruimte met wel 10 stapelbedden, 2 douches, toiletten groep. Zag er mooi en schoon uit. En voor een 35 Ringgit niet al te duur. 4 ringgit is een euro. Kreeg je ook nog ontbijt bij, dus goed geregeld. Leuke mensen weer ontmoet. Tijdje met Mark en An uit Canada opgetrokken, broer en zus. Kuala Lumpur is een mooie grote stad, alles is er goed geregeld qua openbaar vervoer, goedkoop en makkelijk ben je overal. Skytrain die door de stad raast, erg leuk. Vanaf het hostel zat er op 2 minuten lopen al een. Die pakte ik die avond, ben door China town gelopen, natuurlijk weer de marktjes. Heb daar heerlijk even wat gegeten en vervolgens liep ik richting de 3 torens die Kuala Lumpur eigenlijk vormen. De Kuala Lumpur tower en de Petronas towers, die torens zie je vanaf zo'n beetje ieder punt in de stad, zulke indrukwekkende gebouwen, echt super mooi. Maar goed, ik ben niet helemaal naar die toren gelopen, want kwam maar niet dichterbij. Ze lijken dichtbij, maar is gewoon omdat ze zo groot zijn. Terug naar het hostel, waar iedereen gezellig film zat te kijken, dus maar bij aangeschoven en slapen. Tenminste.... er was een rare gast uit Liverpool die zelf niet meer helemaal doorhad waar hij was. Hij was zo dronken en maakte iedereen 's ochtends om een uur of 6 wakker. O men, maar goed, er werd wat van gezegd, hielp niet echt, hij was te dronken. Die dag ben ik wel naar de torens gelopen, echt prachtig! Kwam uit in een shopping mal van die torens, ook ongelofelijk mooi, schoon en groot! Zo heb je dus nog iets van 10 van die beesten van shopping mals door de stad heb ik gemerkt, echt heel mooi. Maar goed, ben niet op reis om te shoppen.. Vervolgens ben ik naar het nationale moskee gegaan. Daar begroette ik de eerste mensen van de moskee met een vriendelijke "assalamualaikum", wat ik in Amsterdam wel eens om mij heen hoor. En toen kwam er meteen een heel vriendelijk vrouwtje naar mij toe die vroeg of ze mij mocht rondleiden door de moskee. Ik deed vervolgens even een normaal shirt aan, want had alleen een hemd aan vanwege de warmte in de stad. Zulaikha heeft mij een hele rondleiding door de moskee gegeven, deuren gingen open die dicht waren en ze vertelde mij over het geloof en de achtergronden van het gebouw. Het werd uiteindelijk een heel persoonlijk en mooi gesprek. Ik vertelde haar over Nederland en over mijn vrienden die ook uit een moslim omgeving komen. Na 4 uur en zelfs een gebed verder nam ik afscheid van haar en ben ik naar het hostel gegaan. Ik had de hele dag gelopen en alweer zoveel gezien. Had de blaren op mijn voeten van het lopen. De volgende dag ben ik naar het park gegaan, wat erg mooi was. Watervallen, fonteinen, palmbomen, erg mooi. Het was er erg rustig en ik bedacht mij dat wanneer er zo'n park in Amsterdam zou zijn en het zulk mooi weer zou zijn, het er vol zou zitten. Maar goed, hier is mooi weer vanzelfsprekend hè. Na een rondje in het park heb ik de trein gepakt naar de Batu Caves. Grotten waar ook weer een tempel van is gemaakt. Ik vond het niet heel bijzonder dit keer. Een grote trap naar de grotten, een grote Budha ervoor. En een heleboel toeristen. Al met al niet heel bijzonder. Goed, ik heb die dag nog wat door de stad gelopen en versteld gestaan van paleizen en gebouwen. De volgende dag wat rustiger aan gedaan en een plan gemaakt voor de komende tijd. Ik zou naar Melakka gaan, een klein stadje 2uur met de bus richting het zuiden van Kuala Lumpur, vanaf daar naar een nat park gaan, dan naar een eilandje aan de andere kant van Maleisië, dan Singapore en dan zou ik wel weer verder zien. Goed, dat uitgezocht, die dag nog beetje door de stad gezworven voor de rest en 's avonds met Marc en An gegeten bij een Indonesiër, erg lekker. Dat was Kuala Lumpur. Ik vond het een indrukwekkende stad, heb mij de 4 dagen dat ik er was, erg goed vermaakt. Zat in een leuk hostel wat ook wel belangrijk is volgens mij. Maar heb veel in mijn eentje door de stad gelopen en veel gezien. Leuke stad om een paar dagen lekker in te verdwalen. E to the R, bedankt voor alle tips, heb eruit gehaald wat mij leuk leek! X



Melakka.

De volgende dag na een slechte nacht (snurkende ouwe vent en stel kut chinezen die het nodig vonden 's ochtends gezellig te kletsen in het slaap gedeelte), heb ik ontbeten, rustig mijn tas gepakt, de trein naar een plaatsje gepakt waarvandaan de bussen gingen. Bus gepakt en kwam ik uit in China Town van Melakka. Waar ik weer in een heerlijk hostel zit. Huiskamer achtig, gerund door een Engelsman met wie ik het goed kan vinden. Slaap hier voor een nette 4,75euro per nacht met zijn 6en op een kamer met airco. Voor 1euro extra kan ik altijd gedurende mijn verblijf de fiets pakken. Is ook goed geregeld dus. Verder is dit een klein, leuk plaatsje met weer uit het niets enorme shopping mals.

Het is chinees nieuw jaar en dat vieren ze hier volgens mij een maand lang, dus heel de week marktjes en vuurwerk hier in dit gedeelte, maar we kunnen in ons hostel verder heerlijk rustig slapen hoor. Dit hostel zit namelijk aan de achterkant van een gebouw. Hier om de hoek zit een 50mtr zwembad en aan de andere kant zit een grote gym. Nu ben ik de eerste avond een Nederlands stel tegen gekomen die mijn plannen zo de prullenbak in hebben doen gooien. Zij vertelde mij over een grote berg in het Noorden van Borneo vlakbij het plaatsje Kota Kinabalu. Die berg kun je dus beklimmen. Een beetje sporter moet dat kunnen halen. De berg is een van de hoogste van zuid-oost Azië met zijn 4.095 meter. Je doet er 2 dagen over en vertrekt vervolgens de volgende nacht rond 2uur aan de laatste paar honderd meter, zodat je onder een schitterende sterrenhemel (als het helder is) de top zal bereiken. En daar kun je dan om ongeveer half 6 de zon zien opkomen. Goed, kan nog veel meer vertellen over die berg, ik wil er dus bovenop komen! En dat ga ik dus ook doen! Ik heb mijn ticket geboekt, vlieg 8 feb vanaf Singapore naar Kota Kinabalu om daar die berg te beklimmen! Ik blijf nu nog tot vrijdag 3feb (verjaardag van mijn jeugd vriend John-Robin Staring! Alvast gefeliciteerd pik, voordat ik het vergeet ;-)) hier in Melakka en dan vertrek ik naar Singapore, daar blijf ik dan tot die woensdag. Zo ziet het er voor nu even uit. Hier in Melakka ben ik heerlijk aan het zwemmen en trainen op de sportschool. Iedere ochtend sta ik op en ga ik een uurtje baantjes trekken in het zwembad. wat ik 's avonds nog een keer doe. Na die antibiotica kuur voelde ik mij zo slap, kon die week natuurlijk helemaal niets en wil nu weer lekker fit zijn voor de rest van mijn reis. Voel mij goed en steeds weer wat sterker worden. Dat is een stuk plezieriger tijdens het reizen en ik heb nu ook een doel en dat is de top bereiken! Ik heb het iig erg naar mijn zin en voel mij nog steeds erg gelukkig, reizen is echt een van de mooiste dingen die je kunt doen. 1 groot avontuur!



Zo dit is dan alweer een heel verhaal geworden. Sorry daarvoor voor degene die niet echt zin hebben in steeds een heel boekwerk. Voor diegene zal ik na mijn reis een beknopte versie maken die jullie dan kunnen lezen, voor degen die het wel willen lezen, graag gedaan! :-)

Ook bij deze versie zal ik weer foto's plaatsen natuurlijk, zo weten jullie het verhaal bij de meeste van de foto's. Ik zal 2 linken hierbij toevoegen, omdat ik nu ook een map voor Maleisië zal maken. Dus voor alle foto's, klik beide linken indien je niet bevriend met mij bent op facebook.

Vanuit het zonnige Melakka wens ik iedereen in het o zo koude Nederland weer het beste toe, geniet van de kou, voor jullie het weten is het voorbij met de kou... ;-)

Ook vanuit deze plek wil ik Daphne, mijn zus, die afgelopen week met haar man verhuisd is naar Dubai al het geluk in hun nieuwe woonplaats toewensen. Maak er een onvergetelijke tijd van daar!
Mijn zusje Marit die bijna stage gaat lopen in Suriname wens ik ook een prachtige, leerzame, warme tijd toe.
Redmar natuurlijk niet te vergeten, die over 10 dagen op vakantie gaat naar het Caribische gebied, een hele fijne vakantie!
En Amber, tja, die is eigenlijk altijd al aan het leven alsof ze op vakantie is in Groningen, jij mag straks al je zussen en broer op gaan zoeken waar ze ook mogen zijn! ;-)
En natuurlijk voor mijn ouders een dikke knuffel en nog dikkere kus! Love You!!

Groetjes en tot de volgende keer!


Thailand link:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.329951860349217.88017.100000032162818&type=3&l=8ad7de50e5

Maleisië link:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.361235213887548.94342.100000032162818&type=3&l=5144ce68cf