Amazing Thailand! Reisverslag 2! Week 2+3

Hallo familie, vrienden, (oud)collega's, team genoten en weet ik het allemaal!!!

Hier was ik dan weer eens na 2 weken, en wat voor weken! GE-WEL-DIG!! En het gaat maar door! Ten eerste, bedankt voor jullie reacties, erg leuk om te horen hoe jullie het ook een beetje meekrijgen aan de andere kant van de wereld (tenminste, heel ver iig;-)) Maar goed, de afstand gaat alleen nog maar groter worden natuurlijk. Ik ga snel beginnen, want mijn eerste verhaal was 3,5 kantje in mijn reisboekje, waar ik alles beknopt opschrijf zodat ik het nu allemaal wat uitgebreider kan vertellen. En deze keer heb ik 7,5 kantje te gaan..Maar ach, de meesten van jullie zullen nu vakantie hebben neem ik aan ;-)

Ik was in mijn eerste verhaal gebleven dat we terug waren gekomen uit de jungle en dat we motorscooters zouden huren om nog verder naar het Noorden te trekken. Dat hebben we dus gedaan. We konden makkelijk motorscooters huren en na de scooters goed na te hebben gekeken zijn Appie en ik dus de weg op gegaan. Nou dit was al gelijk een gekkehuis natuurlijk, want die Thaise mensen nemen ten eerste die lijnen die er toch echt zijn, niet echt serieus. Wanneer je ergens langs kan, dan maakt zo'n lijn toch ook eigenlijk niet echt uit. Dit was even wennen, maar met ons goede inzicht waren we hier al snel aan gewend en leken wij al vrij snel echte locals en gingen als een speer richting Pai. Ten tweede weten de mensen hier ook niet echt het verschil tussen een snelweg en een marktplein volgens mij. Zo lopen plots mensen over de snelweg om toch even naar het kraampje aan de overkant te gaan en zie je mensen gewoon midden op de snelweg keren om toch nog even naar een zaakje iets verder terug te gaan. Ik moest er vreselijk om lachen allemaal. De Thaise mensen vinden het allemaal heel normaal iig, want zodra er iets gebeurd wat eigenlijk niet kan, hoor je geen toeter, gescheld, middelvinger of stapt iemand uit om even op de vuist te gaan. Nee, ze begrijpen elkaar volkomen! Ze wachten gewoon en volgens mij weet echt bijna niemand dat er een toeter in een auto zit. Echt heerlijk hoor! Nadat we een stukje snelweg hadden gehad, moesten we dan een klein b weggetje hebben om naar Pai te gaan, die weg was echt vreselijk... MOOI!!!! Echt ongelofelijk! Zulke mooie natuur, bergen, palmbomen naast de weg, dan weer jungle, echt heel erg mooi. Wanneer je die weg nog niet hebt genomen, echt een aanrader!!! Na ongeveer 4,5uur kwamen we dan eindelijk aan in Pai, een heerlijk klein plaatsje (zoek maar op op de kaart hoe klein). We hadden hier nog geen slaap plaats, maar Tessa (vriendin uit A'dam, die er een week voor mij op verkenning was;-)) heeft ons Jan's guesthouse aangeraden. Appie en ik zette onze motors even bij de nacht markt om lopend op zoek te gaan. Zo gezegd, zo gedaan, guesthouse gevonden, ingecheckt (2 nachten voor 800baht in totaal, dus 5euro p.p. per nacht...) Toen we terug kwamen bij onze motoren zagen we een mooi wit briefje... wie had dat gedacht!! BOETUHHHH!!!! Leuk voor het verhaal natuurlijk! We lieten het briefje lezen aan een local, omdat wij nog net niet Thais konden lezen en die keek ook al even verbaasd als wij.. Ze vertelde dat het misschien wel een bekeuring kon zijn. We zouden ons de volgende ochtend moeten melden op het bureau. Nou dat hebben we dus... ZEKER NIET GEDAAN IDD!! En ook niets meer van gehoord.

Goed, 's avonds nog even wat gegeten in het o zo leuke, knusse Pai, leuke kleine barretjes, een beetje alternatief dorpje. Iedere avond markt, met heerlijke dingetjes, zo hebben wij ook de kipstaaf ontdekt, wanneer wij terug komen in Ned zal Appie ze gaan verkopen in het vondelpark, ik zal verderop in dit verhaal zijn nummer wel even geven.. :p
De volgende dag heerlijk getourd op de motor door de bergen, wat watervallen bezocht en naar het hoogste punt van de omgeving gegaan. Daar mooie foto's gemaakt o.a. met die kleine kids allemaal. Zo lief... maar gelijk na de klik van de camera: 100BAHT!!!!!! Goed, toch maar wat gegeven... want tja, zo zijn wij dan ook wel weer.

De volgende dag zijn we 's ochtends vroeg weer terug gereden naar Chiang Mai, we hadden er zin in en onze motorscooters ook, waar we de heenweg 4,5uur over deden, deden we nu 2uur en 15min over. Laten we maar zeggen dat het rustig was op de weg.. Daar aangekomen, scooters ingeleverd en toen moesten wij nog 8uur wachten op de vlucht van Chiang Mai naar Phuket, die 8uur hebben wij nuttig besteeds, hele dag bij het zwembad van het hotel gelegen, eindelijk rust na 10dagen racen! We hadden nu Bangkok en het noorden gehad, nu was het tijd voor het zuiden, DE EILANDEN!

Goed, ik begin bij de vlucht. Appie, werd "kopstoot Appie" op het vliegveld, want we moesten 2800baht bij betalen voor onze bagage. Ik nam wijs afstand en zag de situatie aan, nadat Appie afgevoerd was... nee geintje! Appie was gewoon boos.. Aangekomen in Phuket werden we opgehaald door een vrouw op het vliegveld die ons wel even naar ons hotel zou brengen, nou dat was de eerste Thai die echt niet kon rijden. Goed en wel om 2uur ingecheckt bij ons hotel, toch even kijkje nemen in de stad om te kijken of er wat te doen viel.. het leek rustig, tot we bij de "walking-street" kwamen.. WOWWWWWWWW!!! Mijn mond stond open van verbazing!! Wat een.... HOEREN ZOOI!!!!!! Het was 2 uur 's nachts, stel je eens voor een hele straat vol dronken mensen, met allemaal GROTE barren, die barren zijn gemaakt in gebouwen die nog niet eens afgebouwd zijn, ze zijn zeg maar nog bezig met de 4e verdieping, maar toch zijn er al ongeveer 20 barren open op de begane grond, echt niet normaal!! En al die ouwe europese mannetjes die kleine thaise vrouwtjes meenemen. Te smerig voor woorden, zal er dus verder ook niets over gaan zeggen. Appie en ik zijn door die straat gelopen en toen toch echt gewoon netjes naar ons eigen hotel gelopen, zonder ladyboy of weet ik het allemaal. De volgende ochtend hebben we de plaatselijke gym bezocht, ook leuk om met oud ijzer te smijten om een beetje in vorm te blijven, daarna op naar het strand, onze eerste stranddag! Heerlijk was het! Nog bijna een jetski vol op een speedboot zien klappen, ging maar net goed. En op het strand hoorde wij het heugelijke nieuws dat de groep van 2 zich spoedig uit zal breiden met nog 3 gekken! Mohamed, Shaheed en Gamis zouden zich 's avonds aan de groep toevoegen. Die kwamen ook uit de Bangkokse jungle met hun wilde verhalen, Shaheed die een krokodil op had gegeten, Mo die voor Tarzan had gespeeld en Gamis die al het eten terug stuurde omdat het niet heet genoeg gekookt was ;-) Iig, de bende van ellende was compleet. 's avonds de andere boys dus even de hoerenzooi laten zien en toen snel bedje in, want volgende ochtend zouden wij naar het o zo rustige Kho Phi Phi gaan.

Nadat we al om 7uur opgehaald waren door het busje (terwijl dit om half 8 zou zijn...) kwamen we mooi op tijd aan bij de boot. De boot zat goed vol, dus wij hadden bedacht om dan maar het mooiste plekje te nemen, idd op de punt! Dit was idd het mooiste plekje...en ook het NATSTE!! Alle mensen die voorop zaten werden gewaarschuwd, maar ach, dat zal toch wel meevallen. Niet dus! Drijf en drijf nat waren we, maar toch gewoon blijven zitten hoor, want.. WIJ ZIJN AJAX, WIJ ZIJN AMSTERDAM!!! Ok ok, zo ging het niet helemaal. Maar we bleven wel zitten! De zon begon ook eindelijk heerlijk te schijnen en zo kwamen we aan bij 2 prachtige kleine eilandjes, verscholen ergens op zee. Een mooiere aankomst kun je je niet bedenken, daar doe je het allemaal voor!! De camera's kwamen overal vandaan en plots wilde eigenlijk iedereen op onze plek staan, maar hey! Dat gaat zomaar niet met 5 van die ongelofelijk brede, gespierde mannen... :p We waren opslag allemaal verliefd, zo mooi helder, zulke grote rotsen die kaarsrecht uit de zee komen zetten, de kleine witte strandjes... oefff erg mooi allemaal! Nadat we om het onbewoonde eilandje heen waren gevaren zette de kapitein koers naar het bewoonde eilandje. Waar dus iedereen verblijft en eigenlijk vandaar iedereen wel een trip met een longboat maakt om het kleine, prachtige eilandje heen. We wisten niet wat we ons moesten voorstellen van het kleine eilandje, eigenlijk dachten wij allemaal dat dit een heel erg rustig, klein, lief eilandje zou zijn. Nou klein was het wel, echt maar 2 straten, met leuke barretjes, restaurantjes en natuurlijk souvenir winkeltjes. Er is geen auto, scooter, tuk tuk of wat dan ook maar te vinden, alleen af en toe een fietser. MAAR!!!! Hier was ook nog een strand en op dat strand idd wat strandtentjes, deze strandtentjes die sloten niet netjes wanneer de zon onder ging, nee, dan kwamen ze pas tot leven en ze gingen eigenlijk pas sluiten wanneer echt iedereen echt weg was, zelfs verdwaalde mensen die er in slaap waren gevallen... Het was 1 groot feest!! (Vertel dit overigs niet door, want het is een soort van geheim volgens ons. Het zou zonde zijn wanneer dit het 2e ibiza zou worden, maar dat zit er wel aan te komen.) Dus wie nog wil genieten van wat leuke feestjes en een prachtig eilandje. Wacht niet te lang! ;-)Op dit eilandje kwamen we vervolgens ook nog 2 bekenden tegen. Oud Stagaire Nienke en der vriend waren ook op Phi Phi, die hebben wij 's avonds dus ook maar even kennis laten maken met het geheim van Phi Phi ;-) Na wat uurtjes te hebben geslapen 's nachts zijn we de volgende ochtend met John, de Longboatman meegegaan op zijn boot. Die bracht ons in 3uur naar de mooiste plekjes! Eerst Monkey Beach, altijd leuk om de familie van je vrienden te zien ;-) Vervolgens gingen wij naar het o zo mooie strand waar de welbekende foto's gemaakt worden van Phi Phi Island! Die hebben wij dus ook maar even gemaakt natuurlijk. Achter dat strand is er zo'n prachtig stukje natuur waar je doorheen kunt lopen,. het is heel klein, maar zo vreselijk mooi! Ik heb er een filmpje van gemaakt, laat ik over 1,5jr echt zien... Vervolgens gingen we snorkelen om het eiland, echt prachtig, onbeschrijfelijk!! Al met al heeft Phi Phi Island onze hartjes sneller doen kloppen, 's nachts door de muziek en buckets, overdag door de schoonheid van de natuur! Na 2 nachten op Phi Phi Island door te hebben gebracht vervolgde wij onze reis naar Krabi. Dit was weer het vaste land, maar wel aan zee. Op Krabi aangekomen moesten we nog naar Aunang, een klein plaatsje ten Noorden van Krabi. Wij dachten dat we met een minivan daarheen zouden gaan. Zoiets hadden ze ons verteld bij het kopen van de tickets. Nou dit werd een VEE-TRUCK!! En die kon eigenlijk nooit vol! De bestuurder bleef maar schreeuwen dat de mensen naar Aunang toch echt allemaal in deze wagen moesten gaan. Het was hilarische! Mensen zaten al op de grond tussen de 2 aan de zijkant vastgemaakte banken in en nog moesten er mensen bij. De 3 tandige bestuurder had alles onder controle hoor en bracht iedereen waar die wezen moest! Een echte TOPPER was het! Wat hebben wij gelachen!

In Aunang begon het even te regenen (wat een klote trip ook he;-)) Dit kwam wel goed uit, want zo konden wij weer even op adem komen na ons Phi Phi avontuur! De volgende dag werden wij 's ochtends vroeg opgehaald door een busje, die na wat gebel en geregel ons dan toch allemaal meenamen om te gaan kanoën tussen geweldige rotsen, ondergelopen bossen en ondergelopen grotten. Het was een schitterende tocht die we daar maakte. Maar na 3uur begonnen ook onze armpjes te verzuren en was het mooi geweest, we waren weer actief geweest en hadden een mooie kano tocht gemaakt. Het was gezellig even met Mo ouderwets te ouwe hoeren in de kano terwijl wij genoten van het uitzicht. Die avond zouden we naar een muy-Thai wedstrijd gaan. (Thanx 2 Mo!) Wij hadden hier erg veel zin in, omdat de meeste van ons, jeugd herinneringen hebben aan de eurosport tijd waar dit gewoon werd uitgezonden. Nou het hele vecht verhaal viel uiteindelijk een beetje tegen. Een bijna leeg stadion, met een Amerikaanse vrouw die te graag door de microfoon praatte was het gevolg (had onze Appie een stuk beter gedaan, weet ik zeker:-)). De wedstrijden vielen tegen, niet echt rake klappen, tot de slot wedstrijd eigenlijk van twee 7jarige mannetjes die tegen elkaar moesten (gewoon zonder bescherming). Nou, de 1 gaf de ander een rake stoot in de lever, toen ging die dus slapen.. ja, je snapt er niets van. Midden tijdens een wedstrijd valt die gewoon in slaap.... En dat was dat, het is wel goed gekomen hoor. Heb even gebeld en die kleine werd 2 dagen later toch nog gewoon wakker ;-)

Die avond heb ik wederom mijn tas gepakt, omdat de volgende dag de reis voor mij alweer verder zou gaan. De andere 4 zouden nog een dag in Krabi blijven om vervolgens naar Kho Pangan te gaan. Maar ik zou eerst weer terug naar Kho Phi Phi gaan, want ik was daar nog niet klaar mee ;-) Mijn goede vriendin Michelle de Boer was namelijk ook in het land met haar halve familie en die hadden mij gevraagd om een paar dagen hun kant op te komen. Ze zaten op Phuket en zouden mij vanuit Phi Phi op kunnen halen met een speedboot. Ik ben dus 's ochtends vroeg op de boot gestapt van Krabi terug naar Phi Phi en hier hebben wij de hele dag heerlijk rond gedobberd, gesnorkeld en heerlijk van het eiland genoten. Het was super gezellig en Phi Phi was net zo mooi als de eerste keer! Vervolgens hebben wij weer koers gezet naar Phuket. Onderweg ging het gezellig regenen en werden wij allemaal behoorlijk nat. Maar ja, je kan ook niet alles hebben he ;-) Aangekomen op Phuket zijn we naar het hotel gegaan en hebben hier even heerlijk gechilld, daarna zijn we met zijn allen gaan eten. De volgende dag ben ik met Michelle op de scooter een eind gaan rijden langs de zee, we kwamen uit op een prachtig stuk strand en het beeld wat ik van Phuket had was gelijk veranderd. Phuket is best groot en het beeld wat ik had, was gelukkig maar van een klein deel van Phuket, namelijk van Patong Beach. De rest van Phuket is Prachtig! Nadat we hier de hele dag hadden gelegen, ging we terug naar het hotel, hebben daar even gesport en daarna weer gezellig met zijn allen gegeten. De volgende dag hebben wij hetzelfde gedaan, maar dit keer gingen we naar Paradise Beach, nou paradise was het zeker! Prachtige blauwe zee, wit strand en een schommel die boven zee hing... sprookje he;-) Nou, dat sprookje werd behoorlijk verstoord toen de hele maffia uit Italië erop kwam liggen. Wat een aso's waren dat! Toen zijn we maar naar het hotel gegaan om daar bij het zwembad te gaan liggen. Was ook heerlijk hoor, echt geen straf ofzo! Daarna nog een heerlijke Thaise massage gehad, was ook helemaal zo verkeerd nog niet! 's avonds weer gezellig eten met zijn allen en daarbij hoorde natuurlijk ook karaoke, zal daar niet teveel over vertellen verder... Was heeeeel mooi hoor ;-) De volgende dag hebben we heerlijk chill gelegen op het strand voor het hotel, was erg gezellig met zijn allen en natuurlijk staat er een record van Ruud (vader Michelle) en mij van 185keer overslaan, kon ook niet anders. Die avond weer heerlijk gegeten met zijn allen en daarna snel tas pakken, want de volgende ochtend zou ik vroeg vertrekken naar de andere jongens op Kho Pangan. Thanx Michelle voor de heerlijke dagen! Het was super!

De volgende ochtend stond het busje al klaar om 8:15uur en zal ik verder reizen naar Kho Pangan. De minivan stond klaar en zaten wat jongen from Aussie in. Wij dachten allemaal met dat busje naar Surat Thani gebracht te worden. Met het buisje reden we nog langs wat hotels om nog meer mensen op te halen, vervolgens reden wij 10 minuten en stopten we ergens vlakbij een benzine station langs de snelweg. Het was niet helemaal duidelijk wat er hier ging gebeuren, omdat de chauffeur, zoals de meeste Thaise mensen, slecht tot geen Engels sprak. Na 10 minuten kwam er een grote touring bus uit het jaar 0 aanzetten en moesten we plotseling daarin. We kregen nog snel iets wat leek op een boot ticket in onze handen gedrukt en weg waren we. Die busrit, ongelofelijk! De chauffeur bleef maar aan het stuur draaien en we gingen gewoon rechtdoor, hoe dat kan, snap ik nog steeds niet. De rit duurde ongeveer 6uur, en met een bijna botsing kwamen we dan toch aan bij de boot. Hier moest 1 van de Aussies nog weer een boot ticket kopen, want dat was toch niet helemaal goed gegaan. Op de boot gingen we snel in het VIP gedeelte zitten, want daar was het lekker cool. We zouden wel zien wanneer we eruit werden gehaald. Uiteindelijk hebben we daar de hele boot tocht gezeten. Na 3uur kwamen we dan uiteindelijk om 19uur aan op het mooie Kho Pangan. Toch weer een hele dag reizen. Kho Pangan is eigenlijk het bekendste om zijn Full Moon party. Die ook met oud en nieuw zou zijn en waar we dus met zijn allen heen zouden gaan. De boys waren hier namelijk al. Maar bij aankomst was Appie al weg. Die had het wel gehad en kon een vlucht eerder naar Nederland nemen. Helaas heb ik hem niet meer gezien, nog wel even gesproken. Heb een super tijd met Appie gehad de eerste paar weken.Thanx Appie! De andere 3 boys hadden ook besloten om niet tot oud en nieuw te blijven. Ze wilden nog wat meer zien van Thailand en de omgeving en hadden dus besloten om de volgende dag richting Kuala Lumpur te vertrekken. Ik geef ze groot gelijk, want zo vaak zul je niet in deze omgeving zijn en je moet eruit halen wat erin zit! Het was super gezellig met jullie allemaal jongens! Echt super gaaf dat jullie met mij deze kant van de wereld zijn opgegaan om zo mijn reis te starten. Een betere start kan ik mij niet bedenken! THANX! Maar goed, die jongens vertrokken dus om half 8 's ochtend smet de taxi en vanaf dat moment was ik... alleen!! Een heel raar gevoel om afscheid te nemen van ze met in het achterhoofd dat je ze waarschijnlijk langer dan een jaar niet zult zien. Maar goed, dat weet je he! Ik heb gister gelijk een scooter gehuurd voor 3 dagen en ben het eiland over gecrossd. Iets wat de jongens al hadden gedaan en wat ik dus ook wilde doen. Ik ben even langs het bekende uitgaansgebied gereden en dat zag er 's ochtends nog redelijk verlaten uit. Maar kan mij goed voorstellen dat het een behoorlijke puinhoop kan zijn. Daarna ben ik de bergen ingetrokken op mijn scootertje. Nou scootertje, het maakt niet uit hoe je scooter er hier uitziet, al die dingen halen met gemak de 100km/h hoor! Wat een dingetjes, echt grappig. 's middags nog naar een olifanten farm geweest en een waterval bezocht. Een hele klim was dat, maar het uitzicht maakte het wel de moeite waard! Vervolgens ben ik naar een boeken zaak gegaan om een Engels talig boek te halen. Omdat ik nu toch lekker de tijd heb en wat minder gehaast ben, wil ik mijn Engels wat verbeteren. Dus we gaan over op het lezen van Engelse boeken.
Nu zat ik dus alleen in een bungalow voor 5 personen... Eerder in Phi Phi had ik Nienke en Jordy al ontmoet en die hadden nog geen slaap plaats op Kho Pangan. Ik heb dus contact met ze gehad en ze waren blij te horen dat ik nog wel slaap plaats voor ze had. Ze zaten gister dus nog in Krabi en zijn hier vandaag aangekomen. Ik heb ze vanmiddag opgehaald vanaf de pier. Vanmorgen ben ik eerst naar de andere kant van het eiland gegaan om daar heerlijk te ontbijten, na een scooter rit van ongeveer 20 minuten kwam ik op een prachtige plek aan zee uit. Die kant van Pangan is een stuk minder vol met toeristen en echt prachtig! Zie foto op mijn facebook. Goed, ik zit nu dus in een internet café dit verhaal verder af te maken, want ik was hier gister al mee begonnen. Het is toch wel fijn dat Jordy en Nienke er nu ook zijn, dan vier je oud en nieuw niet helemaal alleen zeg maar. Al ben je met 30.000 man op dat stukje strand nooit echt alleen geloof ik hoor. Ik ga nu afsluiten en weer eens even heerlijk eten in dit prachtige land! Ik heb nog even wat foto's op mijn fb geplaatst. Zie de link onderaan dit verhaal. Voor degene die ik niet meer spreek voor oud en nieuw. Maak er een groot feest van en ik wens iedereen al het goede voor 2012! Het jaar dat ik misschien wel helemaal zal overslaan in Ned... maar goed, wie zal het zeggen.

You never know how the wind will blow! :D Het ga jullie goed en....

live your dream, don't dream your life!!!

Greetz Jesse!!

De link naar mijn foto's:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.329951860349217.88017.100000032162818&type=1&l=8ad7de50e5