The Crazy Dutchman!

Een goedemorgen, middag, avond of nacht daar! Dit omdat ik niet weet wanneer ik deze blog kan posten en wat het tegen de tijd dat jij dit zal lezen zal zijn.

Ik begin dit blog te schrijven nu 27-06-12, woensdagavond om 20:45uur, vanuit achter in een camper die op de rand van een klif staat (parkeerplaats welteverstaan), vlakbij Kallberri (WA). Idd, mijn reis heeft eindelijk een vervolg gekregen! Ik ben bijna 3mnd in Perth gebleven, heb daar meerendeel gewerkt, maar ben nu begonnen aan een droomreis, "mijn droomreis", door Australië!

Papa jarig (60 jaar).

Mijn laatste blog schreef ik vlak voor mijn vaders 60ste verjaardag. Een erg bijzondere dag tijdens mijn reis voor mij en natuurlijk ook voor mijn vader en de rest van de family. Een dag die al een tijd door mijn hoofd speelde. Want je vader wordt maar 1x 60 natuurlijk. Ik wist van tevoren dat ik deze dag zou missen, maar alsnog doet dat wel wat met je. Ik ben super blij dat mijn vrienden Gamis, Mo, Appie, Robbert en Wesley wel langs mijn ouders zijn gegaan. Echte spr vrienden noem ik dat! Bedankt gappies!

Perth.

Wat is er eigenlijk nog meer gebeurd tussen mijn laatste blog en deze tijd? Dat zal ik nu eens even kort vertellen (denk ik;-)) Guy en ik zijn naar een AFL wedstrijd gegaan. Het o zo "wereld beroemde" Australian Footy! Nou, het was spr gezellig en leuk om eens een keer mee te maken hoor. Maar het was niet "helemaal" wat wij ervan verwacht hadden zeg maar... Guy is een groot Liverpool fan en ik vind het ook wel leuk om AJAX en Groningen te supporten ;-) Maar dit was toch even wat anders. Wij in Europa zijn het gewend dat, wanneer wij naar een stadion gaan, daar wat ME klaar staat, je supporters hoort zingen, veel mensen bijeen ziet en er een zogenaamde "sfeer" is. Nu liepen wij een half uur voor aanvang rond het stadion in Fremantle en was het er "voor ons doen" te rustig en netjes. Mensen liepen keurig in een rij, veel vaders met hun kleine, geen politie te bekennen. Het was een beetje "te" perfect allemaal. Tijdens de wedstrijd ook weinig tot geen geluid van het publiek, iets wat er toch echt bij hoort lijkt mij. Maar goed, al met al,wel leuk om eens een keer meegemaakt te hebben. De wedstrijd duurt immers 4 kwarts en wij hadden dus tijd zat om wat biertjes weg te werken.... ;-) We waren met zijn 3en naar de wedstrijd gegaan. Samen met Guy en Narelle zijn we na de wedstrijd nog even hamburgers wezen eten en een drankje gaan doen in een plaatselijke bar.

Verder zijn Guy en ik nog eens op een vrije zondag met Andrea en Paul naar een plaatselijk wijn en bier festival gegaan in York. Dit duurde voor Guy en mij ongeveer 10minuten.. Daarna waren wij te vinden in de pub aan de overkant van het hele gebeuren. Het was niet echt "ons ding" zeg maar. Dus ik stelde gelijk al voor aan Paul om terug te rijden (rit van 2uur) en daar maakte Paul zichtbaar gebruik van. Het,was behoorlijk gezellig op de terug weg met die 2 ;-)

Verder heb ik nog een tijdje voor Nick gewerkt en woonden wij de rest van onze tijd "gewoon" bij Andrea en Paul. Guy heeft nog een tijdje voor een instalatie bedrijf gewerkt en nog een weekje zwart voor een andere man die wij tijdens ons werk voor Nick, hadden ontmoet.

Jordy & Nienke.

De laatste week dat ik in Perth was waren Jordy en Nienke hier ook. De oud stagaire ;-) en haar vriend met wie ik in Thailand ook al 2 weken was wezen reizen. Zij zijn sindsdien een hele andere kant op gegaan, onder andere naar Laos, New Zeland en vervolgens via de zuidkust van Australië naar Perth, na ruim 5 maanden kruisden onze paden elkaar dus weer. Erg leuk en weer gezellig natuurlijk!
De dag dat ik met ze afgesproken had moest Nederland zijn eerste poele wedstrijd spelen voor het EK. Het EK waar ik dubbele gevoelens bij had.. Natuurlijk wilde ik dat ze alles zouden winnen, maar aan de andere kant wil ik dan ook in het mooie Amsterdam zijn natuurlijk. Op de Australische tv hebben ze net zoals de Australische mensen niets tot heel weinig met voetbal. Dus het werd nergens uitgezonden...behalve! In het sportcafe in het Casino! Dus daar heb ik braaf iedere nacht om 2:45uur de Nederlandse,wedstrijden bekeken. Trouw in mijn Nederpands shirt! Toen ze tegen Duitsland moesten spelen moest ik zepfs de volgende dag om 7uur voor Nick werken. Nog net 1uurtje slaap van 5 tot 6 kunnen pakken om vervolgens "fris" aan de bak te kunnen. Maar goed, zal het verder niet over het EK hebben, was achteraf erg blij dat ik aan de andere kant van de wereld zat iig.
Nienke en Jordy "zouden" een klein weekje in Perth blijven om vervolgens verder te reizen naar Bali. Dit verliep helaas een beetje anders. Want nadat we een wandeling langs de rivier hadden gemaakt en wij tijdens een mooie zonsondergang even een mooie springfoto wilden maken, stootte Nienke, erg ongelukkig, haar hand tegen de hand van een andere Nederlandse vriend van hun en brak hierbij haar hand op 3 plaatsen...idd, op 3 plaatsen ja! :-( Omdat de hand de volgende dag nog steeds pijn deed, besloot ze maar naar het ziekenhuis te gaan en zo kwam ze erachter. De vlucht van 2 dagen later naar Bali zou ze dus niet redden ivm een controle de week erna. Uiteindelijk is Jordy 2 dagen na het incidentna wel naar Bali gegaan (dit op aandringen van Nienke overigens hoor), want ze hadden op Bali ook al afgesproken met anderen en Nienke zat goed verzorgd bij de nicht van een vriendin in huis. We hebben nog een Hollandse avond georganiseerd bij hun, met 3 soorten stampot, wat erg gezellig was. Verder is Nienke een week later ook naar Bali vertrokken en zo is ook dat weer goed gekomen! ;-)

Camper kopen!

Dan het misschien wel belangrijkste wat er in Perth is gebeurd. Ik heb daar besloten om een camper te kopen! Ik was er eigenlijk nog helemaal niet mee bezig om te bedenken hoe ik zou reizen door Australië. Maar ben min of meer op dat idee gekomen min door mijn ouders, die komen in december voor 6 weken naar Australië om samen met mij te gaan reizen om zo een gedeelte van Australië te zien. We hebben gekeken om een camper te huren voor die periode en ik schrok een beetje van de prijs die we daarvoor neer zouden moeten leggen. Ik heb toen maar bedacht dat ik net zo goed zelf een camper kan kopen om aan het einde van de reis weer te verkopen. En eigenlijk is het reizen in een camper door Australië ook wel de beste manier om dit land echt te zien natuurlijk.
Dus ik op zoek naar een camper! Guy en ik hadden die week geen werk, want Nick had even niet genoeg werk om ons te kunnen gebruiken, dus konden wij mooi op zoek gaan naar een camper in Perth en omstreken. Via de plaatselijke marktplaats (Gumtree hier), heb ik ongeveer 15afspraken gemaakt om campers te zien. Nou Guy en ik hebben van alles hezien hoor! Van kamp bewoners die met een kip op hun schouder naar buiten komen om hun camper uit de schuur te rijden, tot jonge backpackers die aan komen rijden met hun zogenaamde "Super camper", waaruit olie en benzine lekt, na 2 minuten al een dikke plas onder de camper...

Het was goed om Guy erbij te hebben, want hij heeft wat meer verstand van auto's dan ik dat heb. Dus iedere motor werd even grondig bekeken om vervolgens even geëvalueerd te worden met de koper (mij). Uiteindelijk heb ik een prachtige, goed klinkende en van buiten ook nog erg verzorgde Toyota Hiac uit 1996 gekocht van een stelletje dat hier 3mnd in heeft gereisd. Het stel kwam toevallig uit de buurt waar Guy vandaan komt, dus die konden het gelijk goed met elkaar vinden. Voor de prijs hoefde wij ook niet te onderhandelen, daar kwamen we vrij makkelijk uit.
Het was even wachten op de camper, want hij moest opnieuw gekeurd worden vanwege de regels hier in Ozzie. Maar kwam voor mij goed uit. Na een klein olie lekje en 2 nieuwe schokdempers voor was de auto goed gekeurd en ik dus zo goed als verzekerd van een goede koop!:-) Nu kon de echte trip (bijna) beginnen! Guy had besloten om met mij mee te reizen en nu moesten er nog een paar dingetjes aan de camper gebeuren. We hebben er een nieuw, mooi zwart wit geruit vloertje in gelegd, 2 nieuwe speakers ingebouwd en dan het belangrijkste! Ik heb samen met Paul een ontwerp gemaakt wat op de bus moest komen! Idd bestickeren die bus! Na dit alles gedaan te hebben en de laatste dingetjes voor de reis gekocht te hebben, zijn wij op zondag langs iedereen gegaan om afscheid te nemen om dan op dinsdag het gaspedaal in te kunnen trappen om met de klok mee Australië rond te trekken. We hadden het plan om via de westkust naar het noorden te gaan, hier wat reginaal werk te doen (o.a. Om de optie voor een tweede jaar Ozzie open te houden) en dan de oversteek naar de oostkust te maken. Die naar beneden af te reizen. Via Brisbane, Sydney naar Melbourne om hier in december mijn ouders van het vliegveld te halen (die ik dan "precies" een jaar niet heb gezien), dan met mijn ouders naar Tasmanië te gaan, daar een week rond te trekken, dan naar Sydney te gaan om oud en nieuw te vieren, vervolgens via de outback weer richting Brisbane te trekken om via de kust,weer naar Sydney te gaan,waar ik mijn ouders dan weer op het vliegtuig zet.

Perth samengevat.

Goed, dat was Perth eigenlijk wel een beetje, want er is een tijd van komen en gaan he... Dat heb je met ALLES in het leven.... Zo ook met Perth ;-) Het wordt mij alsmaar duidelijker hoeveel geluk wij hebben gehad om Nick en zijn familie ontmoet te hebben. Ik ben namelijk al een paar mensen tegen gekomen die maar geen werk in Perth hebben kunnen vinden en ook dus een boel geld verloren zijn aan hostels, dat had mij dus net zo goed kunnen gebeuren. Ik heb iig een fantastische tijd in Perth gehad en had mij geen beter begin kunnen voorstellen van mijn trip door Ozzie. Ik heb een klein beetje een idee gekregen hoe Perth is, zoals Paul eens zei: It's a nanny state. In Perth willen ze alles, in mijn ogen iets teveel, controleren. Zo kun je bij een bar niet zomaar even een rondje halen voor jezelf en wat andere mensen, want ze willen weten wie het gaat drinken. Zo kun je niet een drie dubbele wodka/cola bestellen, want je mag niet dronken worden... Zo moet je jezelf overal bij iedere bar legitimeren met je paspoort en wordt er eerst een foto gemaakt. Dan wat grappige/ echte onzin dingetjes: Een rij om de dansvloer op te mogen. En niet dat er eerst wat mensen van de dansvloer moeten, voordat er weer mensen op mogen.. Taxi's die je wilt nemen maar dan vragen waar naar toe, dan zeg je waar je heen moet, dan een reactie krijgen: Zoek maar een ander, daar kom ik net vandaan! IDD HOE DAN!! Maar goed, al met al was het een bijzondere, onvergetelijke ervaring. Maar nu was het toch echt tijd om verder te gaan! Time to move on!

"DE" Trip down under!

Dinsdagochtend 26-06-'12, de laatste dingen worden ingeladen in "the new white beast" ;-) En rond 12uur gaat de reis dan beginnen, eerste stop: Coles, 500mtr verderop, om even boodschappen in te slaan natuurlijk. Vervolgens is onze trip dan echt begonnen! Via de tomtom voeren we de eerste kustplaats in en off we go! Na nog geen 45minuten rijden is de 6 baans weg van de stad al veranderd in een 2 baans (1baan iedere kant op dus ;-)) en is er daadwerkelijk niets om je heen te zien! Wat bossen, weide, that's it! Kreeg een beetje het gevoel door de veluwe te rijden, maar dan een "beetje" groter, erg mooi hoor. Maar dan kom je er pas achter hoe afgelegen Perth eigenlijk ligt. Na een kleine 5uur rijden werd het al donker en moesten we dus snel een plek vinden om te overnachten. We waren op dat moment zo'n 20km voor Dongara (voor degene die willen weten hoe wij rijden) vlakbij zee. Hoppa, zandpad links, 5minuten oprijden, zee, motor uit, prachtig!!!! Sta je dan met je bussie in de midle of nowhere aan zee, inmiddels al in het donker, prachtige sterrenhemel boven je. Zet je 2 stoeltjes neer, schil je wat aardappelen, snijd je wat kip, broccoli op het vuur van het gas stelletje, heerlijk maaltje, daarna zit je dan met een 5liter pak wijn heerlijk te genieten van de zee waarin de sterren reflecteren... Een prachtig begin! Volgende dag ff ontbijten en verder. Die middag komen we aan in Kalbarri. Guy had hier de hoop om eindelijk weer te kunnen body boarden (soort surfen maar dan liggend op een kleiner bord). Aangekomen in het ook weer erg kleine plaatsje zagen wij een prachtige kustlijn. Super mooie golven die uiteen spatte op een mooi reef. Dus geen body boarden voor Guy.
De plaatsen die wij zo nu en dan passeren lijken op de kaart aangegeven als steden, maar wanneer je er dan voorbij rijd zijn het soms letterlijk 5 straten en is er verder weer helemaal niets. Vaak een klein supermarktje, tank station en verder niets. Dan is het weer uren rijden tot het volgende plaatsje. Tussen de steden vaak uitgestrekte leegtes, met hier en daar een struikje. En dan heb je natuurlijk langs de weg alle dode, aangereden kangoeroes, schapen en soms een koe. Waarbij dan een groepje vogels zich aan het volvreten is. We hebben dus al een hoop dode kangaroes gezien, weinig levenden. Die schijnen vooral s'nachts tevoorschijn te komen, daarom rijden wij dus niet in het donker. Want ik wil zo'n ding niet voor mijn bussie hebben natuurlijk. Bovendien hebben wij geen haast en rijden wij rustig rond de 85-90km/h over de veelal lege, lange wegen. Af en toe kom je zo'n ongelofelijk, grote, prachtige, glimmende vrachtwagen trein tegen, die dan met 3 of 4 grote aanhangers achter zich aan over de weg dendert. Wat een dingen zijn dat zeg, erg indrukwekkend. Die voelen zo'n kangaroe niet eens volgens mij hoor.
Maar goed, we waren dus in Kalberri de 2e dag. Zijn hier langs 2 campings geweest om te vragen of er nog plek was en wat dat geintje ons zou kosten. Nou zijn wij natuurlijk "echte" backpackers en moeten op de kleintjes letten, dus ook de grote uitgaven natuurlijk. Wij, met ons bussie, hebben eigenlijk niets meer nodig dan een klein stukje gras, zand of wat dan ook, om de bus te parkeren. Stroom hebben wij zelf, in de 2e extra accu die achterin de bus is gebouwd. Deze laad op doormiddel van het zonnepaneel op het dak en natuurlijk tijdens het rijden zelf ook. Deze accu houd de koelkast die achterin is ingebouwd lekker koel, doet muziek uit de boxen achter komen wanneer je in het keukentje in de achterklep staat te koken. Dus hebben wij vriendelijk bedankt voor de 2 campings en zijn wij naar een parkeerplaats ongeveer 5km van het dorpje gereden. Deze parkeerplaats was gelegen op een prachtige klif, omdat wij nog steeds aan de westkust waren hadden wij dus weer een prachtige sunset vanuit onze campingstoelen met een glas wijn en wederom een gezond maaltje. Daar komt nog even bij dat toen wij uit de camper stapten om de plek te bekijken waar wij zouden overnachten, ik nog net 2 fontijnstralen uit het water zag komen! Idd, 2 walvissen voor de kust! Prachtig! Na het eten en de nodige wijntjes hebben wij weer van de 2 banken een heerlijk bed gemaakt en zijn wij heerlijk, met het geluid van de uiteenspattende golven op de rotsen, gaan slapen. De volgende ochtend vroeg op, want je wilt niet riskeren dat je met een dikke boete wakker wordt gemaakt. Prachtig om zo de deur open te schuiven en op zee uit te kijken. 's avonds kan het behoorlijk koud zijn in de bus, maar,wanneer 's ochtends de zon op komt is de temperatuur al snel weer op een graadje of 25. Even ontbijtje gemaakt, wat roerei op toast, want ja, heb ook "gewoon" een toaster in de bus :-) En daarna..... HAHAHA "echte backpacker actie"!! Naar de camping gereden, om de hoek geparkeerd, met je handdoekie de camping oplopen en heerlijk warm gedouchd! Zo doen wij dat! Weer $35,- bespaard!

Goed, de reis ging door! Volgende bestemming: Carnarvon! Na paar uur rijden en weer een prachtige rit langs lege zandvlaktes komen wij in het plaatsje aan. Dit keer een wat groter dorpje, wel 7.000 inwoners! ;-) Per toeval lopen wij hier langs een kopieerzaak. Laat ik nou net mijn usb stick met het ontwerp voor mijn bus bij mij hebben! We hadden namelijk niet meer genoeg tijd om het ontwerp af te laten drukken en op mijn bus te laten bestickeren. Nu kon dat hier dus wel. De directeur van het bedrijfje vond het een super leuk idee en heeft mij een goede prijs gegeven om het de volgende dag op mijn bus te plakken.
Nadat we wat boodschappen hadden gedaan voor een paar dagen en de koelkast goed gevuld hadden gingen we snel op weg naar, wat een ongelofelijke surfspot moest zijn, Red Bluff. Er was alleen geen verharde weg naar dit surfplaatsje en de onverharde weg zou 60km lang zijn...voor Australische termen een "omdehoekje" ;-) Goed, na 10km in het donker hebben we het toch echt op moeten geven, de bus trilde echt bijna uit elkaar... Deed pijn.. Dus met een erg teleurgestelde, maar begrijpelijk Guy naast mij zijn wij in het donker een camping aan de kust opgereden, nog wat gedronken met wat vissers daar en de volgende ochtend na een heerlijke douch, weer onbetaald de achteruitgang uitgereden.. We konden de eigenaar dit keer ook echt niet vinden hoor! Dat er even bijgezegd, die hadden wij 's avonds nog gezocht, maar bleek ergens anders te wonen en was niet altijd op de kleine camping aanwezig. Toen dus maar terug gegaan naar Carnarvon. Hier had ik dan de afspraak om 5uur om de bus te laten bestickeren! Nou, dat is gelukt hoor...EN HOE!!! Het is dan eindelijk officieel!!! "DE CRAZY DUTCHMAN" heeft zijn eigen van en reist daarmee door Ozzie!!! Zoals Lisa tegen mij zei: "Het lijkt nu wel een filmploeg auto!" De droom is compleet! Zoiets droom je toch van! Ik iig wel! Zo vrij als een vogel! Hoelang ga je reizen!? WEET IK VEEL!! Tot ik het zat ben!!! Waar ga je heen!? WEET IK VEEL!! Waar ik het naar mijn zin heb, waar ik het mooi vind, waar ik wil zijn!! Ben erg blij met mijn bus, mijn reis, mijn familie, vrienden, de mensen om mij heen, de mensen die ik tot dusver ontmoet heb.... Sorry, dwaal een beetje af, maar tijdens zo'n reis als deze heb je erg veel tijd om na te denken en dat doet je soms realiseren waar je staat in het leven.
Goed, de bus was nu dus af! We zouden die avond "gewoon" op de camping staan (en daarvoor betalen;-)) in Carnarvon. Nu had ik dus de bus bestickerd met wat tekst en wat foto's met de zogeheten "Denijs-pose" foto's. Op de voor zij- en achterkant de tekst: "THE CRAZY DUTCHMAN", een naam die ik niet bedacht heb, maar in Perth menigmaal te horen kreeg. Wel, nu reden wij de camping op en begonnen gelijk met het kook- gedeelte, want we wilden dit niet weer in het donker doen. We stonden nog geen 5minuten of er verzamelde zich al 3 Nederlanders om de bus, te grappig! Ook een wat ouder Australische stel: Who is "The crazy dutchman"!? Ze begonnen druk te vertellen dat hun ouders Nederlanders waren. Maar goed, zo had ik het nog geen eens bekeken. Ik vond het zelf wel grappig de bus "mijn eigen" te maken, maar zo was het wel grappig en makkelijk contact te leggen met anderen. En je pikt zo ook wel erg makkelijk de andere Nederlanders eruit. Erg grappig. Helemaal toen er zelfs een auto op een parkeerplaats naast de auto stopte en zei: "You're a lucky man", yes I am and I love it! Nog gekker werd het toen een meid der auto naast mijn bus stopte, uitstapre, druk foto's begon te maken en zei dat haar vriend uit Nederland kwam. Dit soort gedrag had ik niet verwacht...

De volgende dag ging de reis verder! Coral Bay werd ingevoerd! Na een paar uur rijden en daadwerkelijk een lange weg met helemaal niets! Kwamen we aan in een kust plaatsje, nou plaatsje.... Daadwerkelijk, geen straat te vinden! Het bestond letterlijk uit 2 campings, een duikshop, een winkeltje en een pomp (geen station, want je moest afrekenen in het winkeltje). Ongelofelijk dat dit bestond! En echt in niemandsland! De campings waren redelijk druk en zagen er goed verzorgd uit. Het was de enige optie om in Coral Bay te blijven, dus boekten wij 2 nachten en liepen gelijk met ons eerder gekochte snorkel gear naar het strand... Ik heb tijdens deze reis al behoorlijk wat moois gezien, maar dit was echt weer onbeschrijfelijk! De kleur van het water....de mooiste kleuren blauw die je je maar kunt bedenken!!! In de verte op 500meter van het strand zie je hoge golven kapot klappen op het reef en de ruimte daartussen zie je wat mensen snorkelen boven het koraal, maar verder zijn er maar een klein groepje mensen in het water en op het strand. Tas in het zand, flippers en snorkel in de hand en het supermooie, heldere blauwe water in!! Uren boven het rif drijven... Dan denk je alles gehad te hebben, zwemt er opeens op 3meter onder jou, een prachtige schildpad van rond de 70cm door.... WOOOWWWW naast de vele kleuren vissen en koraal past dat er ook nog wel bij natuurlijk! Heel rustig zwommen Guy en ik met de schildpad mee, dit prachtige beest liet ons zo'n 10minuten meezwemmen en versnelde toen eventjes (ik dacht zelfs nog even een vaarwel zwaai te hebben gezien van de beste schildpad;-)). Prachtig!
Op de camping maar even alles uitgestald, een voortent die bij de camper zat en nog een 4persoons koepeltent die ik op de kop had getikt. Dat zag er allemaal bij elkaar zeer professioneel en goed uit, al zeg ik het zelf! Genoeg plek voor wel 6man. Dus nog 1 klein tentje en het hele gezin "Denijs" kan overkomen! Heb naast mijn ouders nu al 1 van mijn 4 zussen zo gek weten te krijgen!;-) Gezellig Redjuh!
De camping ziet er verder erg goed uit, ze hebben zelfs grilplaten, broodroosters, magnetrons die je kan gebruiken. Hebben wij dus maar ff goed gebruik van gemaakt. De volgende ochtend heb ik maar es ff een was gedaan, ze hadden wasmachines, maar komannn! Moet wel een beetje kamperen blijven he! Met de hand hoor! Vervolgens weer dat prachtige water in! Het was op Coral bay zo'n 30 graden, je brandde weg in de zon, maar voor die gekke Ozzies is het winter hier! Dat ze die term überhaupt gebruiken hier! Maar ze gedragen zich er ook naar hoor! Wet suits aan in het water! Zelfs met gloves en schoenen het water in! En dan staan ze raar te kijken wanneer Guy en ik zo het water in gaan! Noemen ze ons "gek", HOE DAN!!!???
Maar goed, na 2 campingnachten hebben we er nog een avond aanvast geplakt in Coral Bay, dit maal niet op de camping, maar op de parkeerplaats van het backpackershostel die er naast het winkeltje en 2 campings ook was. Het grote voordeel van mijn bussie is dat ik achterin geen ramen heb, niemand kan dus zien wat erin ligt of zit of wat dan ook. Als wij dus zachtjes ergens parkeren en gaan slapen, heeft niemand dat in de gaten. Zo dachten ze vast dat the crazy dutchman lag te slapen in het hostel gna gna gna... Het hostel stond naast de camping, dus daar konden wij nog "gewoon" even douchen en koken...

Volgende bestemming: Exmouth! Een kleine 2uur rijden van Coral Bay lig Exmouth, zeg maar het noordelijkste gedeelte van het westen. Hier dachten wij dan eindelijk de juiste golven te vinden voor Guy, maar de wind blies die droom in duigen.. Het waaide erg hard toen we aankwamen, een zwaar, in zichzelf gekeerde Guy keek naar de zielige golfjes... Tja, niets aan te doen. Vlakbij Exmouth heb je een groot national park, waarin je kunt parkeren, maar helaas,was hier alles al vol. De optie om ergens te parkeren was ook niet echt een optie door de vele rangers die er rond reden. Dus camping! Al snel gevonden, daarna snel stukje rijden naar t strand en BAMNMNNN dat zag er ook helemaal niet verkeerd uit hoor! Net als Coral Bay...prachtig!! Zelfde verhaal (dachten wij), maar nu helemaal alleen op dit stuk strand... Maar ipv koraal was dit meer zeewier wat wij onder water aantroffen... Dan maar even liggen in het zand. Exmouth viel ons een beetje tegen om eerlijk te zijn, dus besloten wij eigenlijk al om de volgende dag verder te gaan... MAAR!! 's avonds tijdens het eten koken ontmoeten wij een jong stel die ook in het kook gedeelte van de camping aan het koken waren. Zij vertelde over een stuk strand in het national park waar je nog mooier dan op Coral Bay kon duiken en snorkelen boven het koraal. Goed, volgende dag gelijk getest, het park in gereden, kleine entree betaald, dat stukje strand opgezocht en woww, het was niets gelogen!! Een prachtig stukje strand met ipv zeewier van de vorige dag, alle kleuren vissen, koraal en jawel!!! Dit keer een nog grotere schildpad!! Meneer turtle was wel een meter lang, mocht ik rustig aanraken en zwom gezellig met ons een eindje mee! Hoe mooi en compleet kan het plaatje zijn he!? Het enige was wel dat in dit stukje water een onfelofelijk sterke stroming stond. We moesten dus steeds weer optijd naar het strand om een stuk verderop weer in zee te gaan. Maar goed, we mogen niet klagen he... ;-) Daarna zijn wij nog even verder het park in gereden, een informatie centrum ingegaan, maar dit vonden wij niet zo interessant.... Dus next destination: Karratha! Hier woont wat familie van Narelle waar wij waarschijnlijk kunnen crashen. Zijn nu iets langer dan een week onderweg en al wat prachtige dingen gezien, ik had nooit gedacht dat water zo'n mooie kleur kon hebben en dat ik dat hier aan de westkust van Australie te zien zou krijgen. Verder beginnen de leegtes te wennen hoor, iedere keer na een heuvel gokken Guy en ik weer wat er achter zou zijn en dan gaat het weer van: OOOOOOOOOOO.... More hills and nothing!!! HAHAHA We zijn nu halverwege Karratha en liggen nu weer achter in de camper op een rustplek naast de weg. Het is buiten pikkedonker dus zit er niets anders op te gaan slapen (of aan dit blog te schrijven). Het is inmiddels 4juli nu, donderdag volgens mij... Dagen maakt tijdens het reizen echt niet uit en vergeet je vrij snel. Het maakt ook niet uit wat voor dag het is en hoe laat. Morgen zal de zon ons weer wekken, schuiven wij de deur weer open, knijpen wij onze ogen weer dicht door de felle zon en gaan wij weer rijden! Op naar meer avontuur!

Nou en dat avontuur is verder gegaan hoor! Dacht dat ik klaar was met het schrijven van dit blog, maar nog geen mogelijkheid gehad het te plaatsen, dus kan nu net zo goed gisteren er ook nog even bij schrijven. De schuifdeur aan de zijkant van de bus ging open om een uurtje of 7, een prachtig uitzicht over de uitgestrekte vlakte deed mij wakker worden. Hoppa, achter het stuur, rijden richting de zon. Na een uur kwamen wij een mooie parkeerplaats tegen waar ik heerlijke wentelteefjes heb gemaakt. Even wat water in het gezicht en over mij heen gegooid om goed wakker te worden en we konden er weer tegenaan!:-) Volgende stop: Karratha! Dit was een rit van nog ongeveer 5uur. Narelle had ons in contact gebracht met haar oom. We hadden met hem afgesproken op het industrieterrein, wat je hier overigens genoeg hebt. Karratha is een echt industrie stadje aan de kust. In de omgeving heb je veel mijnen met de daarbij horende dorpjes die gebouwd zijn voor de arbeiders. Goed, Narells oom bleek een eigen machine verhuur bedrijf te hebben, een behoorlijk groot bedrijf. Zijn vrouw werkt achter de receptie en verder liepen er veel werknemers rond. We werden warm verwelkomt met een koud biertje en werden voorgesteld aan iedereen.
Ik had sinds het begin dat ik de camper heb een probleem met de 2e accu kwam ik van de week achter. De fues die tussen de voorste en achterste accu zat knapte de hele tijd kapot. Waardoor de 2e accu waarvan de koelkast loopt niet goed oplaadde tijdens het rijden. Gelukkig kon een elektricien hier even naar kijken en had het probleem zo gevonden. Er moet een dikkere kabel en een zwaardere zekering tussen. Ze hebben geregeld dat ze dat vandaag gaan doen, echt super! Dan is dat ook weer opgelost. Na wat drankjes reden we achter de oom van Narelle aan naar zijn huis. En wat voor huis.... Een grote, wel 20mtr lange boot op de oprit (schijnt hier normaal te zijn volgens mij). Een schitterend huis waar we weer lekker in de tuin gingen zitten.
Guy vertelde mij net toen we Karratha binnen reden dat hij er sterk over denkt om terug naar Perth te vliegen. Hij had last van zijn rug en legde uit dat hij echt wilde surfen en daar nog niet de kans voor heeft gehad, iets waarvoor hij ook naar Australië was gekomen. Goed, als je daarvoor naar Australië komt, waarom ga je dan naar Perth, maar goed, moet ie zelf weten natuurlijk. Ik denk dat hij mede om een vrouwtje die hij daar heeft leren kennen terug wilt. Maar goed, nogmaals, moet hij lekker helemaal zelf weten.
Ik vertelde de oom van Narelle mijn plannen en dat ik ook naar werk op zoek was. Hij deed wat telefoontjes voor mij en vandaag zouden wij even verder kijken, hij had misschien een contact waarvoor ik aan de slag kon. Dus wie weet blijf ik hier wel eventjes hangen om wat te werken.
Nadat wij heerlijk hadden gebbqt en wat biertjes genuttigd hadden kon ik de camper in de garage zetten en konden Guy en ik beide een eigen kamer uitkiezen. Het is nu 's ochtends, heb heerlijk in een twee persoons bed geslapen!:-) Ga zo even ontbijten en dan naar het bedrijf om de camper te laten repareren.

Inmiddels wordt het bussie nu gemaakt en.... HEB IK EEN NIEUWE BAAN!!! Ik kwam aan op het bedrijf en Phil (Oom Narelle), ging nog even voor mij bellen voor een baan. De directeur van een ander landscape bedrijf was toevallig op zoek naar iemand, dus werd ik gelijk on side gestuurd. Daar ontmoette ik Jay met wie ik even kort een gesprek had. Hij vertelde dat de andere jongens met wie hij nu te maken had niet echt snucher waren. Hij vroeg mij of ik gelijk morgenochtend kon beginnen. 6:30uur gaat het werk morgen dus weer beginnen! Jay vertelde mij dat ze normaal ongeveer doorwerken tot 6uur... Dat zijn dus lange dagen, maar ook keiharde knaken natuurlijk! Iets wat ik goed kan gebruiken, aangezien ik dadelijk 2maanden met mijn ouders ga reizen en een maand met mijn zusje.
Dit plaatsje ligt in een uithoek van het land, omringt door 's werelds grootste olie platforms. Daardoor wordt al het werk wat hier gedaan wordt door zogeheten "backpackers" (waar ik mijzelf niet echt onder zie, zie mijzelf meer als reiziger aangezien ik nog maar 3 dagen in een hostel heb geslapen in dit land... Lucky me, I know!!:-)), gezien als regional work. Dat houd in, wanneer ik dit 3mnd ga doen, ik zelfs nog een jaar kan blijven! Altijd goed om dat als optie te hebben natuurlijk. Maar goed, morgenvroeg dus beginnen! Guy vliegt zondag terug naar Perth, om richting Margaret River af te zakken om te gaan surfen. Goed, dat was dan echt de laatste update! Blijf mijn verhaal maar verlengen iedere keer... Wordt tijd dat ik een computer met internet vind... ;-)

Zal dit blog posten wanneer ik weer internet heb, want dat is nu ook alleen maar in de plaatsen met meer dan 10huizen.

Het is weer een heel verhaal geworden volgens mij. Iig wel op mijn mobiel.

Tot de volgende keer maar weer met nieuwe avonturen van "The Crazy Dutchman"! :p X

Jamal en Nassira, gefeliciteerd met jullie prachtige zoon! Ik wens jullie en jullie zoon al het geluk, liefde en gezondheid toe!

Wes en Kelly zijn inmiddels verloofd (voor degene die niet in mijn fb staan en het misschien nog niet wisten). Gefeliciteerd natuurlijk en.... wacht nog heel even met het trouwen want ik moet daar bij zijn natuurlijk! :-) Zie ook hun mooie collage van "Denijs pose" pictures tussen de foto's, geweldig! Top thanx!

Melanie, alvast een hele fijne verjaardag de 11e!

Lisa en Dacil good luck next week! X voor jullie!

Voor iedereen verder die weer of een "Denijs pose" picture heeft opgestuurd of wat dan ook... Love you al! X

Ook hier weer de links met de laatste foto's!

Australië map foto's:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.406401826037553.102975.100000032162818&type=3&l=316ae3adbc

"Denijs pose" pictures, geweldig boys van afc vanuit Kiev, waar de ek finale zich afspeelde en natuurlijk Johny from Defqon! Echt top allemaal! Ook diegen die ik nu even vergeten ben...sorry, maar vind het nog steeds geweldig!

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.390113660999703.99619.100000032162818&type=3&l=26123f6328