The road back to where it all began.

Kwart over 11 's avonds, blog eindelijk gepost. Dit keer via mijn mobiel, want via de computer in het hotel lukte het maar niet. Snel mijn backpack op mijn rug, andere rugzak in de hand, slippers aan en snel door de straten van Ho Chi Minh city naar het reisbureautje waar ik mijn nacht bus naar Phnom Penh had geboekt. Het was tijd om de grote smog stad snel te verlaten. De brommert was verkocht en na mijn "bijna" wegvallen door de hitte en smog wilde ik zo snel mogelijk verder.

Ik had die dag weer een soort van plannetje bedacht waar ik heen zou gaan. Ik was duidelijk weer even toe aan wat rust na mijn avontuur in Vietnam. Nou is Phnom Penh niet een plaats waar ik dat zou vinden, dat is namelijk ook een grote stad midden in Cambodja. Ik had besloten om zo snel mogelijk lekker naar de kust te gaan.

Het bus verhaal.

De nachtbus die ons wel even naar PP in Cambodja zou brengen deed hier natuurlijk weer net iets langer over dan gepland. Er moest namelijk bij de grens gewacht worden tot deze open ging en vervolgens met pondjes over, koeien op de weg, je kent het wel.. Gelukkig was het een sleeping bus en had iedereen 2 plaatsen tot zijn beschikking, omdat de bus lang niet vol zat. Ipv 7uur 's ochtends, kwamen we rond het middag uur aan in PP. Hier werden wij afgezet bij een of ander reis bureautje midden in de stad, waar de tuk tuks alweer druk staan te wachten om je verder te brengen. Negeren, tas pakken en dat bureautje in.
Het was 12uur 's middags en ik wilde eigenlijk wel gelijk door naar de kust in het zuiden, naar Sihanoukville. Dit was nog maar 200km en zou ongeveer 4uur duren. Even een uurtje wachten en dan ging de bus weer verder. Ik wist dat ik hiermee de welbekende killing fields zou missen. Maar het was voor mij even genoeg geweest op dat moment. Ik was de dag ervoor naar de bekende chichu tunnels geweest en daarvoor naar het oorlogs museum. Even genoeg dood en verderf gezien voor nu. Het was bovendien hier ook weer zo benauwd in de stad. Ik wilde lekker naar de kust.

Nou, daar ging ik dan weer in het volgende busje. Dit keer met allemaal locals in een ouwe bus op weg naar het zuiden. Nou, via de weg die wij namen konden wij "NOOIT" Shinoukville halen in 4uur kan ik jullie vertellen! Dikke gaten, koeien, geiten, mensen op de weg! Het eerste stuk reden wij zeker niet harder dan 30km/h ofzo. Ga je lekker hoor als je 200km moet afleggen. Maar goed, it is what it is... Dan nog even stoppen om wat te eten en dan komt het mooiste. Het wordt namelijk donker. Goed, dat is niet zo heel erg zul je denken.. Maar why rijden we dan weer zo langzaam over een snelweg waarvan het asfalt gewoon goed is? Oooooo, de koplampen doen het niet!!! Natuurlijk!!! HAHAHA En o ja.. Olie van de motor raakt ook nog eens even op!! Natuurlijk... Kan er ook nog wel even bij... En zo ben ik dan bijna 24uur onderweg, terwijl ik er zo ongeveer in 12uur had moeten zijn. Maar goed, zo gaat dat en je kan je er druk om maken, maar dit krijg je er gewoon gratis bij. Wil je dit niet, dan moet je lekker thuis blijven JONGUHHHH!!

Sihanoukville.

Om goed 23uur komen we dan aan in Sihanoukville. Een uitgestrekt badplaatsje aan de kust. Een wel bekende spot voor veelal backpackers. Ik vond hier al snel een restaurant/ hostel met wat kamers achter het gebouw waar veel backpackers overnachten. De eerste nacht kon ik alleen nog in een 4pers. Doorm slamen zonder airco. Goed, dat was dus ook de laatste keer dat ik zonder airco sliep he. Het was zo ongelofelijk warm en 's nachts koelde het nauwelijks af. Zweten dus.. De volgende dag kon ik gelukkig verplaatsen naar het 14persoons doorm met airco. 7 stapelbedden in een klein kamertje met overal backpacks van de andere backpackers. Gezellig! Maar het was er iig lekker cool. Nou, toen ging ik maar eens even op onderzoek uit wat hier nou precies allemaal te doen was. Ik had mijzelf een weekje de tijd gegeven om eens even lekker bij te komen. Dus of to the beach we go! Daar aangekomen, weer zoveel mannetjes met zonnebrillen, vrouwtjes met armbandjes en massages. Daar had ik dus niet echt zin in.. Het was een lange strip met barretjes en harde muziek wat vooral 's avonds LOS ging. Goed, ik zette mijn tas neer en liep de zee in. Nou de zee..was alles behalve verkoelend kan ik je vertellen. Het was gewoon een warm bad waar je in liep. Nou niet echt wat ik gehoopt had. Terwijl ik in het water zat moest ik ook nog eens mijn tas goed in de gaten houden, dat was ook niet echt optimaal zeg maar. Goed, er moest even iets veranderen. Dus ben ik naar een luxe resort gelopen. Daar hadden ze een prachtig zwembad, heerlijke ligstoelen erbij. Dan nog een echte gym, met gloednieuw apparatuur en nog een sauna en turks stoombad. Hier kon ik mij wel een weekje vermaken dacht ik zo. Ik hoefde maar $30,- te betalen en kon een week lang overal gebruik van maken alsof ik hun hotel gast was. Bargain! Dus daar heb ik heerlijk een week gechiild en getraind. De ideale situatie. Slapen voor $5,- per nacht in een doorm en overdag alle luxe van het Cambodia resort, topper!

Het was vanaf de eerste avond ook gelijk duidelijk met wat voor groep ik te maken had in het hostel, namelijk: "O, I'm so drunk!" en "The beers are only 25 cent at that bar, it's awesome!" Een echte "backpacker- zuip" groep. Iedere avond helemaal los tot er niet meer gelopen kon worden hoor. Grappig om te zien. De eerste paar avonden heb ik niets gedaan en toen moest ik er toch maar aan geloven. Een leuke "zuip- avond" was het resultaat. Kan ook niet anders, er zijn zoveel barren en dingetjes aan het strand en iedereen probeert je te lokken met gratis shotjes en drankjes. Deze groep zat hier al een week en wist precies hoe laat ze waar moesten zijn. Eindresultaat, voor $5,- helemaal lam! (als je zou willen dan he;-)). De rest van de week nog paar keer mee geweest en toen was het natuurlijk dinsdag 30 april! De laatste koninginnedag! Die mocht natuurlijk niet zomaar, stilletjes voorbij gaan.. Nu hadden ze daar hier wel wat op bedacht, namelijk "De partyboot"!! En eigenlijk waren het er wel 2! Een hele groep van wel 200 man, waarvan meerendeel Nederlanders verzamelden zich rond een uurtje of 1 's middags bij strandtent de Dolpin. Daar betaalde je dan $10,- en kreeg je gelijk een bukket (lees: door de midden geknipte cola fles) vol rum and coke in je handen gedrukt. In de volle zon werd iedereen nog even helemaal oranje gespoten met een spuitbus en een half uurtje later liep de stoet naar 2 boten die aan een waggelende steiger lagen aangemeerd. De harde bass kwam je al snel tegemoet en daar zou het los gaan hoor. Nou en los ging het!! De 2 boten waren met wat touwen aan elkaar vastgemaakt en je kon zo van de ene boot op de andere springen. De boten hadden 2 verdiepingen, zo kon je ook nog op het dak staan. Nou, een grote chaos!! Weer te grappig! Het gaat allemaal maar net goed met de stroom draadjes zo tussen de boten om ook de speakers aan de andere kant te voldoen van stroom en geluid. Boten die schots en scheef gaan. Teveel mensen op het dak, waardoor die het bijna zou begeven. Maar feest was het! Zo voeren we naar wat eilandjes, sprongen we vanaf het dak het water in en werd er maar flink doorgezopen. Een mooi feest was het wat doorging tot laat in de nacht..

Goed, volgende dag brak natuurlijk. Dus even dagje chillen @ the pool en die avond zou ik de nacht bus pakken richting Seam Reap in het noorden. Hier wilde ik alleen nog de tempels bij Angkor bekijken om vervolgens de grens met Thailand over te gaan om weer terug te gaan naar waar het allemaal begonnen is, idd het indrukwekkende, drukke, smog achtige BANGKOK!

Siem Reap en de tempels van Angkor.

De nachtbus was weer even afzien. Dit keer zat de bus bomvol en dan heb je geen ruimte om even te draaien en je benen te strekken. Ik kwam er daarom ook aardig brak uit de volgende ochtend. Het uitstappen was ook weer een verhaal opzich.
Hup, in de modder, uit de airco in de vieze hitte en dan kijk je om je heen. Staat de bus echt op een plek omgeven met hekken en overal zie je mensen vanaf de buitenkant aan de hekken hangen om naar binnen te komen. Een soort gevangenis "fresh fish" idee. En dat om 6uur 's ochtends, na een belabberde busrit van zo'n 12uur. Als je ergens geen zin in hebt..
Goed, iedereen had zijn backpack en daar ging die dan. De hekken gingen open! TUK TUKKKKK!!!??? Sir!!! TUK TUK!!!!??? Oooooooooo....... No...NOOO...NOOOO!! Goed, de eerste 25 gasten van mij af weten te trekken en toen viel mijn oog op een bordje: Mr. Enijs. Heyyyy, denk daar ff een dikke, vette D voor en hoppa! That's me! En jawel, zonder dat ik het wist had ik een eigen tuk tuk mannetje die mij stond op te wachten. Hij had weer babbels zoals iedere tuk tuk driver, maar ik liet mij dit keer maar gewoon naar een hotel brengen. Ik wilde nog even slapen en zeker in een kamer met airco, want ik voelde mij niet bepaald lekker in die hitte.
Siem Reap is een klein plaatsje wat een paar kilometer ten zuiden van de wereld beroemde tempels van Angkor ligt. Hier komt iedereen heen voor de tempels. Die middag ging ik even het plaatsje bekijken, de oude markt op. Maar het was zo ongelofelijk warm dat ik het niet echt lang vol hield. Ik begon mij nu weer echt ziek te voelen. Ik kocht wat flessen water en dook mijn bed weer in. De volgende dag ben ik naar een ander hotel verkast en weer in bed gaan liggen. Ik was nog niet opgeknapt en had nog even wat tijd nodig. Ik zat gelukkig in een fijn, nieuw hostel/ hotel met super aardig personeel. Na 2 dagen in bed gelegen te hebben was ik het echt zat en ik begon gelukkig ook wat op te knappen. Het vrouwtje achter de balie vroeg of ik zin had om mee te gaan naar een soort van strandje bij een rivier samen met een vriendin van haar. Even lekker weg, tuk tukje in en door het plaatsje naar een soort van strandje waar alleen maar locals waren. Hier hadden ze allemaal hangmatten naast elkaar hangen en kon je heerlijk eten en drinken kopen. Hier hebben wij een paar uur gezellig gechilld. De volgende dag zou ik dan een dag naar de tempels gaan.

De tempels van Angkor.

Er zijn een stuk of 15 tempels in de omgeving van Siem Reap. Sommige op zo'n 75km afstand en sommige op zo'n 25km. Ik had besloten om een dag mee te gaan met een tour. Hierbij zouden wij langs 5 tempels gaan. Je kan er ook voor kiezen om 2 of 3 dagen mee te gaan. Maar ik vond 1 dag en 5 tempels mooi zat. En dat was het ook. Het was weer erg warm die dag. Ik werd om 8uur opgehaald door een mini van en zou die dag met nog 10 anderen langs de tempels gaan.
Wij begonnen bij de grootste en bekendste tempel, Angkor wat. Een enorme tempel, met een prachtige gracht met water eromheen. Onze gids, de 28 jarige Prin Sok, was een echte goede, aardige gids die enorm veel van de tempels afwist en het erg leuk vertelde. De groep was ook erg leuk. De 2e tempel was een kleinere, maar ook erg indrukwekkende tempel. Deze tempel stond midden in de bossen en je zag grote bomen door de tempel heen groeien. Wortels die over muren kropen en stenen die door takken aan de kant waren geschoven. Hier was de film "Tombraider" in 2001 opgenomen en wat had ik Lara daar graag tegen gekomen... Door de groei van de bomen door de tempels heen was deze erg beschadigd. Sommige delen waren ingestort, wat erg jammer is. Maar ze waren druk bezig met de restauratie. Over een jaar of 10 nog maar eens een kijkje nemen.
Na het zien van deze tempel even een break en daarna naar nog 3 kleinere tempels geweest. Het was een geweldige dag. Erg warm en lang, maar de groep en gids waren erg leuk. Ik had echt genoten. Die avond nog even de night market op geweest. Ook erg leuk in Siem Reap. Nog een prachtig AJAX shirt weten te scoren (die die dag kampioen waren geworden in Nederland:-)). En dat was het dan. Cambodja ook gedaan. De volgende dag ging ik dan echt terug, terug naar waar het bijna 1,5jr geleden allemaal samen met Appie is begonnen!

Back to Bangkok.

Dit keer geen nachtbus, maar gewoon een bus overdag, dan kun je ook nog wat zien. Die ochtend ontbeet ik nog een keer bij de aardige familie bij wie ik de hele week in het locale restaurantje had gegeten, nam nog even een leuke foto met ze en toen stond er een mini van al te wachten voor het hotel. Ik had verwacht in een gewone bus naar Bangkok te rijden, maar dit bleek dus een mini van te zijn. Deze bracht ons tot de grens, daar moesten wij het papier werk regelen aan de Cambodjaanse kant en de grens over lopen om vervolgens het papierwerk voor Thailand te regelen. Het was weer een grote chaos bij de grens, kan ook gewoon niet anders hier. Schreeuwende mensen, mensen die helemaal gestresst zijn. Altijd leuk om te zien. Maak je toch niet druk joh, hier komt het, hoe dan ook, altijd goed (tenzij je iets in je tas hebt wat er niet in mag zitten natuurlijk ;-)).
Vervolgens stond er aan de andere kant ook weer een mini van op ons te wachten. Ook wel logische, want in Cambodja rijden ze rechts en in Thailand links.

Na nog eens 6uur rijden en al zo'n beetje iedereen afgezet te hebben werd ik dan als laatste afgezet bij het "Backpackers walhalla", op Ko San Road! Ik was terug!! Terug in de chaos!! Wat een apart, maar mooi gevoel! En wat een ronde had ik gemaakt! Een ronde om nooit te vergeten! Nu had ik dus nog een dikke week voordat mijn vlucht naar Dubai zou vertrekken. Ik had voor die avond een klein hotelletje gepakt en had mij voorgenomen de volgende dag wel naar iets anders te gaan zoeken. Het was namelijk mijn laatste week, dan wil je niet in een klein, vies hotelletje zitten. Zo gezegd, zo gedaan! Volgende dag ingecheckt bij D&D Inn. Het voor de backpackers onder ons bekende hotel midden op Ko San Road met rooftop pool. Even lekker genieten daar. En dat heb ik dus ook gedaan ;-) Midden in de stad, maar toch een beetje rust. Wanneer je honger hebt loop je even naar beneden, de straat op en scoor je voor omgerekend 1 euro een bordje rijst met kip. Ik had een prachtig, schone kamer met airco. Ja, hier kon ik wel even genieten. Maaaaar.... Tja, ik denk dat dan toch weer de reiziger in mij naar boven kwam. Na 1 dag had ik namelijk al zoiets van: "hier ga ik geen week blijven"! Dus liep ik zomaar willekeurig een reis kantoortje binnen en vroeg aan de vrouw achter de balie: "Ik heb tot woensdag, het is nu donderdag, wat kan ik het beste doen"? Nou, die kwam eerst met jungle tochten, trekkings, enz enz aan. Nee, heb ik allemaal al gedaan. Ik moet weg, weg van hier nog even. En zo was ik weer begonnen met wat dan echt het laatste tochtje moest worden voordat ik Azië zou verlaten. Ik boekte mijn trip naar Koh Samed! :-)

De laatste avond op Ko San Road had ik weer met Elodie uit Parijs afgesproken. Na haar eerst in Airly beach ontmoet te hebben, vervolgens op de great ocean road en in Sydney. Was het nu Bangkok! En waar ik 1,5jr geleden met Appie wat biertjes en buckets weg tikte op Ko San Road, zat ik nu op precies dezelfde plek met Elodie. Een mooie afsluiter van Bangkok.

Koh Samed.

De volgende ochtend ging de bus richting de kust al vroeg weg. Ik zat weer goed brak in de bus en dacht nu echt bij mezelf:"ik doe toch echt iets verkeerd dat ik steeds maar zo brak in de bus zit" ;-) Maar goed, hoort dabei he. En volgens mij kan het ook niet anders als je op Ko San Road zit. Na een uurtje of 5 rijden kwamen wij dan aan bij de kust. Nog een half uurtje op een of ander gammel bootje en TADAAAA!!! We waren weer op een prachtig, mooi tropisch eilandje! Mooi groen, met witte stranden en een blauwe zee. Kijk, hier kon ik nou wel nog even 5 dagen blijven... :-) Een mooi bungalowtje op ongeveer 20 meter vanaf het strand voor ongeveer €7,50 per nacht was zo gevonden. En nu maar even lekker genieten van de rust.
Op het eiland veelal Chinezen en Thaise mensen. Het is gelukkig niet zo'n party eiland. Daar had ik ook echt even geen zin in. Het is heerlijk rustig hier. Geen getoeter of mannetjes die je iets aan willen smeren. Gewoon lekker genieten van de rust. Ik had ook nog eens een kleine televisie op mijn kamer met het HBO kanaal erop. Ik kon 's avonds dus ook nog even lekker wat filmpjes kijken vanuit mijn bed.

Goed, ook naar 4 dagen houdt dit eens op en was het nu dan echt tijd om Azië te gaan verlaten. Jawel, daar gaan we dan!

Het einde komt nu echt dichtbij.

Dinsdagochtend nog even voor een laatste keer ontbijten op koh Samed, mijn tas nog één keer goed inpakken. En terwijl ik dit aan het doen ben, besef ik mij dan opeens dat dit echt de laatste keer is dat ik hem zo inpak. Want in Dubai gaat alles zo mijn flight back in. Dit is het einde Jesse. Je laatste echte rit die je deze trip gaat maken. Wat een raar idee is dit.. Een laatste keer weer naar Bangkok, maar nu gelijk naar het vliegveld en niet naar de stad.

Om 11:30uur begint dan de lange, super lange reis naar Dubai. Naar mijn hoogzwangere zus die ik een dik 1,5jr niet heb gezien. Die nog niet eens zwanger was toen ik haar voor het laatst zag. Dankzij wie ik nu bijna oom zou worden, om het hele verhaal nog even gekker te maken.
Super lange reis zou het worden, omdat mijn vlucht naar Colombo (Sri lanka) pas morgenochtend is. Doordat de goedkope luchtvaart maatschappij een vlucht had gecanceld, moest het nu maar zo gaan.
Goed, eerst het bootje dus weer naar het vaste land gepakt. Vanaf daar weer een mini van richting Bangkok. Vervolgens ergens aan de kant van de snelweg afgezet worden om vanaf daar een taxi naar het vliegveld te pakken. Het had geen zin om eerst weer naar Bangkok te gaan en dan midden in de nacht terug te komen. "Waste of money" ook. Maar hierdoor moest ik nu wel 13uur op mijn vlucht wachten! HAHAHA Ach, dat is maar 10uur voor het inchecken... :s

En daar ben ik nu dus! Daar schrijf ik dus nu dit laatste gedeelte van dit blog. Dit blog, wat mijn ena laatste blog zal worden. Dat schrijf ik nu vanuit de kelders van het vliegveld van Bangkok. Ik lig hier in een ruimte van ongeveer 1 mtr hoog. Onder de laatste roltrappen van het gebouw. Hier lig ik naast mijn backpack en nog zo'n 10andere mensen die ongeveer in dezelfde situatie als mij zitten. Het enige plekje van het hele gebouw waar je kan liggen. Zoiets verzin je niet van tevoren.
6uur voordat ik kan inchecken lig ik hier met een heerlijk rustig muziekje in, mijn reis weer eens te overdenken. Ik probeer mijn hoogte punten op een rijtje te zetten, maar wanneer ik dit doe komen er weer zoveel dingen naar boven. Dat wordt een te lange lijst...

Start met mijn vrienden, berg beklimmen in Borneo, in je eigen "Crazy Dutchman" door Australië, oud en nieuw bij de "echte" full moon party en een jaar later met je ouders bij de "echte" Harbour bridge, met je zusje de beste tijd van je leven hebben, op een brommertje door Vietnam... Pffff.... Wat zal ik deze laatste 10 dagen eens even voor geks gaan doen in Dubai...mmmm.... ;-)

Het is mooi geweest... Ik heb genoten en dat doe ik nog steeds! Dit had ik van tevoren niet kunnen dromen en bedenken.. Wat is dit "de reis van mijn leven" geworden zeg! Nu ga ik het afsluiten in Dubai bij mijn zus, wat ook geweldig zal gaan worden! En het zal toch niet he.. We gaan het allemaal merken de komende 10 dagen. En dan, dan is het tijd voor mijn vrienden! Die ik tijdens mijn reis maar zo vaak, al te graag naast mij had willen hebben zien staan. Ik had ze bij al die mooie, onvergetelijke momenten het liefst zien meegenieten. Hopenlijk hebben jullie dat toch een beetje kunnen doen door mijn blogs, foto's en korte filmpjes. Hoop jullie allemaal volgend weekend te zien en anders heel snel daarna.
Volgend weekend, dat klinkt eng dichtbij. En zo voelt het ook. 1,5jaar...wat is dat voorbij gevlogen zeg!

Ik ga nu nog even 10 dagen genieten in Dubai en zie jullie daarna. Daarna zal ik nog 1 blog schrijven over mijn Dubai ervaring, het weerzien met mijn zus en haar man en natuurlijk mijn terugkomst in Nederland en dan...dan.... Dan is het echt klaar... Dan komt die dikke olifant uit mijn 2e blog, waar Appie en ik zo vrolijk saampies op zaten nog heel even langs...

Liefs,

Jesse... The traveler...